Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Ένας χρόνος ΣΥΡΙΖΑ και η κυβερνητική σπατάλη παραμένει ίδια...

Γενάρης 2015:
Ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται στη Βουλή μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και τη σύμπραξή του με τους ΑΝΕΛ. Στις προγραμματικές του δηλώσεις δηλώνει μεταξύ των άλλων: "...Αποσυμφορούμε τη δημόσια διοίκηση από τις στρατιές συμβούλων και μετακλητών υπαλλήλων των υπουργών. Καταργούμε τις προκλητικές σπατάλες. Μειώνουμε σχεδόν κατά το ήμισυ τον στόλο των 700 αυτοκινήτων στα υπουργεία. Δίνουμε εντολή να πωληθεί το 1 από τα 3 Πρωθυπουργικά αεροπλάνα"...
Την ίδια περίοδο στα διάφορα sites και εφημερίδες βγαίνει στην επιφάνεια η περίφημη θωρακισμένη BMW του Ευάγγελου Βενιζέλου καθώς και η βούληση της Προέδρου της Βουλής να μην ανανεώσει τη σύμβαση με εταιρεία που προμήθευε την Βουλή (για τους βουλευτές με την μέθοδο leasing) με αυτοκίνητα. Οι ανακοινώσεις για "αλλαγή" και κατάργηση της σπατάλης γίνονται αποδεκτές με επιδοκιμασίες από Συριζαίους και μη.
Τέλη Δεκέμβρη 2015:
Η υπερπολυτελής BMW παραμένει στην ιδιοκτησία του Δημοσίου. Για να μην πηγαίνουν τα χρήματά που ξοδεύτηκαν χαμένα, χρησιμοποιείται τακτικότατα, από ανώτατο στέλεχος της κυβέρνησης και εσχάτως και παρατρεχάμενους αυτού (τα στοιχεία τους είναι στη διάθεση του blog). Ούτε σκέψη για πώληση.
Οι παρατρεχάμενοι, μετακλητοί και σύμβουλοι των υπουργών αυξάνονται και πληθύνονται με ρυθμούς κουνελιών. Ο αριθμός τους με βάση τα επίσημα στοιχεία είναι ίσος με αυτόν της προηγούμενης μνημονιακής κυβέρνησης.
Ο αριθμός των κρατικών οχημάτων παραμένει αμετάβλητος - καμία διάθεση για μειωσή τους.
Το αεροσκάφος - για το οποίο ο Τσίπρας θα έδινε "εντολή" να πωληθεί - παραμένει στη διάθεση των διαφόρων υπουργών, οι  οποίοι το χρησιμοποιούν τακτικότατα (τελευταίος ήταν ο κ. Καμμένος και η συνοδεία του) και τέλος,
Η σύμβαση με την εταιρεία leasing παραμένει ενεργεί και μάλλον βαίνει προς ανανέωση. Τα δε αυτοκίνητα που διατίθενται είναι από AUDI μέχρι LEXUS. Ελάχιστοι δε βουλευτές αρνήθηκαν να τα παραλάβουν...

Συμπέρασμα: το πρόβλημα δεν είναι το ποιος κάθεται στην καρέκλα, αλλά η καρέκλα η ίδια.

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

Δύο παραδείγματα για το πως η "αριστερά" έμεινε στα λόγια

Το να είσαι αντιπολίτευση είναι απ' ότι φαίνεται από τα ευκολότερα πράγματα στον κόσμο. Ασκείς κριτική στην κυβέρνηση, προβάλεις ένα φιλολαϊκό πρόγραμμα, υπόσχεσαι τον ουρανό με τ' άστρα και απορείς το πως "οι ανίκανοι της κυβέρνησης" δεν κάνουν κάτι για ν' αλλάξουν τα πράγματα.Και ύστερα έρχεται η ώρα της εξουσίας. Και ξαφνικά τα πράγματα φαντάζουν πιο δύσκολα απ' ότι φαινόταν από τα έδρανα της αντιπολίτευσης. Χάνεται λίγος χρόνος λόγω των πανηγυρισμών, λίγος ακόμα για να βάλουμε τους "σωστούς ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις" και μετά αρχίζει το κοινοβουλευτικό "έργο".
Και αν έχει κανείς και Μνημόνια ζήτω που καήκαμε...Τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα και το "ιδανικά σχεδιασμένο πρόγραμμα" παραπέμπεται στις καλένδες...
Αλλά...Υπάρχει πάντα ένα αλλά. Υπάρχουν ορισμένες αρχές και αξίες που θα πρέπει να παραμένουν σταθερές ανεξάρτητα με το τι συνθήκες υπάρχουν. Και θα πρέπει να υπάρχει πάντα το συμφέρον του λαού στο μυαλό των κρατούντων...
Δεν μπορείς ν' αυτοαποκαλείσαι "αριστερά" και την ίδια στιγμή να διευρύνεις φόρους που ως αντιπολίτευση χαρακτήριζες ως επαχθείς, χρησιμοποιώντας αστείες δικαιολογίες. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ ο ΕΝΦΙΑ: Ως γνωστόν το ΣτΕ χαρακτήρισε ως απαράδεκτη την καθυστέρηση αναθεώρησης των αντικειμενικών αξιών, βάση των οποίων υπολογίζεται το "χαράτσι" και επέβαλε στο κράτος την άμεση - και αναδρομική - αναπροσαρμογή τους. Ξέρετε τι υποστήριξαν οι δικηγόροι του Δημοσίου; Διαβάστε να γελάσετε (από το Real.gr):
"Η ρευστή και αβέβαιη αυτή κατάσταση δεν επιτρέπει την προσέγγιση των πραγματικών τομών των ακινήτων και τον προσδιορισμό νέων περισσότερο αξιόπιστων αντικειμενικών αξιών. Η απόπειρα αναπροσαρμογής των αντικειμενικών άξιων, υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες καθίσταται επισφαλής διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην εκπληρώνεται ο στόχος της επικαιροποίησης των τιμών για αξιόπιστη και δίκαιη προσέγγιση των τιμών της αγοράς».Το Δημόσιο υποστηρίζει ότι η αστάθεια στην αγορά των ακινήτων και η έλλειψη κινητικότητας έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει ικανοποιητικό και αντιπροσωπευτικό δείγμα αγοραπωλησιών, όπως εάν υπήρχαν κανονικές συνθήκες, όπου οι τιμές διέπονται από τον κανόνα της αγοράς και της ζήτησης και προσθέτει:«Η ρευστή και αβέβαιη αυτή κατάσταση δεν επιτρέπει την προσέγγιση των πραγματικών τομών των ακινήτων και τον προσδιορισμό νέων περισσότερο αξιόπιστων αντικειμενικών αξιών. Η απόπειρα αναπροσαρμογής των αντικειμενικών άξιων, υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες καθίσταται επισφαλής διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην εκπληρώνεται ο στόχος της επικαιροποίησης των τιμών για αξιόπιστη και δίκαιη προσέγγιση των τιμών της αγοράς".
Δηλαδή είναι καλύτερα ο Έλληνας να πληρώνει με τιμές του 2007 παρά με του 2015 γιατί "δεν πωλούνται αρκετά ακίνητα"!!! Το πόσο αστείο επιχείρημα είναι αυτό, το σχολιάζουν οι ίδιοι οι δικαστές του ΣτΕ που τονίζουν πως "η κυβέρνηση την ίδια στιγμή (σ.σ. που δηλώνει τα παράπανω) εντάσσει νέες περιοχές στο αντικειμενικό σύστημα (4.489 οικισμοί σε διάφορες περιοχές της χώρας) και καθορίζει τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων στις περιοχές αυτές, «με ισχύ από 1.1.2011, δηλαδή εν μέσω οικονομικής κρίσης», ενώ παράλληλα την ίδια χρονική περίοδο προσδιόρισε και τις αντικειμενικές αξίες στο Ψυχικό Αττικής". Με λίγα λόγια τονίζουν, πως αν ήθελαν, μια χαρά "δίκαιες" αντικειμενικές θα υπολόγιζαν...

Και να ήταν μόνο αυτό...

Η υπόθεση των capital controls είναι εξίσου χαρακτηριστική, Τα capital controls που επιβλήθηκαν μεν από την τρόικα, αλλά αντιμετωπίστηκαν ως "μάννα εξ ουρανού" από την κυβέρνηση, συνεχίζουν να υφίστανται για τους Έλληνες πολίτες, παρά το ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ολοκληρώθηκε "επιτυχώς" (για τους ξένους επενδυτές βέβαια και εις βάρος του Δημοσίου και των ασφαλιστικών μας ταμείων). Ο λόγος είναι απλός: η κυβέρνηση θέλει να διατηρήσει τους περιορισμούς  - τουλάχιστον στο κομμάτι που αφορά στις αναλήψεις μετρητών από ιδιώτες - ώστε να "ελέγχει" την χρήση του χρήματος και να εισπράττει φόρους από τις συναλλαγές (όπου γίνονται). Θέλουν να συνηθίσει ο Έλληνας στην χρήση καρτών (διαβάστε αναλυτικά εδώ), ενώ το σχέδιο για μόνιμα capital controls σε μισθωτούς και συνταξιούχους παραμένει στο συρτάρι "προς έγκριση". Δεν είναι τυχαίο ότι με βάση τα όσα διαρρέονται, το καλύτερο που μπορούμε να περιμένουμε είναι η αύξηση του ορίου στα 500 ευρώ...Δεν είναι αυτό αλήθεια μια πρακτική που δεν αρμόζει σε χώρα της Ε.Ε. και ταιριάζει καλύτερα σε δικτατορικό καθεστώς του τρίτου κόσμου; Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση πως θα σχολίαζε αυτές τις πρακτικές; Η ερώτηση είναι ρητορική - όλοι γνωρίζουμε πως...

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Μια νέα FRONTEX που θα μπορεί να αγνοεί τη θέληση των κρατών προ των πυλών...

"σε επείγουσες καταστάσεις, η υπηρεσία θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει για να διασφαλίζει ότι θα αναλαμβάνεται δράση επί του εδάφους ακόμη και όπου δεν υπάρχει αίτημα για βοήθεια από το ενδιαφερόμενο κράτος – μέλος ή όπου αυτό το κράτος – μέλος θεωρεί ότι δεν υπάρχει ανάγκη για επιπρόσθετη επέμβαση".
Αυτό είναι το ρεζουμέ της πρότασης της Κομισιόν, δια χειρός μάλιστα του Έλληνα επιτρόπου κ. Αβραμόπουλου, που προβλέπει την αναβάθμιση του Frontex και τη δημιουργία μίας ισχυρής ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής και ακτοφυλακής.

Με λίγα λόγια πλέον η Κομισιόν θα μπορεί κατά πλειοψηφία ν' αποφασίζει ότι μια χώρα της Ε.Ε. "χρειάζεται βοήθεια" και θα στέλνει την καινούργια Frontex η οποία θα περιπολεί αντί της χώρας, θ' αποφασίζει ποιος θα μπαίνει και θα βγαίνει και θα γενικώς θα έχει το "κουμάντο". Περνάμε δηλαδή από μια επικουρική δύναμη που προσέρχεται κατόπιν αιτήματος, σε μια που θα υπερκαλύπτει τις χώρες-μέλη, ανάλογα με τη διάθεση της πλειοψηφίας των χωρών της Ε.Ε.

Αυτό βέβαια είναι μια απόφαση εκ τους ασφαλούς για την Γερμανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, την Τσεχία, το Λουξεμβούργο, την Αυστρία και τις Σκανδιναβικές χώρες - που όλως τυχαίως υποστηρίζουν το εν λόγω σχέδιο και που είναι σχεδόν σίγουρο - καθότι πλειοψηφία, ν' αποφασίζουν "ανθ' υμών" για τέτοιους είδους επεμβάσεις. Οι γείτονές τους είτε είναι "ακίνδυνοι", είτε άλλες χώρες της Ε.Ε., επομένως δεν τίθεται θέμα να πάει κάποιος Έλληνας συνοριοφύλακας να παίρνει αποφάσεις αφήνοντας τους Γερμανούς συναδέλφους του στην άκρη.

Για την χώρα μας όμως (καθώς και την Μάλτα και την Ιταλία) που τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα, το θέμα της φύλαξης των συνόρων είναι κομβικής σημασίας αφού σημαίνει ότι αν π.χ. κάποια στιγμή η Ε.Ε. αποφασίσει ότι π.χ. οι Σκοπιανοί θα πρέπει να παιρνάνε ως "Μακεδόνες" τα σύνορα και η χώρα μας αντιδρά, θα μπορεί να μας παρακάμπτει, επιβάλλοντας τη. Frontex για τους σχετικούς ελέγχους.

Για να είμαστε βέβαια ειλικρινείς, η χώρα μας εδώ και χρόνια αναφέρει ότι "τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά", αλλά όταν ζητούσε βοήθεια είχε στο μυαλό της κάτι περισσότερο πολιτικό (π.χ. σε μορφή πιέσεων για σεβασμό των συνόρων από πλευράς Τουρκίας) παρά σε μορφή δύναμης που θα παρακάμπτει τις συνοριακές αρχές της χώρας μας. Το τραγικό της υπόθεσης βέβαια είναι ότι ότι παρά το ότι έχουμε στην Ε,Ε, το εξαιρετικά κρίσιμο χαρτοφυλάκιο μετανάστευσης και εσωτερικής ασφαλείας, ο κ. Αβραμόπουλος έχει φανεί κατώτερος των περιστάσεων, αφού οι κινήσεις για υποστήριξη της χώρας μας είναι το λιγότερο υποτονικές. Το δε σχέδιο απειχεί πλήρως τις θέσεις του γαλλο-γερμανικού άξονα, χωρίς να λαμβάνει υπόψιν τις ελληνικές (και όχι μόνο) ευαισθησίες.

Το τι θα γίνει θα το δούμε σε λίγες μέρες. Αν η χώρα μας κινηθεί (επιτέλους) έξυπνα, θα συνάψει συμμαχίες με τις άλλες (λίγες) ενδιαφερόμενες χώρες και θα επιβάλλει αλλαγές στο σχέδιο, απειλώντας με βέτο.

Οι χώρες της Κ. Ευρώπης που ζητούν τη δημιουργία μιας τέτοιας δύναμης (την οποία θα πληρώνει ο κεντρικός προϋπολογισμός - δηλαδή όλοι μας), θεωρούν ότι είναι απαραίτητη γιατί έτσι προστατεύεται η συνθήκη του Σένγκεν και κατ' επέκταση η ελεύθερη μετακίνηση των Ευρωπαίων πολιτών. Γι' αυτό ζητούν (από τους άλλους πάντα) "θυσίες".

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα, Η ελεύθερη μετακίνηση των Ευρωπαίων πολιτών δε κινδυνεύει από το πάγωμα της Σένγκεν. Η Μ.Βρετανία και η Ιρλανδία είναι εκτός Σένγκεν, αλλά τα δικαιώματα των πολιτών της στην υπόλοιπη Ε.Ε. και αντίστροφα, παραμένουν ισχυρά και σταθερά. Ο συνοριακός έλεγχος δεν είναι κάτι το συγκλονιστικό και δεν μας κάνει λιγότερο "Ευρωπαίους", απ' όσο είμαστε ή μπορούμε να γίνουμε τουλάχιστον...

Ολόκληρο το προτεινόμενο σχέδιο στ' αγγλικά βρίσκεται εδώ.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Ο Δεκέμβρης και τα τεράστια εκπαιδευτικά κενά στα ελληνικά σχολεία

Τα εκπαιδευτικά κενά στα σχολεία αποτελούν μόνιμη είδηση στην χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια - από το 2000 και μετά για λόγους οικονομίας το Υπουργείο Παιδείας καθυστερεί συστηματικά να στέλνει "αναπληρωτές" και "ωρομίσθιους" δασκάλους και καθηγητές, αφήνοντας πολλές φορές τα σχολεία χωρίς βασικές ειδικότητες, προκειμένου να κερδίσουν μερικές χιλιάδες ευρώ εις βάρος των μαθητών.

Αυτό που συνέβει όμως φέτος - επί "αριστερού" ΣΥΡΙΖΑ που υποτίθεται ότι έχει ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα της δημόσιας παιδείας - δεν έχει προηγούμενο...Καταρχήν τα περισσότερα "ολοήμερα" σχολεία έχουν πάψει εδώ και καιρό να είναι ολοήμερα: οι δάσκαλοι που είχαν υπό την εποπτεία τους το "επιπλέον" κομμάτι της εκπαιδευτικής μέρας των παιδιών μεταφέρονται στο "κανονικό" ωράριο, αφού τα σχολεία δεν έχουν δασκάλους γι' αυτά, με αποτέλεσμα τα σχολεία αυτά να λειτουργούν "προσωρινά" (εδώ και 4 μήνες) με το κανονικό ωράριο αφού δεν υπάρχει κανείς να κρατήσει τα παιδιά μετά τη λήξη του ωραρίου, καθηγητές στα Γυμνάσια που διδάσκουν Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές κάνουν Μαθηματικά και Ιστορία (!!!) αφού υπάρχουν ελλείψεις σ' αυτές τις βασικές ειδικότητες, νηπιαγωγεία έχουν λιγότερες θέσεις ή έχουν νηπιαγωγούς να κάνουν μάθημα σε 30 νήπια κ.ο.κ.

Αυτό βέβαια είναι μόνο μια πλευρά της κατάστασης: η άλλη είναι ότι ακόμα και στις περιπτώσεις που τα κενά καλύπτονται, αυτό γίνεται όχι με κονδύλια του κράτους αλλά με χρήματα του ΕΣΠΑ (όπως π.χ. στους παιδικούς σταθμούς - αλλά και όχι μόνο εκεί), πράγμα που δείχνει συνεχιζόμενη έλλειψη προγραμματισμού, αφού οι ανάγκες όχι μόνο δεν μειώνονται κάθε χρόνο αλλά αυξάνονται: οι γονείς δουλεύουν περισσότερες ώρες (όπου και όταν υπάρχει δουλειά) για να τα βγάλουν πέρα και τα κενά παραμένουν κενά στο διηνεκές. Έτσι η στήριξη σε κάτι που μπορεί να τεθεί εκτός "δράσεων" οποιαδήποτε στιγμή (αφού το γεγονός ότι βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη λίστα των "αποδεκτών" δράσεων είναι μάλλον αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων με τις υπάρχουσες αρχές και μπορεί ν' αλλάξει στον επόμενο "κύκλο" του προγράμματος) μια βασικής και αναγκαίας παροχής, κάνει την μελλοντική κάλυψη των κενών επισφαλή.

Βέβαια η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας το παράδειγμα της κυβέρνησης Σαμαρά, λειτουργεί με τη λογική του τζογαδόρου: με τις προσλήψεις στο Δημόσιο "παγωμένες" και τα κενά ολοένα και αυξανόμενα, έχοντας την "καβάτζα" των ΕΣΠΑ, μπορεί να καλύψει προσωρινά τις ανάγκες που υπάρχουν - όταν αποφασίζει να το κάνει αφού υπάρχει ένα 4μηνο από την "ανακάλυψη" του κενού μέχρι την κάλυψή του - προωθώντας προσλήψεις σε τομείς που είτε οι ανάγκες είναι μεγαλύτερες, είτε ο υπουργός έχει μεγαλύτερη δύναμη. Για την μόνιμη κάλυψη των αναγκών, έχει ο Θεός - αφού η κυβέρνηση τζογάρει υπέρ της ανάπτυξης, της αύξησης των δημοσίων εσόδων και την έξοδο από τα Μνημόνια.

Το πόσο πιθανόν είναι αυτό στην Ελλάδα το αφήνουμε στην κρίση των αναγνωστών μας...

Βέβαια η κυβέρνηση ελπίζει ότι οι δανειστές, μετά από τόσες υποχωρήσεις που έχει κάνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα δεχτούν προσλήψεις στον χώρο της παιδείας...Όπως δηλώνει ανοιχτά ο κ. Βερναρδάκης (αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης, που εισήλθε στην Βουλή λόγω της παραίτησης Σακελλαρίδη), "οι 10.000 διορισμοί μόνιμου προσωπικού (Σ.Σ. που ελπίζει να πραγματοποιήσει η κυβέρνηση) το 2016 θα αφορούν εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης προκειμένου να λύσουμε οριστικά το πρόβλημα των κενών στα σχολεία".

Βέβαια οι δηλώσεις Βερναρδάκη αποκαλύπτουν την μισή αλήθεια: η κάλυψη των κενών δασκάλων και νηπιαγωγών μέσω ΕΣΠΑ, είναι προϋπολογισμένη και για το σχολικό έτος 2016-17, ενώ στον προϋπολογισμό δεν υπάρχει αντίστοιχο κονδύλι για προσλήψεις στο Υπουργείο Παιδείας. Οπότε είτε δεν μας λέει όλη την αλήθεια, είτε (το πιο πιθανόν) οι "10000 εκπαιδευτικοί" (που και πάλι καλύπτουν εν μέρη το πρόβλημα και δεν το λύνουν "οριστικά" όπως πιστεύει ο κύριος υπουργός), θα προσληφθούν μεν το 2016 (το καλό σενάριο) αλλά θ' αρχίσουν να δουλεύουν αργότερα (όταν η Ελλάδα ξαναπάρει το Euro)...

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Η Τουρκία μπορεί...Η Ελλάδα όχι...

Έχουμε αποδεχτεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια ότι η Τουρκία είναι το "καλό παιδί". Μα σφαγές, μα εισβολές, μα γενοκτονίες - οι Τούρκοι - σε βάθος χρόνου - πάντα τα καταφέρνουν και επιβιώνουν, με τους υπόλοιπους να κάνουν "τα στραβά μάτια" να προσπαθούν πάντα να μην τους "κακοκαρδίσουν".
Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί η κρίση στην Συρία, όπως αν και είναι υπεύθυνη για την ακατάσχετη ροή προσφύγων προς την χώρα μας - με εκατοντάδες Τούρκους διακινητές και κρατικούς λειτουργούς να εκμεταλλεύονται το ανθρώπινο δράμα και να απομυζούν οικονομικά τους πρόσφυγες - αδιαφορώντας για "συμφωνίες" και "αποφάσεις", όχι μόνο δεν κάνει τα προαπαιτούμενα, αλλά σ' αντάλλαγμα παίρνει χρήματα και "άνοιγμα" ενταξιακών κεφαλαίων, όταν είναι προφανές και στον πλέον αδαή ότι δεν έχει καμία απολύτως θέση στην Ε.Ε. Την ίδια στιγμή η Ε.Ε. κουνάει το δάχτυλο στην χώρα μας - αν και είμαστε εμείς η "πρώτη γραμμή άμυνας" στο τσουνάμι που χτυπάει την ευρωπαϊκή πόρτα. 

Αλλά είπαμε είναι Τούρκοι και όλοι τους αγαπούν - ενώ εμείς ως λαός είμαστε "χαζοί"
Το τελευταίο επεισόδιο έχει να κάνει με τις παραβιάσεις και την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, επειδή παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο. Οι Τούρκοι έκαναν κάτι ακατανόητο - δεν περιορίστηκαν σε προειδοποίηση και αναχαίτηση, αλλά προχώρησαν και σε κατάρριψη, δίνοντας ελάχιστο χρόνο παρεπιπτόντως στα ανώτερα ρωσικά αεροπορικά κλιμάκια. Προχώρησαν δηλαδή σε μια κίνηση που θα μπορούσε - υπό άλλες συνθήκες - να σημάνει και έναρξη γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων, λειτουργώντας εν θερμώ.

Άποψή μας, καλά έκαναν. Ο εναέριος χώρος της χώρας τους παραβιάστηκε, ο εχθρός δεν υποχώρησε και έγινε κατάρριψη. 

Το ενδιαφέρον όμως βρίσκεται παρακάτω και έχει σχέση με την αντίδραση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ ο οποίος σε σχετική ερώτηση απάντησε: «Ενημερωθήκαμε από την Τουρκία, αλλά έχουμε και δικές μας πηγές και οι δικές μας πληροφορίες είναι συμβατές με αυτές που μας παρείχε η Τουρκία, επομένως μας στέλνουν το ίδιο μήνυμα ότι υπήρξε παραβίαση του τουρκικού εναέριου χώρου και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά έχει συμβεί και στο παρελθόν». Την ίδια ώρα, τόνισε πως «η Τουρκία έχει το δικαίωμα να προστατεύει την εδαφική κυριαρχία και τον εναέριο χώρο της και όλοι πρέπει να εστιάσουμε πώς θα αποκλιμακώσουμε την ένταση να αποφύγουμε μία κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω πρόβλημα. Καλώ να προσπαθήσουν να υπάρξουν περαιτέρω επαφές ανάμεσα σε Άγκυρα και Μόσχα ώστε να αποφευχθεί επιπλέον παρεξήγηση». Παράλληλα, επισήμανε πως το ΝΑΤΟ θα συνεχίσει να παράσχει στρατιωτική βοήθεια στην Τουρκία, η οποία, όπως είπε, βρίσκεται στο μέτωπο των συγκρούσεων και θα εξακολουθήσει να στηρίζει την Τουρκία καθώς «αυτό είναι κομμάτι της συμμαχίας στο ΝΑΤΟ».

Όλα καλά θα μου πείτε...Τι παραπάνω ή λιγότερο να πουν άραγε; Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι: η Τουρκία παραβιάζει τον εναέριο και υδάτινο χώρο της χώρας μας εδώ και χρόνια - όπως σωστά (παραδόξως) είπε και ο Α.Τσίπρας (πριν αλλάξει γνώμη και αποσύρει το αγγλικό κείμενο των δηλώσεων). Εμείς άραγε δεν έχουμε δικαίωμα να καταρρίπτουμε ότι παρανόμως πετάει στον εναέριο χώρο μας, και το οποίο αγνοεί τις σχετικές προειδοποιήσεις; Αν ισχύουν ίδιοι κανόνες για όλους τότε προφανώς ναι. Αλλά παρόλα αυτά όμως αναρωτιόμαστε, γιατί τόσα χρόνια - που η Τουρκία συνεχίζει τις ίδιες τακτικές - δεν υπήρξε ΜΙΑ καταδίκη από το ΝΑΤΟ για τις τουρκικές πράξεις; Είναι σαφές ότι ακόμα και αν σε κλειστές πόρτες υπάρχουν καταδίκες (αν που αμφιβάλουμε) στην πράξη δεν έχουν κανένα αντίκτυπο αφού η Τουρκία συνεχίζει "το ίδιο βιολί"...

Και ερχόμαστε επομένως στο αρχικό συμπέρασμα. Η Τουρκία μπορεί να κάνει καταρρίψεις - και παίρνει την υποστήριξη του ΝΑΤΟ γι' αυτό. Το ότι η Ρωσία είναι εκτός ΝΑΤΟ έχει μικρή σημασία ουσιαστικά λόγω της κατάστασης στην περιοχή - οι ισορροπίες είναι λεπτές και το γεγονός ότι οι Ρώσοι χτυπούν (έστω και σποραδικά) τους τζιχαντιστές του ISIS θα έπρεπε ν' αφήνει - με την ίδια λογική - χώρο σε μεγαλύτερης διάρκειας προειδοποιήσεις και απλές αναχαιτήσεις...

Αλλά είπαμε. Η Τουρκία είναι το "καλό παιδί". Και τα καλά παιδιά τιμωρούνται πιο δύσκολα πάντα...

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Αποχαιρετισμός στις συντάξεις...

Τι να πει και τι να γράψει κανείς για την πρόταση Κατρούγκαλου (ενός ακόμα μεγάλου πολιτικού απατεώνα αυτής της κυβέρνησης που έγινε γνωστός καταδικάζοντας τις ασφαλιστικές και εργασιακές αλλαγές των προηγούμενων κυβερνήσεων) για το ασφαλιστικό. Καταρχήν είναι ίδια και σχεδόν απαράλλακτη με τα όσα έλεγαν οι "σοφοί" τους οποίους μάζεψε για να "συνεισφέρουν στο διάλογο" (διαβάστε σχετικά εδώ). Και κυρίως βασίζεται στη λογική "ρίχνουμε τα πάντα στον ίδιο ντορβά για να κλείσουμε λίγο την τρύπα σήμερα και αύριο ας μαζέψουν τα σκουπίδια οι επόμενοι". Καμία δηλαδή σχέση με τα όσα "περί προστασίας των συνταξιούχων", "σεβασμό στις εισφορές των ασφαλισμένων" και όσα όλα έλεγαν αυτοί που πριν 12 μήνες υπόσχονταν επαναφορά της 13ης σύνταξης, ενώ αντίθετα η λογική της ενοποίησης των ταμείων (που θα κατακλέψει τα αποθεματικά των υγιών ταμείων για να πληρώνει συντάξεις για 2-3 χρόνια, μέχρι το σύστημα να καταρρεύσει συνολικά, οριστικά και αμετάκλητα), εντείνει και "πατάει" πάνω στα έκανε προηγουμένως ο Σαμαράς, ο Παπαδήμος και ο Παπανδρέου.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά έχουμε και τους δανειστές στους οποίους η πρόταση Κατρούγκαλου "δεν αρέσει" και πρέπει να αλλαχθεί εκ νέου προς το χειρότερο...

Για όλα αυτά σημειώνει πολύ γλαφυρά ο Νίκος Μπογιόπουλος στον "enikos.gr":

"Μείωσαν μισθούς. Μείωσαν συντάξεις. Φέρνουν προ των πυλών του ξεσπιτώματος εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες με τους πλειστηριασμούς. Βυθίζουν ακόμα πιο βαθιά στα χρέη και στην απόγνωση εκατομμύρια ανθρώπους.Ο,τι κάνουν με το τρίτο Μνημόνιο ισοδυναμεί με αγριανθρωπισμό επί τρία, αφού έρχεται να προστεθεί στην ήδη συντελεσθείσα καταστροφή των δυο προηγούμενων Μνημονίων.

Και τώρα διαπράττουν το έγκλημα των εγκλημάτων!Τα όσα μεθοδεύουν στο ασφαλιστικό αποτελούν ένα πρωτοφανές πογκρόμ κατά ασφαλισμένων και συνταξιούχων!Οι χτεσινές τους αποφάσεις (που συνιστούν και το «καλό» σενάριο αφού η τρόικα δεν έχει πει ακόμα την τελευταία λέξη της) είναι η ταφόπλακα των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων ενός ολόκληρου λαού.Έχουν πάρει τον μπαλτά και κόβουν σε φέτες ό,τι έχει απομείνει από τους φτωχοποιημένους συνταξιούχους.Στερούν από την παρούσα και τις επόμενες γενιές κάθε ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετατρέποντας την σύνταξη σε προνοιακό επίδομα – ψίχουλο.

Η αλήθεια είναι ότι τα μέτρα Τσίπρα – τρόικας δεν σταματούν στις νέες περικοπές ύψους 1,8 δισ. ευρώ σε συνταξιούχους και ασφαλισμένους τις οποίες έρχονται να επιβάλλουν μέσω του προϋπολογισμού για το 2016.Σύμφωνα με το Μνημόνιο και βάσει των όσων ενέκριναν χτες:Προχωρούν σε «εξοικονόμηση (σσ: έτσι αποκαλούν την εξαΰλωση) της τάξης του ¼ του ΑΕΠ»! Ούτε λίγο ούτε πολύ, μιλάμε στην ουσία για νέα αρπαγή ύψους άνω των 40 δισ. ευρώ!

Δεσμεύονται να εφαρμόσουν πλήρως της αντιασφαλιστική λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αφού όπως λένε τώρα «οι συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις του 2010 και του 2012 εάν εφαρμοστούν πλήρως θα βελτιώσουν σημαντικά» το σύστημα! Ότι δηλαδή ως αντιπολίτευση το είχαν καταγγείλει ως απαράδεκτο σήμερα το εμφανίζουν σαν «σωτήριο»!Δεσμεύονται να αριστεύσουν στο ρόλο του νεοφιλελεύθερου Προκρούστη «καταργώντας σταδιακά τα κεκτημένα δικαιώματα της συνταξιοδότησης πριν από την νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης», επιβάλλοντας το ψευδεπίγραφο καθεστώς των «εγγυημένων συντάξεων» με βάση και «εισοδηματικά κριτήρια» και «εφαρμόζοντας ορθά το πάγωμα των μηνιαίων εγγυημένων παροχών»!

Και όμως! Την ίδια ώρα μιλούν για «δίκαιες συντάξεις»! Για «αξιοπρεπή διαβίωση»! Για «ισότητα»! Για «κοινωνική δικαιοσύνη»!Πίσω από τις νέες μειώσεις συντάξεων, την κατάργηση του ΕΚΑΣ, την διάλυση της επικουρικής σύνταξης, την ενιαιοποίηση των Ταμείων με όρους ισοπέδωσης προς τα κάτω, εκείνο που επέρχεται είναι η κατάργηση κάθε έννοιας κοινωνικά αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.

Προχωρούν στην επιβολή ενός κεφαλαιοποιητικού συστήματος που μάλιστα στα ψιλά γράμματα το περιγράφουν ως εξής: Οι βασικές συνιστώσες των συντάξεων θα είναι εγγυημένες «με βάση τις εισφορές και βάσει του ελέγχου των πόρων».Αυτοί, βέβαια, βουτηγμένοι στο ψεύδος, το τερατούργημα που ετοιμάζουν θα συνεχίσουν να το αποκαλούν κίβδηλα «αναδιανεμητικό», όταν στην πραγματικότητα θα το ζήλευαν ακόμα και οι πλέον ακραιφνείς νεοφιλελεύθεροι της σχολής του Σικάγο!

Όλα τούτα οι «αριστερόχειρες μαχαιροβγάλτες» της κοινωνικής ασφάλισης έρχονται να τα προωθήσουν μετά από 5 χρόνια λεηλασίας. Έρχονται να δώσουν την χαριστική βολή στα Ταμεία που ήδη με τις πολιτικές των δυο προηγούμενων Μνημονίων την περίοδο 2010 – 2015 (στοιχεία ΕΝΥΠΕΚΚ) απώλεσαν πόρους ύψους 70 δισ. ευρώ!Αυτοί που θα αποκαθιστούσαν, τάχα, το έγκλημα του PSI το οποίο επέφερε αρπαγή 12 δισ. ευρώ από τα Ταμεία, αυτοί που θα… επέστρεφαν την 13η σύνταξη, τώρα κάνουν αυτό που είχε υποσχεθεί ο κ.Κατρούγκαλος: 
Τινάζουν στον αέρα μέσα σε 40 μέρες ό,τι δεν κατάφεραν να ανατινάξουν σε 40 χρόνια οι άλλοι, που τους παρέδωσαν τη σκυτάλη και που σήμερα υποκρίνονται χυδαία.Το μέγεθος του εγκλήματός τους είναι ευθέως ανάλογο της πολιτικής απάτης που εκπροσωπούν. 

Είναι τέτοια η απάτη τους που μόνο οι ίδιοι μπορούν να την εκφράσουν. Το μέγεθος του κοινωνικού εγκλήματος στο οποίο πρωταγωνιστούν είναι τόσο, όσο αβυσσάλεα είναι και η απόσταση που χωρίζει τα λόγια από τις πράξεις τους.Η απάντηση συνταξιούχων, εργαζόμενων και ανέργων, ή θα είναι αντίστοιχη της ανελέητης επίθεσης που δέχονται ή αυτή τη φορά η «θυσία» θα είναι ολοκληρωτική."

Ποιος διαφωνεί μαζί του; 

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Μαθήματα πολιτικής ηθικής από έναν πολιτικά ανήθικο...

Το ακούσαμε και αυτό...Μιλάει για ηθική και συνέπεια, ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας που από το "σκίσιμο του 1ου μνημονίου" πέρασε στην υπογραφή και την ψήφιση του τρίτου και...χειρότερου, που έκανε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης "σημαία" για να καταλήξει να το πετάξει στα σκουπίδια μέσα σ' ένα 3μηνο, που υποσχόταν αύξηση μισθών και συντάξεων και προστασία της 1ης κατοικίας για να ψηφίσει την κατάργηση του (πασοκικού) νόμου της Κατσέλη (που τουλάχιστον απαγόρευε τους πλειστηριασμούς) και ετοιμάζεται να διαλύσει το ασφαλιστικό σύστημα.

Η απίστευτη ξεδιαντροπιά του φτάνει σε επίπεδα ρεκόρ (ξεπερνώντας ακόμα και αυτόν τον ανεκδιήγητο Αντώνη Σαμαρά, που τουλάχιστον δεν έφτασε στο ρεζίλεμα του να ξεπουλήσει όλα αυτά που προεκλογικά υποσχόταν ότι θα προστατέψει) αφού σε συνέντευξη του στο "Έθνος της Κυριακής" κάνει μαθήματα πολιτικής "ηθικής" απέναντι στον Γ. Σακελλαρίδη και τον Σ. Παναγούλη, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στον τελευταίο γιατί δεν παρέδωσε την βουλευτική του έδρα.
Αχαριστία - στην οποία εξάλλου ο κ. Τσίπρας έχει αποδείξει ότι έχει εξαιρετικές επιδόσεις αν λάβει υπόψιν του τη στάση του απέναντι στον Α. Αλαβάνο αλλά και πιο πρόσφατα απέναντι στον Φ. Κουβέλη - απέναντι σ' έναν άνθρωπο που τον στήριξε όσο λίγοι το 2012, όταν κατέβηκε μαζί του και στήριξε το άνοιγμα που προσπαθούσε (τότε) να κάνει ο νυν Πρωθυπουργός στο Κέντρο. Τι σε ομιλίες Κεντρώων (και πρώην Πασοκτζήδων) τον έπαιρνε, τι στα εγκαίνια του αγάλματος του Αλέκου Παναγούλη τον πήγε, τι σε σύγκρουση ήρθε με τον πολιτικό του φίλο Γιάννη Δημαρά (που τότε προτίμησε να πάει με τον Καμμένο αντί με τον ΣΥΡΙΖΑ). Βέβαια το το ότι ο Παναγούλης αποτελούσε "βάρος" για τον Τσίπρα φάνηκε στις τελευταίες εκλογές όπου τοποθέτησε πάνω απ' αυτόν στην Β' Αθηνών σωρεία πολιτικών "αλεξιπτωτιστών" και αποτυχημένων υποψηφίων που εκμεταλλευόμενοι την αποχώρηση της Λ.Α.Ε. (Λαφαζάνη - Κωνσταντοπούλου) και τη διαδικασία της εκλογής βουλευτών με λίστα, φρόντισαν να βολευτούν - πουλώντας υποστήριξη και εκδούλευση.
Αχαριστία γιατί ο Σ. Παναγούλης τον στήριξε ψηφίζοντας μέτρα, τα οποία δημόσια είχε αποκλείσει ότι θα ψήφιζε, εμφανιζόμενος έτσι (και σωστά) ως αναξιόπιστος απέναντι στους ψηφοφόρους του και πολιτικούς του φίλους.

Αλλά και οι υποχωρήσεις και οι πολιτικές εκπτώσεις έχουν ένα όριο, και ο Σ. Παναγούλης - όντας χρόνια στο πολιτικό κουρμπέτι - γνώριζε πολύ καλά ότι από ένα σημείο και ύστερα πρέπει κανείς να παίρνει το "καπελάκι του" και να φεύγει, αν θέλει να διασώσει, τουλάχιστον, την υστεροφημία του. Έτσι διαβλέποντας το τι έρχεται (ειδικά στο ασφαλιστικό, όπου ο νόμος Λοβέρδου θα καταλήξει να φαίνεται ως ένα ωραίο όνειρο), αποφάσισε να εκμαιεύσει τη διαγραφή του, αφήνοντας εκείνους που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ μόλις "μύρισαν ψητό" να κάνουν τη δουλειά για την οποία, πληρώνονται (απ' όλους μας δυστυχώς).

Δεν ξέρουμε ποιο είναι το πολιτικό μέλλον του κυρίου Παναγούλη - αν δηλαδή θα θελήσει να συνεχίσει την πολιτική του σταδιοδρομία μετά το τέλος αυτής της κοινοβουλευτικής του θητείας - αλλά σίγουρα με το να παραμείνει στην παρούσα Βουλή μέχρι το τέλος της, προσφέρει την καλύτερη υπηρεσία στην χώρα, αφού έτσι: α) θ' απαγορεύσει σ' έναν επιπλέον "αλεξιπτωτιστή" να πάρει θέση στην Βουλή, και να εκμεταλλεύεται προνόμια και μισθούς δίνοντας ως αντάλλαγμα την ψήφο του σε μέτρα που δεν έχουν σχέση ούτε καν με το πρόγραμμα του Σεπτεμβρίου και β) θ' αναγκάσει (σε περίπτωση που τον ακολουθήσουν κι άλλοι) τους υπόλοιπους μνημονιακούς να έρθουν ως "αρωγοί" στην κυβέρνηση, αποκαλύπτοντας δηλαδή το πραγματικό πρόσωπο της παρούσας Βουλής - που είναι η ψήφιση Μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων και μόνο...

Η δε δικαιολογία για αυτήν την επίθεση (που είναι ότι "το πρόγραμμα του Σεπτεμβρίου ήταν γνωστό") είναι τουλάχιστον αστεία: γνωρίζαμε ότι τα capital controls θα οδηγούσαν σε ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (το τίμημα για το δημοψήφισμα) και σε (μερική) άρση των πλειστηριασμών, αλλά κανένα πρόγραμμα δεν έλεγε ότι θα φτάσουμε στο σημείο να προστατεύεται μόνο το 25% των "κόκκινων" δανειοληπτών. Κανένας επίσης δεν είχε διαβάσει πουθενά (αφού το πρόγραμμα δεν το έλεγε) ότι θα ήμασταν ένα βήμα πριν την μεγαλύτερη μείωση συντάξεων και μεγαλύτερη μείωση ασφαλιστικών παροχών από την αρχή του Μνημονίου, ούτε φυσικά ότι θα οδηγούμασταν σ' ένα καινούργιο ΤΑΙΠΕΔ (με το παλιό να παραμένει ενεργό και τον κ. Πιτσιόρλα και την παρέα του να συνεχίζουν να πληρώνονται).

Η δε περίπτωση Σακελλαρίδη είναι διαφορετική: ο κ. Σακελλαρίδης κατέβηκε με το ζόρι στις εκλογές του Σεπτεμβρίου και αν δεν είχε τόσο στενές σχέσεις με τον κ. Τσίπρα στο παρελθόν (καθώς και μια ιδιαίτερα πολυκύμαντη ζωή), είτε θα είχε ακολουθήσει τους "Λαφαζανικούς" και την κ. Κωνσταντοπούλου στην ΛΑ.Ε., είτε θα είχε αποχωρήσει (προσωρινά ή μόνιμα δεν έχει σημασία) από την πολιτική ζωή, ώστε να μην έχει σχέση με τα όσα γίνονται και τα οποία τον βρίσκουν (και τον έβρισκαν) αντίθετο. Τίμησε όμως τη φιλία του με τον κ. Τσίπρα (σε αντίθεση με τη στάση του τελευταίου προς άλλους) και παραιτήθηκε όπως του ζητήθηκε. Κακώς για μας (για τους λόγους που εξηγήσαμε παραπάνω) αλλά σίγουρα αυτό ήταν καλύτερο από το να κάθεται να ψηφίζει, κάνοντας την ίδια ώρα τον επαναστάτη στους ψηφοφόρους του (σαν κάνει Κρητικούς υπουργούς και υφυπουργούς καλή ώρα).

Και έτσι κατέληξε ο κ. Τσίπρας, που από Πρωθυπουργός του λαού κατέληξε να γίνει μεσάζοντας βυσματικών θέσεων για τους συντρόφους του (όχι μόνο) και αγαπημένος της τρόικας..."Που ήσουν νιότη μου που έδειχνες ότι θα γινόμουν άλλος..." (που λέει και ο Κώστας Βάρναλης)...

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Κόκκινα δάνεια: ένας ακόμα επώδυνος "συμβιβασμός"

Τελικά η κυβέρνηση από τα πολλά βήματα πίσω, έπεσε στο γκρεμό. Δεν μπορεί να περιγραφεί αλλιώς το πως το "κανένα σπίτι σε πλειστηριασμό" έγινε "προστασία στο 70% των κόκκινων δανείων", μετά στο "60%" για να καταλήξει στο 25%, με ένα επιπλέον 35% να προστατεύεται "υπό προϋποθέσεις".
Ας ξεκινήσουμε με τα στοιχεία: το σύνολο των κόκκινων δανείων είναι 1.200.000 εκ των οποίων 400.013 έχουν «κοκκινίσει». Περίπου 170.000 έχουν κάνει αίτηση υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη, και προς το παρόν είναι καλυμμένα. Με το νέο πλαίσιο προστασίας αναμένεται να προσφέρει βέβαιη προστασία για μεικτά εισοδήματα από 8.180 για τον άγαμο, 13.917 για το ζευγάρι και 20.639 ευρώ για τετραμελή οικογένεια και για αντικειμενική αξία ακινήτου ως 170.000 ευρώ. Πρόκειται για το 25% των δανειοληπτών με κόκκινα στεγαστικά, περίπου 100.000 δάνεια.
Παράλληλα το κράτος ετοιμάζει κουμπαρά 100 εκατ. ευρώ για φτωχούς και άνεργους δανειολήπτες που δεν μπορούν να πληρώνουν ούτε την ελάχιστη δόση. Την δόση, σε αυτές τις περιπτώσεις, θα την πληρώνει το κράτος.
Στη δεύτερη κατηγορία που αφορά ένα επιπλέον 35% των δανειοληπτών προβλέπεται μια αξιολόγηση της θέσης του δανειολήπτη, το λεγόμενο τεστ αποτίμησης περιουσίας που θα ενέχει τον κίνδυνο πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας αν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις και αν ο δανειολήπτης κριθεί συνεργάσιμος μετά την υπαγωγή του στο νόμο. Αφορά εισοδήματα 13.906 ευρώ για τον άγαμο, 23.659 ευρώ για το ζευγάρι και 35.086 ευρώ για την τετραμελή οικογένεια και αντικειμενική αξία ως 230.000 ευρώ. Ο δανειολήπτης θα έχει σταθερή δόση για τρία χρόνια.
Με λίγα λόγια δηλαδή έχουμε "σίγουρο" μόνο το 25% με τους υπόλοιπους να κρίνονται με βάση γραφειοκρατικά κριτήρια και (όπως ψηφίστηκε πρόσφατα) να έχουν πολύ μικρό νομικό οπλοστάσιο για την προστασία του σπιτιού τους. Από το ολότελα βέβαια καλό και το 25% αλλά μεταξύ μας: α) και αυτό το 25% είναι θεωρητικό και β) από το μέτρο τιμωρούνται εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες που απλώς ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να πληρώσουν. Και δεν μπορούν να πληρώσουν γιατί τα μνημόνια (και αυτό του ΣΥΡΙΖΑ) τους έκοψαν τους μισθούς, τις συντάξεις και τους έριξαν στην ανεργία. Με την παρούσα κατάσταση τουλάχιστον είχαν ένα σπίτι να μένουν - τώρα ακόμα και αυτό είναι υπό αίρεση. Και επειδή κάποιοι θα πουν "μα προστατεύονται οι άνεργοι", θα πούμε ότι είναι σχετικό, Υπάρχουν τα τεκμαρτά εισοδήματα ενώ για τους ελεύθερους επαγγελματίες (που από του χρόνου θα πληρώνουν 100% προκαταβολή φόρου) δε θα μένει λεπτό αν αφαιρέσει κανείς λογαριασμούς, φόρους, δημοτικά τέλη, ΕΝΦΙΑ και ασφαλιστικές εισφορές.
Και όλα αυτά σε ένα καθεστώς υπερφορολόγησης, με τον ΕΝΦΙΑ να βρίσκεται (ακόμα και σήμερα και παρά τις σχετικές ΠΕΡΣΙΝΕΣ αποφάσεις του ΣτΕ και τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ) σε πολύ υψηλά επίπεδα, βασιζόμενος σε μη πραγματικές αντικειμενικές αξίες.
Δηλαδή ακόμα και αν κάποιος καταφέρει να κρατήσει το σπίτι του, θα πρέπει να το χρυσοπληρώσει - τιμωρημένος για το γεγονός ότι απέκτησε ένα ακίνητο στη ζωή του, ενώ θα υπάρχει σύντομα και η Δαμόκλειος σπάθα του "περουσιολογίου" (που θα ενέχει έξτρα πρόστιμα και φόρους σε κάθε παρατυπία), καθώς και η υποχρεωτική ασφάλιση των ακινήτων που θ' αυξήσει το μηνιαίο κόστος διατήρησης ενός σπιτιού.
Το χειρότερο βέβαια στην όλη υπόθεση είναι άλλο: η τρόικα πιέζει για πώληση των κόκκινων δανείων σε "distress funds". Αυτό είναι ένα παλίοτερο αίτημά της (διαβάστε εδώ αναλυτικά) που μέχρι τώρα δεν είχε βρει ανταπόκριση. Ήρθε όμως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι έτοιμος (προεξαρχόντων των κυρίων Τσακαλώτου και Χουλιαράκη) να το αποδεχτεί. Αυτό θα σημαίνει μαζικούς πλειστηριασμούς, τη δημιουργία μιας κάστας μεγαλοϊδιοκτητών ακινήτων (που θα τ' αγοράζουν κοψοχρονιά) και θα οδηγήσει στην πιο βίαιη μετατροπή οικιστικού μοντέλου στην χώρα μας από την εποχή της Κατοχής μέχρι σήμερα. Για να μην πούμε για τη δημιουργία μιας καινούργιας ομάδας νεό-αστέγων (όπως στην Ισπανία και την Πορτογαλία) που θα αποτελούν κομμάτι της νέας πραγματικότητας.
Και όλα αυτά επί μιας "αριστερής" κυβέρνησης.

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Μια πρόξενος που θεωρούσε την πρεσβεία τσιφλίκι της και το συμπονετικό ΣτΕ (ανανεωμένο)

(Ανανεωμένο μετά την τελεσιδικία της υπόθεσης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων)
Μια είδηση που θα έπρεπε να μας κάνει έξω φρενών...Αντιγράφουμε από το in.gr: "Το Συμβούλιο της 
Επικρατείας (ΣτΕ) έκανε μερικώς δεκτή την προσφυγή του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή, ο οποίος ζητούσε να ακυρωθεί η απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου του Υπουργείου Εξωτερικών, με την οποία απαλλάχθηκε η γενική πρόξενος μας στη Γενεύη την περίοδο 2001-2005, από σειρά παρατυπιών, αναφορικά με τη Φιλιππινέζα οικιακή βοηθό.Ο κ. Ρακιντζής ζητούσε από το ΣτΕ να τής επιβληθεί η οριστική απόλυση, αλλά οι σύμβουλοι Επικρατείας τής επέβαλαν την πειθαρχική ποινή της προσωρινής παύσης 6 μηνών, με πλήρη στέρηση των αποδοχών της.
Ειδικότερα, το 2001 η πρέσβης έλαβε εντολή να πάει στο Γενικό Προξενείο μας στη Γενεύη. Πριν φύγει από την Ελλάδα συμφώνησε με τη Φιλιππινέζα οικιακή βοηθό που είχε στο σπίτι της, να τη συνοδεύσει στη Γενεύη, με μηνιαίο μισθό 800 ελβετικών φράγκων, δωρεάν τροφή και διαμονή στην προξενική κατοικία.Όταν εγκαταστάθηκαν στη Γενεύη τον Μαΐου του 2001, η πρέσβης ζήτησε, μέσω της πρεσβείας μας, από τις ελβετικές αρχές, άδεια εισόδου και χορήγηση κάρτας διαμονής για την οικιακή βοηθό. Όμως, οι ελβετικές αρχές απέρριψαν το αίτημα, καθώς η τοπική νομοθεσία δεν επιτρέπει τη χορήγηση άδειας διαμονής σε οικιακές βοηθούς-μέλη διπλωματικών αποστολών εφόσον είναι παντρεμένες, ενώ παράλληλα αρνήθηκαν να ικανοποιήσουν το αίτημα χορήγησης άδειας παραμονής για τον επιπρόσθετο λόγο ότι «ήδη στην προξενική κατοικία προσέφερε υπηρεσίες ως ιδιωτική οικιακή βοηθός» και άλλη, δεύτερη.Αργότερα η πρέσβης υπέβαλε νέο αίτημα προς τις ελβετικές αρχές για θεώρηση εισόδου με τον χαρακτήρα του επειγόντως, καθώς -όπως επικαλέστηκε- θα έφθανε στη Γενεύη ο γιος της Φιλιππινέζας οικιακής βοηθού.
Στη συνέχεια η πρέσβης ζήτησε «με ρηματική διακοίνωση της πρεσβείας» την έκδοση ταυτότητας της Φιλιππινέζας, ως οικιακής βοηθού της.Όλες αυτές οι ιδιωτικές, όπως χαρακτηρίζονται από το ΣτΕ, ενέργειες που έκανε υπηρεσιακά η πρέσβης, τελούσαν εν αγνοία της κεντρικής υπηρεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών.Τον Δεκέμβριο του 2005 η Φιλιππινέζα εγκατέλειψε την προξενική κατοικία και ζήτησε να τής καταβληθούν διαφορές αποδοχών, κ.λπ., ενώ παράλληλα κατέθεσε μήνυση για μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών σε βάρος της πρέσβεως, αλλά προσέφυγε και στο Εργατοδικείο της Γενεύης για παραβιάσεις της ελβετικής εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας. Όταν οι ελβετικές αρχές κοινοποίησαν την αγωγή της Φιλιππινέζας, τότε το Υπουργείο Εξωτερικών πληροφορήθηκε το γεγονός και διετάχθη Ένορκη Διοικητική Εξέταση.
Τον Αύγουστο του 2007 το Εργατοδικείο της Γενεύης με αμετάκλητη απόφασή του υποχρέωσε το ελληνικό δημόσιο και την πρέσβη να καταβάλλουν στη Φιλιππινέζα το ποσό των 181.845 ελβετικών φράγκων συν τους νόμιμους τόκους (5%) για διαφορές αποδοχών, υπερωρίες και απασχόληση κατά τις αργίες (Κυριακές, εορτές, κ.λπ.).Η πρέσβης παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο του Υπουργείου Εξωτερικών με την κατηγορία ότι οι πράξεις της και οι παραλείψεις της συνιστούν τα πειθαρχικά παραπτώματα της παράβασης καθήκοντος, της αμέλειας περί την εκτέλεση των καθηκόντων της και της ασυμβίβαστης «με την αξιοπρεπή εκπροσώπηση της χώρας συμπεριφορά».Το πειθαρχικό συμβούλιο την απήλλαξε από κάθε πειθαρχική κατηγορία.
Στη συνέχεια ο κ. Ρακιντζής ζήτησε από το ΣτΕ να ακυρωθεί η απαλλακτική απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου και να επιβληθεί η ποινή της οριστικής απόλυσης.Το ΣτΕ έκρινε ότι η πρέσβης υπέπεσε στα πειθαρχικά παραπτώματα και παραλείψεις που της αποδίδονται, αλλά αναφέρει ότι με τα εν αγνοία του Υπουργείου Εξωτερικών διαβήματά της προέβη σε ενέργειες για «την πρόσληψη ιδιωτικής οικιακής βοηθού».Ακόμη αναφέρεται στη δικαστική απόφαση ότι οι ενέργειες της πρέσβεως είχαν ως αποτέλεσμα το ελληνικό δημόσιο να βρεθεί «εκτεθειμένο έναντι του αλλοδαπού κράτους κατηγορούμενο για παραβίαση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας»."

Έχουμε δηλαδή την εξής κατάσταση: μια καλομαθημένη πρόξενος, που θεωρεί το Δημόσιο τσιφλίκι της, αποφάσισε να πάρει μαζί της την Φιλιππινέζα οικιακή βοηθό της, με έξοδα του ελληνικού Δημοσίου, στο καινούργιο πόστο της. Χρησιμοποιώντας τη σφραγίδα του ελληνικού Δημοσίου άρχιζε να ζητάει χάρες από τις ελβετικές αρχές για άδεια εργασίας κ.λπ., τις οποίες η Ελβετία αρνήθηκε. Παραταύτα - και κάνοντας παρανομία - την προσέλαβε, στέλνοντας συνεχή αιτήματα όχι ως ιδιώτης, αλλά ως "ελληνική πρεσβεία", την ίδια ώρα που η Φιλιππινέζα της κυρίας έμενε στην Γενεύη σε οίκημα του ελληνικού Δημοσίου, εν αγνοία των ηλιθίων (δηλ. του υπουργείου Εξωτερικών) που πλήρωναν την κυρία πρόξενο. Τελικά η Φιλιππινέζα έκανε αγωγή, υποχρεώνοντας το ελληνικό Δημόσιο (!!!) να πληρώσει 180 και πλέον χιλιάδες ευρώ (πόσο πληρωνόταν πια;) ως αποζημίωση.
Και αντί το πειθαρχικό συμβούλιο να τη στείλει σπίτι την κυρία πρόξενο - ως όφειλε - για τη ζημιά που έκανε στην χώρα τόσο οικονομικά, όσο και από πλευράς της καταρράκωσης της εικόνας της χώρας μας στο εξωτερικό, την "απάλλαξε", γιατί προφανώς οι σφουγκοκωλάριοι που εξέτασαν την περίπτωση θεωρούσαν την όλη συμπεριφορά φυσιολογική. Φανταστείτε τι είχαν δει ή είχαν κάνει οι ίδιοι...
Και ήρθε λοιπόν το ΣτΕ, ο θεματοφύλακας του Συντάγματος και των νόμων της χώρας, και έδωσε ουσιαστικά χάρη στην κυρία αυτή, "τιμωρώντας" την με προσωρινή παύση και 6 μήνες πρόστιμο. 
Αλλά υπάρχει και η συνέχεια...Η κυρία Λούπα (η εν λόγω γενική πρόξενος) θεώρησε ότι η απόφαση την αδίκησε και προσέφυγε στο Ευρωπαϊκο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ)! Το αποτέλεσμα ξέρετε ποιο είναι; Επειδή ενώπιων των ελβετικών αρχών το ελληνικό κράτος είχε υποστηρίξει την κυρία Λούπα, το ΕΔΑΔ θεώρησε ότι υπήρξε αντίφαση, αφού είτε ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ να την είχε υποστηρίξει και έπρεπε να την αφήσει να καταδικαστεί, είτε ΕΠΡΕΠΕ να την υποστηρίξει και επομένως η απόφαση του ΣτΕ στερείτε τεκμηρίωσης! Ως αποτέλεσμα της επιδίκασε 1.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 2.488 ευρώ για έξοδα και δαπάνες, χωρίς πάντως να της επιστρέψει το συνολικό ποσό το οποίο στερήθηκε...
Αν αναρωτιέστε λοιπόν γιατί η χώρα μας δεν πρόκειται ποτέ να δει άσπρη μέρα, δεν χρειάζεται να πάτε μακρυά. Απλώς ξαναδιαβάστε την είδηση αυτή...  
(Για όσους αναρωτιούνται η κυρία Λούπα υπηρετεί πλέον σε ανώτερη διοικητική θέση του Υπουργείου Εξωτερικών, έχοντας υπηρετήσει προηγουμένως ως πρέσβης της Ελλάδας στη Νορβηγία)

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Πως φτάσαμε στην υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος...(ανανεωμένο)

Τελικά η ανευθυνότητα στην κυβέρνηση έχει γίνει δεύτερη φύση. Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι η υποχρεωτική χρήση των πιστωτικών καρτών, που αποτελεί το κεντρικό σημείο του οικονομικού σχεδιασμού της χώρας από τον Ιούνιο και μετά, έχει περάσει μέσα από 40 υποθετικά νομοσχέδια τα οποία είναι "έτοιμα" ή "σχεδιάζονται" να κατατεθούν.
Στην πραγματικότητα βέβαια όλα αυτά αποτελούν ιδέες του "αριστερού" κ. Αλεξιάδη, ο οποίος προσπαθεί να βρει τρόπους να καταργήσει τις συναλλαγές με χαρτονομίσματα και κέρματα και να επιβάλλει την χρήση πλαστικού χρήματος σε όλες τις συναλλαγές των Ελλήνων. Στη θεωρία, κάτι τέτοιο - με παράλληλη διασύνδεση των μηχανημάτων με την εφορία - θα περιορίσει τη φοροδιαφυγή, αλλά στην πράξη θα ελέγξει πλήρως την καθημερινότητα των Ελλήνων αφού οποιαδήποτε στιγμή θα γνωρίζει το κράτος που πήγαμε, τι ψωνίσαμε, τι φάγαμε και πόσα χρήματα έχουμε ή ξοδέψαμε, πληροφορίες δηλαδή που απλώς ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ.

Τα όσα ευφάνταστα έχουν σκεφτεί ποικίλουν. Ξεπερνώντας τα μόνιμα capital controls για μισθωτούς και συνταξιούχους (διαβάστε αναλυτικά εδώ), οι τελευταίες ιδέες τους ορίζουν ότι:
α) Kάθε επιχειρηματίας κι ελεύθερος επαγγελματίας θα υποχρεωθεί να εισπράττει μέσω ενός και μοναδικού επαγγελματικού τραπεζικού λογαριασμού όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις των προϊόντων του ή την παροχή των υπηρεσιών του, τα οποία θα του πληρώνουν οι πελάτες του με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμών (μέσω καρτών ή ηλεκτρονικής τραπεζικής).Τα χρήματα των εισπράξεων αυτών κάθε επιχειρηματίας κι ελεύθερος επαγγελματίας δεν θα μπορεί να τα «σηκώνει» από το συγκεκριμένο λογαριασμό για να τα βάζει στην τσέπη του ή να τα αποθηκεύει στο σπίτι του με τη μορφή μετρητών, αλλά θα μπορεί μόνο να τα δαπανά μέσω χρεωστικής κάρτας ή ηλεκτρονικής τραπεζικής, για πληρωμές προμηθευτών, φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, καθώς και για την κάλυψη άλλων άμεσων αναγκών της επιχείρησης ή του γραφείου του,
β) "θα υπάρχει ηλικιακό όριο στην υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος",
γ) Κάθε μισθωτός και συνταξιούχος του οποίου το ετήσιο εισόδημα είναι χαμηλότερο των 9.545 ευρώ θα πρέπει να πληρώσει με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα ή μέσω e-banking συνολικό ποσό δαπανών τουλάχιστον ίσο με το εισόδημά του για να μην πληρώσει φόρο! 

Η δε ανείπωτη βλακεία του κυρίου Αλεξιάδη και της παρέας του προχωράει παραπέρα αφού "ανακοινώνει" ότι το αφορολόγητο θα χτίζεται μόνο από την χρήση πλαστικού χρήματος και οι φορολογούμενοι θα πρέπει ν' αποδεικνύουν ότι έχουν δαπάνες εώς το ποσό του εισοδήματός τους για να μην πληρώσουν φόρο. Το πως δε θα ζουν οι επαγγελματίες (αφού παρά τα όσα πιστεύουν οι κύριοι της κυβέρνησης οι "επαγγελματίες" δε δουλεύουν για να καλύπτουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές ή τα έξοδα του γραφείου τους, αλλά για να ζουν κιόλας) δε φαίνεται ν' απασχολεί κανέναν...Τα δέ σχέδια για το μέλλον (σπουδές, ταξίδια, αγορές) απαγορεύονται στην χώρα - αφού με βάση το σχέδιο ό,τι εισπράττεται θα πρέπει να ξοδεύεται, διαφορετικά φορολογείται...

Είναι πραγματικά φοβερό το ότι μια αριστερή κυβέρνηση προσεγγίζει τόσο χαλαρά βασικές αρχές του Συντάγματος, την ίδια ώρα που καθιστά κυρίαρχες και προικοδοτεί ασύστολα τις τράπεζες, παραθέτοντας ευχολόγια αντί ουσιαστικών μέτρων προστασίας των πολιτών (μια ανικανότητα που για να είμαστε δίκαιοι πάντως, επιδεικνύει σε όλους τους τομείς).

Και εξηγούμαστε: με βάση του Σύνταγμα το κράτος δεν μπορεί να υποχρεώσει τους πολίτες να συναλλάσονται τόσο με το ίδιο όσο και στην καθημερινότητά τους με ένα συγκεκριμένο τρόπο όταν αυτός ενέχει επιπλέον κόστος ή/και εφόσον υπάρχουν σε κυκλοφορία χάρτινα ή μεταλλικά νομίσματα. Έτσι εκτός και αν καταργηθεί η υλική μορφή του ευρώ ο πολίτης πρέπει να έχει τη δυνατότητα να επιλέγει το πως θα γίνονται οι συναλλαγές αυτές.
Επίσης με βάση το Σύνταγμα υπάρχει η αρχή της ισονομίας μεταξύ των πολιτών και δεν μπορεί να υπάρχει ηλικιακός διαχωρισμός. Δηλαδή δεν μπορεί να ισχύει διαφορετικός τρόπος πληρωμών για κάποιον που είναι 70 χρονών και για κάποιον που είναι 20. Απέναντι στο νόμο είναι όλοι οι Έλληνες ίσοι και έτσι θα πρέπει εφόσον θα μπορεί κάποιος "ηλικιωμένος" να πληρώνει με μετρητά, το ίδιο να μπορεί και κάποιος "νέος".
Όλα αυτά βέβαια τα γνωρίζουν στην κυβέρνηση. Αλλά δυστυχώς λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσαν και οι "δεξιές" κυβερνήσεις: παρακάμπτουν εις γνώσιν τους το Σύνταγμα, προσεύχονται να καθυστερήσουν οι προσφυγές στο ΣτΕ ή τον Άρειο Πάγο και όταν βγουν οι αποφάσεις καθυστερούν να τις εφαρμόσουν ή τις αγνοούν μέχρι να ξεχαστεί το θέμα ή προσφεύγουν σε ανώτερα δικαστήρια - με σκοπό βέβαια να τραβήξει το θέμα "αιώνια".
Την ίδια ώρα, οι "μισητές" (προεκλογικά για τον ΣΥΡΙΖΑ) τράπεζες θα εισπράττουν υψηλές προμήθειες με δύο τρόπους - και από τους καταναλωτές αλλά και από τους παρόχους υπηρεσιών ή αγαθών, με τους πολίτες να "συμμετέχουν σε κληρώσεις δώρων" (για το πως θα πληρώνονται αυτά τα "δώρα" ούτε λόγος βέβαια) ενώ για τις επιχειρήσεις προβλέπεται επιβράβευση με μείωση των φορολογικών συντελεστών. Βέβαια αυτό δε θα γίνει άμεσα αλλά "οι μειώσεις αυτές δε θα ισχύσουν όμως άμεσα αλλά σταδιακά σε βάθος χρόνου, από τα επόμενα έτη." Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι δηλαδή...

Βέβαια δεν μπορούμε να έχουμε μεγάλες απαιτήσεις από την κυβέρνηση. Εξάλλου οι περισσότεροι υπουργοί ετοιμάζουν την επαναστατική τους φορεσιά, για ν' αντιδράσουν στην ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων. Ήδη ο κύριος Σταθάκης προβάρει τη στολή παραλλαγής του, ο κύριος Πολλάκης είναι σε κατάστημα σιδερικών και ψάχνει για τις αλυσίδες με τις οποίες θα δεθεί στο αεροδρόμιο των Χανίων για διαμαρτυρηθεί και ο κύριος Σκουρλέτης δοκιμάζει τα καριοφύλια της επανάστασης σε απομονωμένες περιοχές. Γιατί νομίζετε ότι διάβαζε για τον Βελουχιώτη ο κύριος Τσίπρας σε πρόσφατη συνεδρίαση της Βουλής; Για να πάρει ιδέες για την μεγάλη επανάσταση. Βέβαια το θέμα είναι το πως θ' αντέξουν οι κυρίες με τα Prada της ακολουθίας του στις κακουχίες που υπάρξουν. Αλλά δεν πειράζει. Η επαναστατική αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ θα τα καταφέρει...

(Το πλήρες σχέδιο όπως έχει διαρρεύσει μπορείτε να το βρείτε εδώ).

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

Μερικές αλήθειες για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών...

Είχαμε σκοπό να γράψουμε δυο λόγια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών - την 3η ουσιαστικά από την αρχή του Μνημονίου. Και αυτό γιατί παρά το ότι είναι στην αφάνεια (και θεωρείται ξεπερασμένο ως θέμα) θα έπρεπε να παραμένει στην επικαιρότητα αφού οι δανειστές πιέζουν για πώληση ολόκληρου του χαρτοφυλακίου των δανείων τους, αφού θεωρούν ότι διαφορετικά θα χρειαστεί επιπλέον μία ανακεφαλαιοποίηση κατά διάρκεια αυτής της κοινοβουλευτικής θητείας...Κατά τη συγγραφή της ανάρτησης, έπεσε στα χέρια μας ένα κείμενο του Θ. Πετράκου, πρώην βουλευτή Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ, νυν στελέχους της ΛΑΕ, που δημοσιεύτηκε στην "Εφημερίδα των Συντακτών". Σας μεταφέρουμε αποσπάσματα, γιατί εκφράζουν με λίγα λόγια - και καλά - την κατάσταση στις τράπεζες, καθώς και γιατί φέρνει στην επιφάνεια το μέγα θέμα των "κόκκινων δανείων", το οποίο παραμένει εκκρεμές, παρά την ψήφιση του νομοσχεδίου, ενώ αναδεικνύει και το θέμα της διοίκησης των τραπεζών και του ΤΧΣ που παρά το ότι είναι κρατικοδίαιτοι οργανισμοί, θα διοικούνται από ιδιώτες...Για το πρώτο βέβαια ο Πρωθυπουργός δήλωσε ότι "δε θα δεχτούμε μια απάνθρωπη λύση", αλλά το τι είναι "ανθρώπινο" είναι πολύ σχετικό, ενώ και η κυβέρνηση έχει ρίξει πολύ χαμηλά τον πήχυ...

"...Πρόκληση για τον ελληνικό λαό, που έχει πληρώσει πανάκριβα και κατ' επανάληψη τη «διάσωση» των τραπεζιτών στα πέντε χρόνια των Μνημονίων συνιστά ο  νέος  νόμος  περί ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, που ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και  σε  κλίμα  συναίνεσης  στη Βουλή το Σάββατο από ευρεία μνημονιακή πλειοψηφία. 
Η  πρόκληση  είναι  ακόμη  μεγαλύτερη όταν ο υπουργός Οικονομικών Ε. Τσακαλωτος δήλωσε χωρίς να ντρέπεται και χωρίς να κάνει την αυτοκριτική του «ότι χάθηκε η μάχη για τη διοίκηση των τραπεζών».
Από το 2008 οι ελληνικές τράπεζες έχουν «φιλοδωρηθεί» με περίπου 201 δισ. ευρώ. Τα 130 δισ. ήταν κρατικές εγγυήσεις, τα 48,5 δισ. άμεση κρατική χρηματοδότηση, τα 11 δισ. συμμετοχή ιδιωτών στις αυξήσεις κεφαλαίου και τα 11,5 δισ. το κυριολεκτικό φιλοδώρημα του αναβαλλόμενου φόρου. Η τρίτη ανακεφαλαιοποίηση των 14,4 δισ. ευρώ θα φτάσει τον λογαριασμό στα 215 δισ. Με βάση τη χρηματιστηριακή αξία των 4 συστημικών τραπεζών, το ποσό αυτό αντιστοιχεί στην απόκτησή τους –από το κράτος, και τελικά τους φορολογούμενους–, όχι μία, αλλά πάνω  από  40 φορές! Κι όμως η κυβέρνηση με  το  νέο  πλέον  νόμο  προχωρεί σε  σχέδιο  διευκόλυνσης μιας φθηνής και ελεγχόμενης ιδιωτικοποίησης των τραπεζών και εκχώρησης του διοικητικού τους ελέγχου στους δανειστές.
Πρώτον αντί η κυβέρνηση να θεσπίσει την άμεση μετατροπή όλων των προνομιούχων μετοχών σε κοινές και να επιβάλει στη συνέχεια το πέρασμα της διοίκησης των συστημικών τραπεζών στο ελληνικό δημόσιο, όπως επιβάλλει το κοινό περί δικαίου αίσθημα αφού η «διάσωση» τους  έχει  φορτωθεί  στον Ελληνικό λαό , ο νόμος  προσφέρει και πάλι τη δυνατότητα στους τραπεζίτες και τους ξένους «επενδυτές» να διατηρούν τη διοίκηση των τραπεζών, ακόμη κι αν η πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου προέρχεται από το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή τους φορολογούμενους. Αν και το νομοσχέδιο αφήνει τεράστιες «γκρίζες ζώνες» ασάφειας, η διευκρίνιση των οποίων αφήνεται σε αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου,  όλα τα  δεδομένα, προοιωνίζουν ότι και οι τέσσερις  συστημικές τράπεζες θα μείνουν σε ιδιωτικά χέρια. Το μόνο που θα αλλάξει με τη νέα επανακεφαλαιοποίηση είναι τα ποσοστά συμμετοχής των Ελλήνων και των ξένων μεγαλομετόχων  υπέρ των ξένων.
Δεύτερον, μετατίθεται στο προσεχές μέλλον το καυτό πρόβλημα των «κόκκινων δανείων», με το φάσμα των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, που απειλεί εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, να έρχεται ακόμη πιο κοντά.
Τρίτον δεν υπάρχει καμία πρόνοια να μην «κουρευτούν» και πάλι οι μικροομολογιουχοι.
Τέταρτον η EBRD (Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα για την Ανάπτυξη και την Ανασυγκρότηση), θα συμμετάσχει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Από το καταστατικό της έχει αμνηστία (!)Η Τράπεζα αυτή λοιπόν έρχεται και επισήμως στην Ελλάδα μαζί με την αμνηστία και θα συμμετάσχει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών!
Πέμπτον και πιο  σοβαρό. Το ΤΧΣ θα μετάσχει στην τρίτη ανακεφαλαιοποίηση με ένα  απροσδιόριστο μείγμα κοινών μετοχών με δικαιώματα ψήφου, προνομιούχων μετοχών που θα ανταλλαγούν με κοινές, και ομολόγων μετατρέψιμων σε ομόλογα (CoCos). Το ΤΧΣ θα καλύψει κεφαλαιακά το «δυσμενές σενάριο» των stress tests, ενώ το «βασικό σενάριο» πρέπει να καλυφθεί υποχρεωτικά από ιδιώτες, πρακτικά αποκλειστικά ξένα κεφάλαια .Όμως   οι σαρωτικές αλλαγές που δρομολογούνται στη διοίκηση του ΤΧΣ και, στη συνέχεια, των συστημικών τραπεζών, παραδίδουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα στους δανειστές (Κομισιόν, ΕΚΤ, ESM).  Το ΤΧΣ δεν είναι πλέον «Δημόσιο». Βάσει και των ρητών δεσμεύσεων του Μνημονίου, η πλήρης λειτουργική «ανεξαρτησία» του ΤΧΣ σημαίνει πολύ απλά την πλήρη εξάρτησή του από τους πιστωτές, μέσω ΕΚΤ, ESM και ΤτΕ.
Τα επτά από τα εννέα μέλη του Γενικού Συμβουλίου του ΤΧΣ και τα δύο από τα τρία μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής του (συμπεριλαμβανομένων και των προέδρων των δύο οργάνων) θα επιλέγονται από "Επιτροπή Επιλογής" με τη σύμφωνη γνώμη του Euro Working Group. Η εν λόγω Επιτροπή Επιλογής θα αποτελεί άμεσο όργανο των δανειστών, αφού τα τρία από τα έξι μέλη της, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου της, θα ορίζονται από Κομισιόν, ΕΚΤ και ESM.
Στη συνέχεια, το διορισμένο από τους δανειστές, ουσιαστικά, ΤΧΣ, θα αξιολογήσει τα Δ.Σ των Τραπεζών και θα κάνει όποιες αλλαγές θέλει στη διοίκησή τους, ενώ η παντοδύναμη Επιτροπή θα μπορεί να παύει και να αλλάζει τα μέλη του, ανάλογα με την "απόδοση" τους και θα καθορίζει τις απολαβές τους. Σημειωτέον, ότι το ΤΧΣ θα λειτουργεί υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας, για ευνόητους λόγους.
Αυτό σημαίνει πλήρη παράδοση του άμεσου ελέγχου του ελληνικού τραπεζικού συστήματος- και μέσω αυτού, στρατηγικής σημασίας, χρεωμένων ελληνικών επιχειρήσεων, από τη βιομηχανία μέχρι τα ΜΜΕ- στους δανειστές και επικυρίαρχους της χώρας. 
Τέλος αποτελεί «μεγάλη επικοινωνιακή απάτη» ότι με τη νέα ανακεφαλαιοποίηση οι τράπεζες θα ξεκινήσουν να χορηγούν δάνεια!!! Τα ποσά αυτά στο σύνολο του Παθητικού και σε σύγκριση με τις καταθέσεις αποτελούν ασήμαντο ποσοστό.. .Τα στοιχεία της  ΕΚΤ αποκαλυπτικά: 120 δισ. είναι οι καταθέσεις και 107 δισ. ευρώ τα «κόκκινα» δάνεια - Ύφεση 3,3% για φέτος και 3,9% για το 2016 .Το μεγαλύτερο μέρος των καταθέσεων έχει μετατραπεί - δυστυχώς - σε «κόκκινα δάνεια».
Στο 3ο Μνημόνιο δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόβλεψη να χορηγηθούν δάνεια από τους Θεσμούς για να αποπληρωθούν τα «κόκκινα δάνεια». Σε καμιά περίπτωση η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν συνεπάγεται επιστροφή των καταθέσεων..."

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Εξελίξεις στο προσφυγικό: η "έξυπνη" Τουρκία και η "χαζή" Ελλάδα

Τελικά ο μόνος λαός στον οποίο πρέπει να βγάλει κανείς το καπέλο είναι οι Τούρκοι. Στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έριξαν μια ντουφεκιά, συνεργάστηκαν ουσιαστικά με τον άξονα και παρόλα αυτά κατάφεραν να βγουν αλώβητοι (μην πούμε νικητές). Έκαναν εισβολή στην Κύπρο, παραμένουν εκεί και παρόλα αυτά τα πράγματα κυλούν σα να μη συμβαίνει τίποτα - την ίδια στιγμή που η Κούβα και το Ιράν υφίστανται εμπάργκο για λιγότερα (ή για τίποτα). Τώρα χρησιμοποιούν τον πόλεμο στην Συρία για ν' ανοίξουν ενταξιακά κεφάλαια και συνομιλούν με την Μέρκελ έχοντας το πάνω χέρι - επιβάλοντας μάλιστα την ατζέντα τους πλήρως.Οι Τούρκοι βέβαια κάνουν τη δουλειά τους και την κάνουν καλά.
Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς ή μάλλον τι ΔΕΝ κάνουμε...
Καταρχήν επιτρέψαμε στο τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή να κάνει πλήρες παιχνίδι με τη μειονοτική ψήφο, και έτσι έχουμε - για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά - 4 μειονοτικούς βουλευτές στο κοινοβούλιο, με αποτέλεσμα η πλειοψηφία στην περιοχή (που είναι οι Χριστιανοί) να έχουν λιγότερους βουλευτές (2) στην περιοχή.
Κατά δεύτερον εδώ και 4 χρόνια ακολουθούμε για λόγους οικονομίας μια πιο "υπομονετική" τάση στο θέμα των τουρκικών παραβιάσεων του εναερίου χώρου της χώρας, για λόγους οικονομίας. Είναι προφανές βέβαια ότι το όλο ζήτημα δεν θα έπρεπε να υφίσταται, αλλά απ' τη στιγμή που υπάρχουν παραβιάσεις, οι αναχαιτήσεις είναι μονόδρομος...
Κατά τρίτον επιτρέπουμε (κατ' ουσίαν) σειρά τουρκικών προκλήσεων στο θέμα της υφαλοκρηπίδας (θυμηθείτε το θέμα με τις τουρκικές έρευνες για πετρέλαιο στο Αιγαίο), κρατώντας (παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες) μια παθητική στάση στο θέμα της ΑΟΖ.
Κατά τέταρτον, φτάσαμε στο σημείο ν' ανεχόμαστε τουρκικές προκλήσεις και αμφισβητήσεις εντός της ελληνικής Βουλής (θυμηθείτε το σχετικό περιστατικό εδώ) - μια στάση που ξεκίνησαν επί του ανεκδιήγητου Ευάγγελου Βενιζέλου και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Και φτάνουμε στο σήμερα.
Όπου οι Ευρωπαίοι μας "προτείνουν" κοινές περιπολίες στο Αιγαίο με τους Τούρκους - την ίδια ώρα που κλείνουν το μάτι στην κατάργηση της βίζας (που στην πράξη σημαίνει ελευθερία κινήσεων στους Τούρκους εντός της Ε.Ε.), εγκαλώντας μας για τη φύλαξη των συνόρων της χώρας μας, κάτι που όχι μόνο είναι απαράδεκτο ως σκέψη αλλά και εθνικά επιζήμιο.
Για την ώρα - φυσιολογικά- αρνούμαστε ως χώρα αλλά αν αργότερα κάποιο παρόμοιο θέμα τεθεί κάτω από το τραπέζι σε σύνδεση με κάποια δόση, ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί ότι η κυβέρνηση δε θα δεχτεί να κάνει μια "μικρή" ή μεγάλη υποχώρηση; Ήδη ο Γιούνκερ ανασκεύασε και αντί για "κοινές περιπολίες" ζητάει "κοινές δράσεις", που όμως (και σύμφωνα με το "white paper" της πρόσφατης συνόδου για το προσφυγικό) υπονοεί τις κοινές περιπολίες.
Αντί δηλαδή η χώρα μας να απαιτήσει και να πάρει ουσιαστικά ανταλλάγματα για το ότι είναι η πρώτη γραμμή άμυνας της Ε.Ε. για το προσφυγικό κύμα, παραμένει θύμα των καταστάσεων, την ίδια ώρα που η Τουρκία αναμένεται να πάρει τεράστια χρηματικά και ενταξιακά ανταλλάγματα με άνοιγμα κεφαλαίων που η πιο πρόσφατη έκθεση του ευρωκοινοβουλίου δεν θα επέτρεπε ούτε καν να συζητηθούν...
Δεν είναι τυχαίο ότι λόγω Μνημονίου, η Κύπρος βρέθηκε σε δυσχερή θέση και έκανε πολλά βήματα υποχώρησης - και απ' ότι φαίνεται οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε ένα σχέδιο, μπροστά στο οποίο το σχέδιο Ανάν, φαντάζει σχέδιο αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων.
Παρόμοια και η χώρα μας, τα τελευταία 5 χρόνια έχει κάνει σειρά υποχωρήσεων σε όλα τα εθνικά θέματα.
Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να μπει και ένα στοπ και να γίνει επιτέλους ανάληψη ευθυνών. Θα γίνει όμως;
(Το σκίτσο που βρίσκετε ακριβώς από πάνω εκφράζει μια από τις απορίες μας...Ποιος είναι ο ρόλος των "πλούσιων" χωρών του Κόλπου στο προσφυγικό από χώρες τις Μέσης Ανατολής; Γιατί δε προσπαθούν ν' απαλύνουν τον πόνο των συνανθρώπων μας και αυτοί, ιδιαίτερα εφόσον αυτοί οι πληθυσμοί είναι πιο κοντά πολιτιστικά και θρησκευτικά σ' αυτούς; Γιατί πρέπει να σηκώσει πλήρως το βάρος η Ευρώπη)

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Μια επιτροπή "σοφών" της κακιάς ώρας και το νέο ασφαλιστικό

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος μαζεύει μια ομάδα από επιστήμονες που ψοφάνε να έχουν ακροατήριο και να πληρώνονται για να λένε τη γνώμη τους, και τους λέει: "Κοιτάξτε...Είχα μαζέψει χρήματα από κάτι κακομοίρηδες. Τους παραμύθιαζα ότι όταν μεγαλώσουν θα τους τα δίνω πίσω λίγα-λίγα και με τόκο. Με πίστεψαν. Αλλά τα λεφτά τα έφαγα από δω και από κει και δεν έχω να τους δώσω σχεδόν τίποτα. Μπορείτε να σκεφτείτε κάτι που να κάνει τα μαύρα χάλια του ταμείου να φαίνονται ως δική τους ευθύνη και να καλυφθεί έτσι το φαγοπότι που έγινε; Αν μπορείτε να βάλετε και στο πόρισμα μερικές μπούρδες περί αλληλεγγύης των γενεών, ακόμα καλύτερα". Και αυτοί κάθονται και σκέφτονται...Την ίδια στιγμή αυτός ο κάποιος, βάζει τον Χατζηαβάτη του (όλοι οι έχοντες εξουσία έχουν ένα Χατζηαβάτη) ν' αρχίσει να διαλαλεί ότι το αφεντικό του βρήκε "σοφούς" να βρουν τη λύση και πως αυτή η λύση "θα είναι δίκαιη". Και το λέει, το λέει, το λέει μέχρι που μια σειρά από αποβλακωμένους κακομοίρηδες πιστεύουν στη σοφία των επιστημόνων της δεκάρας και περιμένουν το θεόσταλτο κείμενό τους...Και τελικά αυτοί οι "σοφοί" βγάζουν ένα κείμενο που βγάζει τον απατεώνα λάδι και καταλήγει να χρεώνει τους κακομοίρηδες με το μισό του ποσού που έδωσαν προς φύλαξη...Τότε τι έπρεπε να γίνει κανονικά; Αν η κοινωνία λειτουργούσε και είχε αντανακλαστικά, θα έπρεπε οι πολίτες να βγουν στους δρόμους μπας και τρομάξουν "οι σοφοί" (που έναντι αμοιβής βγάζουν εκ του ασφαλούς συμπεράσματα για τα λεφτά των άλλων) και ο απατεώνας και σοβαρευτούν λίγο...

Όμως δυστυχώς όχι...Στην χώρα μας, οι "σοφοί" έβγαλαν το συμπέρασμά τους και προτείνουν διάφορα σενάρια - το ένα χειρότερο από τ' άλλο. Από την μια προτείνουν οι συντάξεις να εξαρτώνται από τι περιουσία έχει ο καθένας μας (άραγε γιατί δεν μείωναν ανάλογα και τις εισφορές κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου) ή το πόσα χρόνια αναμένεται να ζήσει (δεν υπάρχει θέμα του να βγει η ρήτρα ως αρνητική βέβαια παρά την διάθεση της κυβέρνησης - αυτή η γενιά των Ελλήνων και η επόμενη θα ζήσει λιγότερο με τόσους αποκλεισμούς στην υγεία). Από την άλλη προτείνουν μειώσεις στο ποσοστό αναπλήρωσης από το 70% στο 55% (κάτι που βέβαια οι συνταξιούχοι π.χ. του Δημοσίου δεν υπολόγιζαν όταν πλήρωναν τις υψηλότατες εισφορές τους), κατάργηση ή ενσωμάτωση των επικουρικών και φυσικά περιορισμό των παροχών (λες και κάποιος βλάκας που πληρώνει 6000 ευρώ τον χρόνο θα είναι ευχαριστημένος με σύνταξη των 700 ευρώ και συμμετοχή 25% στα φάρμακα - ΟΤΑΝ βγει στη σύνταξη). Για να μην πούμε για την ενοποίηση των ταμείων που θα βάλει στο ίδιο τσουβάλι τον καταχρεωμένο ΟΑΕΕ και το (ακόμα και σήμερα) σε αξιοπρεπή κατάσταση (με περιουσία και αποθεματικό) ΕΤΑΑ.

Για το πόσο αστείο ακούγεται αυτό αρκεί να πάρουμε το παράδειγμα του ασφαλισμένου στο ΕΤΑΑ: Αν έχει ξεκινήσει να δουλεύει στα 23 του, θα έχει πληρώσει (όντας σε χαμηλή ασφαλιστική κατηγορία) κατά μέσο όρο 4 χιλιάδες ευρώ τα πρώτα 15 χρόνια του εργασιακού του βίου και 6 χιλιάδες ευρώ ανά έτος τα υπόλοιπα 29, μαζεύονται (χωρίς προσαυξήσειςκαι χωρίς να έχει πάρει ούτε ένα ευρώ τόκο για τα καταβεβλημένα ποσά) περίπου 234000 ευρώ. Με δεδομένο ότι οι Έλληνες έτσι και αλλιώς πληρώνουν από τη τσέπη τους γιατρούς και φάρμακα, καταλαβαίνει κανείς ότι με μια προσεκτική διαχείρηση η αποδιδόμενη σύνταξη θα έπρεπε να είναι ικανή για να ζήσει κανείς αξιοπρεπώς προς το τέλος της ζωής του...

Αλλά αντίθετα οι "σοφοί" επιζητούν κάτι άλλο: όπως αναφέρουν "Τα Νέα" ι μειώσεις θα κυμανθούν από 20% έως 30% (στις συντάξεις άνω των 1000 ευρώ), με αποτέλεσμα ένας συνταξιούχος των 1.300 ευρώ (σύνολο κύριας και επικουρικής) να έχει ετήσια απώλεια 3.900 ευρώ (μείωση 25%). Δηλαδή θα χάσει 3 συντάξεις. Τιμωρούνται δηλαδή όσοι εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους στο κράτος και μάλιστα με τρόπο παρανοϊκό...

Παράλληλα, τόσο οι νέοι ενιαίοι κανόνες για τον υπολογισμό των συντάξεων (σε Δημόσιο, ΔΕΚΟ, ιδιωτικό τομέα) όσο και η ενοποίηση όλων των ασφαλιστικών ταμείων θα δημιουργήσουν νέο τοπίο για τους νέους συνταξιούχους με συντάξεις τύπου ΙΚΑ και μικρότερες από τις σημερινές - ανεξάρτητα με το τι έχουν συνεισφέρει στο ασφαλιστικό μέχρι σήμερα...

Μετά απ' αυτά, μπορεί κανείς να μην θεωρήσεις τους κυρίους της κυβέρνησης (και κυρίως τους κυρίους Τσίπρα και Κατρούγκαλο) ως απατεώνες του χειρίστου είδους; Ιδιαίτερα για τον κύριο Κατρούγκαλο, έχουμε ν' αναφέρουμε ότι ως ιδιώτης είχε πολλαπλώς καταφερθεί (και αγωνιστεί έναντι αμοιβής) για τη διατήρηση των συντάξεων, ενώ ως υπουργός ετοιμάζεται να νομοθετήσει τ' αντίθετα.

Παρότι απ' αυτή την χώρα η ελπίδα και η λογική έχουν μεταναστεύσει εδώ και χρόνια, θα είχε ενδιαφέρον αν μπορούσαμε να έχουμε μια απάντηση στα παρακάτω ερωτήματα:

α) Ποιος επέλεξε τους "σοφούς"; Γιατί κύριε Κατρούγκαλε δεν βάλατε άλλους π.χ. τον κύριο Ρωμανιά και τον κύριο Ρομπόλη στην επιτροπή; Μήπως αυτοί παραήταν "σοσιαλιστές" για να συμπεριληφθούν σε μια επιτροπή που έπρεπε να προτείνει μειώσεις με κάθε κόστος για να δικαιολογήσει τ' αδικαιολόγητα;

β) Γιατί κύριε Τσίπρα και κύριε Κατρούγκαλε δε προωθήσατε μια από τις λίγες προτάσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων (την οποία προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ ενστερνιζόταν) η οποία σχετιζόταν με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας (με τη διατήρηση της υπό δημόσιο έλεγχο) υπέρ του ασφαλιστικού συστήματος;

γ) Γιατί κύριε Τσίπρα και κύριε Κατρούγκαλε, 10 μήνες στην κυβέρνηση δεν έχει ληφθεί ούτε μισό μέτρο ενάντια στην εισφοροδιαφυγή που αποτελεί γάγγραινα για τ' ασφαλιστικά ταμεία;

δ) Αν έρθει το ΣτΕ και ακυρώσει ως άδικο τον καινούργιο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, θα πληρώσετε αναδρομικά τα χρωστούμενα ή θα συνεχίσετε την παρελκυστική τακτική των προηγουμένων κυβερνήσεων, την οποία ως αντιπολίτευση στηλιτεύατε;

και τέλος

ε) Ποιος έλεγε προεκλογικά "όχι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις";

(Περισσότερες αλήθειες για το τι σημαίνει το πόρισμα υπάρχουν εδώ, στο δημοσίευμα της "Εφημερίδας των Συντακτών").

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

Ένα πολυνομοσχέδιο με μέτρα της συμφοράς και μια ιδιωτικοποίηση που θα μπορούσε να είναι "αξιοποίηση"

Μνημονιακότεροι των τροϊκανών...Δεν εξηγείται αλλιώς: οι Πρωθυπουργοί και οι συν αυτώ, όταν εκλέγονται μεταλλάσονται και μετατρέπονται σε "τροϊκανούς". Τα ίδια έπαθε και ο Σαμαράς (ο οποίος βέβαια είχε πάθει την μετάλλαξη από τη στιγμή που βγήκαν τ' αποτελέσματα των εκλογών του 2012), τα ίδια τώρα και ο αγαπητός σε όλους μας Αλέξης.

Από που ν' αρχίσει κανείς; Από το πολυνομοσχέδιο που εξισώνει (προς τα κάτω) συντάξεις και παροχές και καταργεί τις συντάξεις των υπερηλίκων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα; Από την κατάργηση της επιλογής ασφαλιστικής κατηγορίας στους ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ, που είχε δώσει μια ανάσα σε δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένους που μπόρεσαν έτσι αντί για 3 χιλιάρικα το εξάμηνο να δίνουν δύο (και κάτι) και ν' ανασάνει το πολύπαθο ταμείο, που τόσο χτυπήθηκε από το κούρεμα των ομολόγων; Από την άμεση αύξηση των ορίων ηλικίας για όλους; Από την αύξηση της φορολόγησης - στα πάντα; Από τις εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις που παραγράφονται στο τέλος του έτους - αλλά το πολυνομοσχέδιο δε φροντίζει να υπάρξει καθυστέρηση - και με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την ίδια στιγμή καθίστανται ληξιπρόθεσμες (και έντοκες) όλες οι οφειλές άνω του 1 ευρώ; Για τις 100 δόσεις που ο αριθμός της θα ανεβοκατεβαίνει ανάλογα με τις ορέξεις της εφορίας;
Να περάσουμε στα μέτρα της συμφοράς όπως τον ΕΝΦΙΑ εξωτερικού (που προς το παρόν μπαίνει σε πάγο αφού η τρόικα έχει ενστάσεις για την επιβολή του, παρά το ότι τα ντόπια παπαγαλάκια - πρώην ΝΔ και τώρα ΣΥΡΙΖΑ - έλεγαν το αντίθετο); Την εμμονή της ΣΥΡΙΖΑϊκης διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ για αποκρατικοποίηση του ΟΛΠ, τη στιγμή που το μνημόνιο και οι συμφωνίες μιλούν για "αξιοποίηση" και όχι για πώληση;  Για τις αυξήσεις - με "πόνο ψυχής" στα εισιτήρια των λεωφορείων που έρχονται - πέραν του 10% που αναλογούν στην αύξηση του ΦΠΑ - προφανώς "για να τιμωρηθούν οι πλούσιοι που παράτησαν τ' αυτοκίνητά τους στα γκαράζ και χρησιμοποιούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς" (όπως εύστοχα διαβάσαμε στα social media);

Να μιλήσουμε λίγο τα "κατεπείγοντα" νομοσχέδια που πλέον είναι καθεστώς και θεσμός - κάτι που προηγουμένως κατηγορούσε ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ; Το κορυφαίο δε είναι άλλο: είναι η δήλωση του κυρίου Βούτση πως το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποτελεί αβίαστη επιλογή της κυβέρνησης. «Δεν έχουμε πίεση απ’ εξω, θα μπορούσαμε και Σάββατο ή και Δευτέρα να το τελειώσουμε, αλλά αφού γίνεται μέχρι την Παρασκευή…» υποστήριξε ο πρόεδρος της Βουλής και γύρισε στο γραφείο του...Τρία χρόνια πριν αν άκουγε κάτι τέτοιο από τον Μεϊμαράκη ή τον Πετσάλνικο θα είχε πάρει σβάρνα τα κανάλια και θα κατηγορούσε την κυβέρνηση για αντιδημοκρατικές πρακτικές...Και θα είχε και δίκιο...

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Μόνιμα capital controls - ένα άκομα δεξιό μέτρο από μια "αριστερή" κυβέρνηση

Πριν από δυόμιση χρόνια είχαμε γράψει ότι στόχος των μνημονιακών κυβερνήσεων είναι o απόλυτος έλεγχος της καθημερινότητάς μας - σε όλα τα επίπεδα και όσο αφορά όλες τις πτυχές της ζωής των Ελλήνων.

Δυστυχώς μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις και ένα αντιμνημονιακό "όχι" αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζεται σε 140+ "αριστερούς" (και υποτίθεται υπέρμαχους των δικαιωμάτων των πολιτών) δε διαφέρει καθόλου - τουλάχιστον όσο αφορά αυτό το στόχο. Μάλιστα τολμάει να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα, κάνοντας κάτι που καμία "δεξιά" ή "σοσιαλιστική" κυβέρνηση δεν έχει τολμήσει να κάνει στο δυτικό κόσμο, αφού (όπως αποκαλύπτει το "Βήμα της Κυριακής" ετοιμάζεται να επιβάλλει υποχρεωτική χρήση καρτών στις συναλλαγές δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων και έλεγχο στις αναλήψεις μετρητών απ΄αυτές τις ομάδες, περικόπτοντας στις παραπάνω κατηγορίες την εβδομαδιαία λήψη μετρητών από τις τράπεζες στα 150 ευρώ από τα 420 ευρώ που είναι σήμερα.

Το μέτρο αυτό (που θα το ζήλευε και ο Κιμ Γιονγκ Ουν στην Βόρεια Κορέα) υποτίθεται ότι θα "καταπολεμήσει" τη φοροδιαφυγή, αλλά και χωρίς να θέλουμε να υποστηρίξουμε την ύπαρξη μιας ακόμα θεωρίας συνωμοσίας, στην πραγματικότητα έχει σχεδιαστεί ώστε να "κρατήσει" τη ροή του χρήματος ελεγχόμενη: προφανώς τόσο οι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά και οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, αφού (στη θεωρία τουλάχιστον) τα χρήματα που λαμβάνουν είναι γνωστά στις φορολογικές αρχές και επομένως τόσο το πόσα όσο και το πότε εισπράτονται είναι φανερά και δεν μπορούν να "ξεχαστούν" κατά τη συμπλήρωση των φορολογικών δηλώσεων.

Έτσι η κυβέρνηση "της αριστεράς" θεσμοθετεί ένα ακόμα μέτρο που σκοπό έχει το να κάνει τη ζωή στην χώρα μας ακόμα πιο ανυπόφορη απ' ότι είναι και να ενισχύσει την κερδοφορία των τραπεζών, επιβάλλοντας ένα έμμεσο χαράτσι υπέρ τους - ένα χαράτσι που θα το πληρώνουν τόσο οι καταναλωτές (υπηρεσιών και προϊόντων) όσο και οι έμποροι και ελεύθεροι επαγγελματίες. Έτσι όχι μόνο θα έχουμε τον ΕΝΦΙΑ - μόνιμο "χαράτσι"-ενοίκιο στην ακίνητη περιουσία μας - αλλά παράλληλα θα έχουμε το κράτος συνέταιρο στο πως (και που) θα διαθέτουμε τα - νομίμως αποκτηθέντα - χρήματά μας.

Προφανώς οι συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι μόνο η αρχή. Απλά σ' αυτούς είναι εύκολο να επιβληθεί κάτι τέτοιο, αφού τα χρήματα πάνε σ' αυτούς μέσω κρατικών (ή ελεγχόμενων από το κράτος) φορέων.

Το ερώτημα μας όμως είναι άλλο: μήπως είναι απαραίτητο η κυβέρνηση (για πρώτη φορά) να σταθεί ειλικρινής και να μας πει την πραγματική αιτία της επιβολής αυτού του μέτρου; Γιατί δεν μας λένε ότι έτσι θέλουν τον περιορισμό του πραγματικού χρήματος - βάζοντας αντί IOU πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες; Το σχέδιο τουλάχιστον του Βαρουφάκη ήταν πιο έξυπνα δομημένο και είχε και μακροπρόθεσμα πλεονεκτήματα. Εδώ και τα χρέη των τραπεζών φορτωθήκαμε, το χρέος δε θα μειωθεί (πραγματικά) και εκτός από ένα τερατωδώς υψηλό ΕΝΦΙΑ θα έχουμε το κράτος συνέταιρο και στους τραπεζικούς λογαριασμούς μας, με την εφαρμογή ενός ΑΝΤΙ-ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ μέτρου. Γιατί πως θα δικαιολογηθεί στο ΣτΕ ένα τέτοιο μέτρο, αν υποτίθεται, η χώρα βιώνει μια οικονομική ομαλότητα και "έχουν ξεπεραστεί οι κίνδυνοι οικονομικής καταστροφής της χώρας";

Και τέλος το ερώτημα των 3000 ευρώ: πόσοι από τους "αριστερούς" βουλευτές θα ψηφίσουν ώστε να επιβληθεί ένα μέτρο βγαλμένο από το "1984" του Όργουελ στον ελληνικό λαό;

(ΥΓ Το ίδιο απαράδεκτα είναι και τα σενάρια για μηδενικό αφορολόγητο για όσους βγάζουν παραπάνω από 12000 ευρώ το χρόνο. Δώδεκα χιλιάδες ευρώ το χρόνο είναι 1000 ευρώ το μήνα, με τα οποία - αν βάλεις τις υποχρεώσεις μιας μέσης ελληνικής οικογένειας απέναντι - δε μπορείς να επιβιώσεις χωρίς να δημιουργήσεις χρέη. Το κράτος επομένως - του οποίου ηγείται μια αριστερή κυβέρνηση - στην πραγματικότητα ωθεί τους πολίτες στη φοροδιαφυγή και όσους δεν μπορούν να το κάνουν στην έξοδο από την χώρα. Αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα. Μόνο αυτοί που ΔΕΝ μπορούν να φύγουν - βλ. συνταξιούχοι - θα μείνουν να πληρώνουν τα Μνημόνια του Σαμαρά, του Παπανδρέου και του Τσίπρα). 

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Η κυβέρνηση και ο ΕΝΦΙΑ εξωτερικού

Το ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να βγάλει χρήματα από παντού - χρησιμοποιώντας ακόμα και τρόπους που ως αντιπολίτευση θεωρούσε επαχθείς - είναι γεγονός. Όπως επίσης είναι γεγονός ότι προσπαθεί και θέλει να βρει καινούργιους τρόπους να ξεζουμίσει τους Έλληνες φορολογούμενους, ακόμα και αν οι τρόποι αυτοί είναι αμφιβόλου συνταγματικότητας και αντίθετη με τα διεθνώς αποδεκτά.

Τελευταίο αποδεικτικό του ότι η κυβέρνηση λειτουργεί με βάση την παροιμία "ο βρεγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται" είναι ο αποκαλούμενος "ΕΝΦΙΑ εξωτερικού". Οι ιδιοφυείς, και καθόλα αριστεροί βεβαίως-βεβαίως, ιθύνοντες της κυβέρνησης, ξεχνώντας τα όσα έλεγαν προεκλογικά περί "άδικου φόρου" για τον ΕΝΦΙΑ (για τον οποίο είχαν υποσχεθεί πολλαπλώς ότι θα τον καταργήσουν), έκαναν ένα βήμα παραπάνω και αποφάσισαν ότι τελικά δεν είναι άδικος και όχι μόνο αναπτύσουν νέες, υψηλότερες κλίμακες, όχι μόνο ετοιμάζουν να περιορίσουν τις εξαιρέσεις και τα (όποια) αφορολόγητα υπάρχουν, αλλά παράλληλα είναι στις τελικές συζητήσεις (και φυσικά με τις ευλογίες της τρόικας) ώστε να εισάγουν έναν ΕΝΦΙΑ ο οποίος θα καλύπτει όλα τ' ακίνητα τα οποία κατέχουν οι Έλληνες φορολογούμενοι στο εξωτερικό.

Τώρα το πως γίνεται να θέλει το ελληνικό κράτος να βάλει φόρο σε κάτι που είναι εκτός ελληνικής επικράτειας και δεν είναι ελληνικό έδαφος, αυτό αποτελεί πραγματικά απορίας άξιο. Είναι τόσο σίγουροι δηλαδή στην κυβέρνηση ότι π.χ. η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα δεχτεί να επιβληθεί ένας ετήσιος φόρος σ' ένα ακίνητο στο Ν. Τζέρσεϊ που κατέχει Έλληνας φορολογούμενος από χρήματα που εξήχθησαν νόμιμα από την Ελλάδα ή που αποκτήθηκαν με νόμιμη εργασία στις ΗΠΑ; Αντίστοιχα θα επιτρέψει η Βρετανική κυβέρνηση να έρθει η Ελληνική εφορία να χρεώσει - με τα τετραγωνικά φανταζόμαστε ή με τιμές ζώνης που θα υπολογίσει η ίδια δίχως άλλο - ετήσιο φόρο ένα μαγαζί fish and chips που ανήκει σε κάποιον Έλληνα στο Λιντς;  Ας είμαστε σοβαροί... Καμία σοβαρή χώρα δεν θα το δεχόταν, ούτε θα το επέτρεπε, για τους ίδιους λόγους που δεν επιτρέπεται η φορολογία καταθέσεων που περιλαμβάνουν χρήματα που αποκτήθηκαν νόμιμα στην χώρα που είναι κατατεθημένα: είναι απλά παραβίαση κυριαρχίας.

Βέβαια οι πονηροί ιθύνοντες - οι ίδιοι που πέρσυ εξαπέλυαν μύδρους για τον φόρο αυτό - τονίζουν ότι δε θα υποβληθεί φόρος παντού αλλά "αν ένα ακίνητο στο εξωτερικό έχει επιβαρυνθεί με υψηλότερο φόρο σε σχέση με αυτό που προκύπτει με βάση τον «ελληνικό» συντελεστή, τότε ο ιδιοκτήτης δεν θα επιβαρυνθεί επιπλέον.Στην αντιθετη όμως περίπτωση θα κληθεί να πληρώσει τη διαφορά." Την ίδια ώρα προσπαθούν να καθησυχάσουν τον κόσμο λέγοντας ότι ο φόρος θα επιβληθεί σε "περιουσιακά στοιχεία που διαθέτουν Έλληνες φορολογούμενοι στο εξωτερικό αλλά ζουν στην Ελλάδα"και όχι ανεξαιρέτως σε όλους τους Έλληνες, όπως αναφέρει το έγκυρο (και με ΣΥΡΙΖΑ και με ΝΔ) ρεπορτάζ του Βήματος.

Τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τονίζουν πάντως - για να λυάνουν τις αντιδράσεις - ότι ο φόρος αυτός δεν είναι ελληνική εφεύρεση (πράγμα που όντως είναι αληθές) και ότι είχε "σημαντικά αποτελέσματα", παραβλέποντας να μας πουν ότι ο νόμος απέτυχε εισπρακτικά και ότι η βασική σκέψη των πολιτικών κομμάτων στην Ιταλία είναι η κατάργησή του, το συντομότερο δυνατό, αφού επηρέασε όχι μόνο τους Έλληνες, αλλά και όσους αλλοδαπούς φορολογούμενους με Ελληνικό ΑΦΜ ζουν στην Ελλάδα: οι περισσότεροι απέφυγαν να δηλώσουν τα πλήρη τους περιουσιακά στοιχεία και όσοι λειτούργησαν νομότυπα γκρινιάζουν γιατί βλέπουν την περιουσία τους να φορολογείται διπλά.

Το τι θα γίνει τελικά στην Ελλάδα θα το δούμε πάντως και σύντομα...

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Το σύνδρομο του βολέματος στο ΣΥΡΙΖΑ: τα ψηφοδέλτια, οι 5 θέσεις του Δούρου και οι 3 φίλοι του Σπίρτζη

Κάποτε σε κουβέντα μας με παλιό Κεντρώο πολιτικό για το (θεωρητικό) τότε ενδεχόμενο ν' αναλάβει η αριστερά την εξουσία, μας είχε πει ότι αν υπήρχε ηγέτης που θα μπορούσε να βάλει τα στελέχη της κυβέρνησης σε μια τάξη, η χώρα θα πήγαινε μπροστά, διαφορετικά αλίμονό μας - "πολύ φοβάμαι ότι θα καταλήξουμε να έχουμε ένα νέο ΠΑΣΟΚ", έλεγε "που από τη στιγμή που μπήκαν στην κυβέρνηση ξέχασαν και ιδεολογία και οράματα και φρόντισαν να βολευτούν και να βολέψουν όπως-όπως, χωρίς να λογαριάζουν τίποτα".

Τα λόγια του δυστυχώς επαληθεύτηκαν μέσα σε 11 μήνες: η αξιοκρατία και η διαφάνεια που ο ΣΥΡΙΖΑ ευαγγελιζόταν ως αντιπολίτευση πήγε περίπατο σε όλα τα επίπεδα. Τα "νταούλια" του Τσίπρα άρχισαν να χτυπάνε από την κατάρτιση των ψηφοδελτίων, όπου τοπικοί εκλογάρχες και κομματικά στελέχη (με μηδέν απήχηση στις τοπικές κοινωνίες) απέκλεισαν ανθρώπους που θα μπορούσαν να προσφέρουν στην ελληνική Βουλή επιβάλοντας μια ιδιότυπη κομματική επετηρίδα στην οποία μεγαλό-υπουργοί είχαν τον πρώτο και τελευταίο λόγο μέσω των παρατρεχάμενών τους. Στη συνέχεια ο κρατικός μηχανισμός - όπου έγιναν αλλαγές και δεν παρέμειναν οι οικτρά αποτυχημένες επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων - στελεχώθηκε με τον πατροπαράδοτο τρόπο δηλ. κομματική επετηρίδα και φιλίες, με βουλευτές να καθορίζουν πάλι τους ρόλους σε οργανισμούς και υπηρεσίες, όχι βάση βιογραφικού αλλά με βάση τη προσφορά "στο κόμμα". Για τους δε παρατρεχάμενους και συμβούλους σε υπουργεία και υπηρεσίες είχαμε το παράδοξο να μπαίνουν κομματικά στελέχη της νεολαίας άνευ πτυχίου - επιλογές βασιζόμενες προφανώς στην αξία του "πανεπιστημίου της ζωής". Είναι δε εις γνώση μας ότι υπάρχουν περιοχές όπου επιλογές σε κομβικούς οργανισμούς (όπως π.χ. σε οργανισμούς ανάπτυξης περιφερειών, λιμανιών κ.ο.κ.) όπου δεν έγιναν αλλαγές, αυτό συνέβει όχι επειδή εκτιμήθηκε το έργο των υφιστάμενων διοικήσεων αλλά επειδή οι κόντρες μεταξύ στελεχών της κυβέρνησης ήταν τέτοιες που η μη αλλαγή θεωρήθηκε ως "modus vivendi".

Αυτά όμως είναι παρελθόν θα μας πείτε - η προκήρυξη των εκλογών ήταν μια καινούργια αρχή, μια διάθεση αλλαγής βρε αδερφέ...Αλλά και αυτό δεν είναι αλήθεια: Ο ΣΥΡΙΖΑ, που ως αντιπολίτευση μιλούσε για σταδιακή εφαρμογή ενός ασυμβίβαστου μεταξύ της "υπουργικής θέσης" και της "βουλευτικής έδρας", έπραξε ακριβώς το αντίθετο: φρόντισε να βάλει στη θέση των αποχωρήσαντων (λόγω ΛΑΕ) βουλευτών όλους εκείνους που είχαν αποτύχει να εκλεγούν βουλευτές τον Γενάρη ή είχαν αποφύγει να "εκτεθούν" (αφού γνώριζαν ότι δεν εκλέγονταν). Το δε σκηνικό με επιφανείς υπουργούς να τσακώνονται για τη θέση στα ψηφοδέλτια (μια θέση που δεν την κέρδισαν λόγω της απήχησής τους ή του - μηδαμινού ως επί το πλείστον - έργου τους, αλλά μόνο λόγω της υποστήριξης τους στο Μνημόνιο) δεν τους τιμάει ούτε ως πολιτικούς αλλά και ούτε ως ανθρώπους. Είναι δε κωμικοτραγικό να έχουμε ανθρώπους που δήλωναν "τουφεκιοφόροι" και "στρατιώτες" να παίζουν λεκτικό "ξύλο" για το αν θα είναι 1οι ή 3οι και να δέχονται μάλιστα να κατέβουν σε περιφέρειες που έχουν χρόνια να εμφανιστούν. Μια εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο, έκανε πέρα τις όποιες ιδεολογικές αναφορές που είχαν...

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει και η πρόσληψη της κυρίας Περιστέρας Τσίπρα στο Πανεπιστήμιο Κεντρικής Μακεδονίας - έστω και με σύμβαση - για διδασκαλία αποτελεί τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στο κύμα νεποτισμού που σαρώνει την κυβέρνηση: σε μια εποχή που για να βρεις θέση ακόμα και ως τεχνικός εργαστηρίου σ' ένα ελληνικό πανεπιστήμιο πρέπει να έχεις διδακτορικό και καμιά δεκαριά δημοσιεύσεις και για να συμβεί αυτό πρέπει να περάσεις από καμιά δεκαριά συνεντεύξεις και άτυπες συναντήσεις με τους υπεύθυνους σπουδών των κύκλων σπουδών, η κυρία Τσίπρα προσπέρασε τα πάντα και με μια απλή αίτηση βρέθηκε πρώτη των πρώτων και αφήνοντας τα παιδιά της στον Αλέξη (εκτός και αν τα κρατάνε η μαμά και η πεθερά εναλλάξ), ξενιτεύεται στην Κοζάνη στην οποία θα πηγαινοέρχεται εβδομαδιαίως. Αν αυτά σας φαίνονται λίγο περίεργα, δεν είστε ο μόνος. Και με μας το ίδιο συμβαίνει: γνωρίζοντας δε πρόσωπα και πράγματα στην Κοζάνη, μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι χωρίς γνωριμίες δεν μπαίνεις ούτε στο κυλικείο του Πανεπιστημίου, πόσο μάλλον σε θέση διδάσκοντα. Και για όσους δεν έχουν καλή μνήμη, να θυμηθούμε την ιστορία της κυρίας Νατάσας Καραμανλή, που από νηπιαγωγός, έγινε διδάκτωρ Ιατρικής, τελείωσε τη σχολή και έκανε την ειδικότητά της σε μια 5ετία - και αντί να της δώσουμε κι ένα εργαστήριο για ν' ανακαλύψει το φάρμακο ενάντια σε όλες τις μορφές του καρκίνου (με τέτοιο μυαλό και προσήλωση σίγουρα θα τα κατάφερνε), την κατηγορούσαμε...Βέβαια δε λέμε ότι δεν το άξιζαν, αλλά κάποιες φορές οι συγκυρίες και οι συμπτώσεις παραείναι πολλές για να κρίνονται ως αθώες. Και όπως σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, επιβάλλεται όταν προωθείς τον εαυτό σου ως φορέα του καινούργιου, να το κάνεις και στις πράξεις και όχι μόνο στα λόγια...(Ανανέωση: Τον Ιούλιο του 2016 ανακοινώθηκαν οι αποσπάσεις εκπαιδευτικών Π.Ε. στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ για το σχολικό έτος 2016-2017 έχουν ανακοινωθεί από το υπουργείο Παιδείας και ανάμεσά τους βρίσκεται και η Περιστέρα Μπαζιάνα. Συγκεκριμένα, η σύντροφος του πρωθυπουργού μεταφέρεται από το τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στο ΕΜΠ στην Αθήνα!!!).

Και φτάσαμε τώρα στα τελευταία κομμάτια του παζλ...Καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας αναφέρουν για την αγωνία της Ρένας Δούρου ν' αποκαταστήσει τα μέλη της ευρύτερης οικογένειάς της, με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο. Αντιγράφουμε από το liberal.gr: "Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι ότι ο αδερφός της κας Δούρου διορίστηκε από τον κ. Ξυδάκη ως υπάλληλος του Ελληνικού Φεστιβάλ με σχέση εργασίας ΙΔΑΧ (δηλαδή αορίστου χρόνου). Ηθικό είναι; Aς απαντήσει ο ίδιος.- Και συνεχίζουμε. Εκτός από το φεστιβάλ, ο κ. Δούρος διορίζεται και ως μετακλητός υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού! Αλλά για να παίρνει δύο μισθούς, εκδίδεται υπουργική απόφαση που ορίζει ότι εκτός από τον μισθό που θα παίρνει στο υπουργείο Πολιτισμού θα λαμβάνει και το 50% του μισθού που έπαιρνε από το Ελληνικό Φεστιβάλ.- Δηλαδή ο κ. Δούρος διορίζεται σε δύο θέσεις στο ίδιο υπουργείο λαμβάνοντας όχι έναν αλλά ενάμιση μισθό. Και για να παίρνει ενάμιση μισθό παρουσιάζεται ως ΙΔΑΧ, για να παρακαμφθούν οι περιορισμοί του Νόμου. Παρότι ο κ. Δούρος δεν είναι ΙΔΑΧ. Όπως και άλλοι δέκα εργαζόμενοι του Ελληνικού Φεστιβάλ, που εντούτοις καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, έχει σύμβαση ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, η οποία και ανανεώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.Τον περασμένο, μάλιστα, Οκτώβριο, το ΔΣ του Ελληνικού Φεστιβάλ ανανέωσε τις συμβάσεις και των δέκα εργαζομένων ορισμένου χρόνου, ανάμεσα στους οποίους είναι και ο Δούρος.Ο κ. Δούρος μέχρι και σήμερα παρουσιάζεται ως συνεργάτης και του κ. Μπαλτά, διαδόχου του κ. Ξυδάκη. Όμως και εδώ προκύπτουν ερωτήματα. Βάσει νόμου, ο κ. Δούρος, ως μετακλητός υπάλληλος, θα έπρεπε να λύσει την εργασιακή του σχέση με το υπουργείο (αυτοδικαίως) με την αποχώρηση του κ. Ξυδάκη. Έμεινε και με τον Μπαλτά. Χωρίς να έχει αναρτηθεί στη Διαύγεια απόφαση πρόσληψής του. Όμως αν έχει εκδοθεί και δεν αναρτήθηκε, είναι παραβίαση της Διαύγειας. Αν δεν έχει εκδοθεί τότε πώς εργάζεται κατά παράβαση του νόμου ο κ. Δούρος και στο υπουργείο; Εκτός αν εργάζεται εις βάρος της κανονικής του εργασίας, αυτής στο Φεστιβάλ Αθηνών. Δηλαδή γι’ αυτήν για την οποία πληρώνεται από τους Έλληνες φορολογούμενους!- Προφανώς το βιοποριστικό πρόβλημα του κ. Δούρου ήταν τεράστιο. Διότι φαίνεται ότι δεν καλύφθηκε από τις έμμισθες θέσεις του στο Δημόσιο. Το έλλειμα αυτό έσπευσε να το καλύψει η ίδια η κα Δούρου, συνάπτοντας συμβάσεις με την σύντροφο παλαιότερα και νύφη της τώρα (σύζυγος του αδερφού της) στο Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης Αττικής, που ελέγχεται από την ίδια ως περιφερειάρχη. Νόμιμο είναι. Ηθικό όμως είναι; ιατί ακόμα και αν η κα Κασσιανή Δήμου, σύντροφος παλαιότερα και σύζυγος σήμερα του αδερφού της, διαθέτει τα τυπικά προσόντα γι' αυτή τη θέση, είναι βέβαιο ότι προκύπτουν ερωτήματα για την έμμισθη συνεργασία της με την αδερφή του συζύγου της... Την ώρα μάλιστα, που χιλιάδες δικηγόροι διαθέτουν αντίστοιχα ή και καλύτερα τυπικά προσόντα γι’ αυτή τη θέση.Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι τίμια. Οφείλει να φαίνεται και τίμια..." Θα συμφωνήσουμε μαζί τους...

Και τέλος έχουμε τα κατορθώματα του κύριου Σπίρτζη: Πιο συγκεκριμένα,σε μια προσπάθεια να βολέψει όσο το δυνατόν περισσότερους σε ανώτερες δημόσιες θέσεις, προχώρτησε σε κατάθεση τροπολογίας (σε άσχετο νομοσχέδιο βέβαια) με την οποία διευρύνεται η σύνθεση των ΔΣ των συγκοινωνιακών φορέων, προκειμένου να τοποθετηθούν ξεχωριστά πρόσωπα στις θέσεις του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου των τριών οργανισμών (ΟΑΣΑ, ΣΤΑΣΥ και ΟΣΥ), αφού ο νόμος προβλέπει να διορίζεται ένα πρόσωπο και στις δύο θέσεις. Αιτιολογώντας την απόφασή του να αυξηθεί ο αριθμός των διοικητών είπε το εξής απίθανο: "Η πολιτική μας που έγκειται στο να υπάρχει πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος προκύπτει από τη στάση μιας δημοκρατικής διοίκησης στους οργανισμούς του δημοσίου και του έργου αναδιάρθρωσης των αστικών μεταφορών υπέρ των πολιτών. Βρίσκεται στον αντίποδα των προτάσεων των απερχόμενων διοικήσεων προς τους θεσμούς εν αγνοία της κυβέρνησης." Ο βουλευτής Γιάννης Μανιάτης από την Δημοκρατική Συμπαράταξη (πρώην ΠΑΣΟΚ) αμφισβήτησε τα όσα είπε ο κ. Σπίρτζης ότι δεν θα υπάρξει επιβάρυνση του προϋπολογισμού, υποστήριξε ότι ο διορισμός των προσώπων αυτών καθώς και των συνεργατών τους θα προκαλέσει ετήσια επιβάρυνση της τάξης των 340.000 ευρώ. Καταλόγισε δε, στον αρμόδιο υπουργό ότι ενσωματώνει τις επιβαρύνσεις στο εσωτερικό προϋπολογισμό των Οργανισμών προκειμένου να «αποκρύψει το κόστος» των διορισμών. Αλλά τι να κάνει και ο Σπίρτζης; Πρώτα βγαίνει η ψυχή στον άνθρωπο και μετά το ΠΑΣΟΚ...Έπρεπε κάπου να βολέψει δύο ανθρώπους, το έκανε εκεί...

Πρώτη φορά αριστερά λοιπόν, αλλά με τα χούγια των παλιών...