Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Αλλάζουν οι προϋποθέσεις για την εισαγωγή στον "Τειρεσία" / ΛΑΡΚΟ - "περίεργες" αλλαγές διοικήσεων... / Φοροδιαφυγή από τους μεγαλοτραπεζίτες;

Ένα θετικό μέτρο για πολλούς δανειολήπτες εξετάζεται από την κυβέρνηση και έχει σχέση με τα κριτήρια της εισόδου στο σύστημα "Τειρεσίας". Το σχετικό ρεπορτάζ, αναφέρει τα παρακάτω:

 


Και για να μην ξεχνιόμαστε... Μια από τις πιο περίεργες, "προβληματικές" ΔΕΚΟ είναι η ΛΑΡΚΟ. Διαχειρίζεται τεράστια αποθέματα νικελίου (ίσως τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη) και όμως, αντί το κράτος να εκμεταλλευτεί τη θέση της και το δυναμικό της, υπολειτουργεί, περιμένοντας τον ιδιώτη "σωτήρα". Βρέθηκε στο μάτι του πρόσφατου κυκλώνα "μισθοί στις εισηγμένες ΔΕΚΟ", κατά τον οποίο, το μεν κράτος ήθελε να μειώσει τους μισθούς (χωρίς να έχει βέβαια κανένα απολύτο λόγο δεδομένου ότι οι ΔΕΚΟ εφόσον είναι μετοχοποιημένες ή εισηγμένες στο χρηματιστήριο ΔΕΝ θεωρούνται δημόσιος τομέας), οι δε διοικήσεις απέφυγαν να το κάνουν. Εκεί λοιπόν το κράτος, αποφάσισε ν' αλλάξει τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο, τοποθετώντας τον κ. Γριμάνη αντί του κ.Μπαράκου. Σύμφωνα με τις οικονομικές σελίδες του "Βήματος" η επιλογή έγινε με βάση το πλούσιο βιογραφικό του. Ποιο είναι αυτό; Κρατηθείτε: βασικές σπουδές στο Ohio Northern University των ΗΠΑ (του οποίου μόνο η Πολυτεχνική Σχολή είναι αναγνωρισμένη στην Ελλάδα) και μεταπτυχιακές του University of Missisippi και εμπειρία στην διοίκηση της Hellas Can, της ΕΛΒΑΛ και της ΒΙΟΧΑΛΚΩ. Ούτε διδακτορικά, ούτε καμία άνθουσα επιχείρηση τα τελευταία χρόνια. Χωρίς να έχουμε κάτι προσωπικό μαζί του, θεωρούμε ότι δεν ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να βρεθεί. Θα ήμασταν δε πιο χαλαροί, αν γνωρίζαμε ότι δεν έχει στενές διασυνδέσεις με σημαίνοντα στελέχη του συντηρητικού χώρου και ευρισκόμενος κοντά στον κύκλο του προέδρου της ΝΔ. Μακάρι οι πληροφορίες μας να είναι λάθος -αλλά δεν το νομίζουμε. Καλή του επιτυχία πάντως...

Και κάτι τελευταίο...Μια είδηση από το "Ποντίκι" που τα λέει όλα μόνη της:


 

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Ο μύθος του όφελους των αποκρατικοποίησεων (ΛΑΡΚΟ και Ιπποδρομίες) / Αποδείξεις και φοροδιαφυγή

Έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν για το πως στην πραγματικότητα, τα οφέλη από μια ιδιωτικοποίηση της  ΔΕΗ, ου ΟΠΑΠ (για τον οποίο θα επανέλθουμε), των Ελληνικών Πετρελαίων, του ΟΤΕ αλλά ακόμα και αυτού του ΟΣΕ και της Αγροτικής Τράπεζας είναι μόνο υπέρ των αγοραστών τους και όχι του κράτους. Σήμερα θ' αναφερθούμε στις περιπτώσεις της ΛΑΡΚΟ και των Ιπποδρομιών. Στο άρθρο του Δημήτρη Χαροντάκη που θα διαβάσετε, παρουσιάζετε ξεκάθαρα το πως η εσκεμμένη απαξίωση τους έρχεται λουκούμι σε εγχώριους και αλλοδαπούς "επενδυτές", ενώ φαίνεται πως με προσοχή και δουλειά τα πράγματα μπορούν να γίνουν πολύ διαφορετικά προς όφελος όλων μας:

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Το πρόσφατο περιστατικό της Ύδρας (όπου αρκετοί ντόπιοι επιχειρηματίες πήραν στο κυνήγι το κλιμάκιο του ΣΔΟΕ) δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο. Για το αν είχαν δίκιο ή όχι, χωράει μεγάλη συζήτηση την οποία ξεκινώντας μπαίνει κανείς σε φαύλο κύκλο. Η άποψή μας είναι ότι θα υπήρχε δίκιο αν οι απανταχού επιχειρηματίες ήταν "σωστοί" απέναντι στο κράτος όλα τα προηγούμενα χρόνια και εξεγείρονταν τώρα. Κάτι τέτοιο δε συνέβει βέβαια - απλά πλέον στην "ελληνική πονηριά" προστέθηκε και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Μια ενδιαφέρουσα άποψη του Κ.Βίδου επί του θέματος σας παρουσιάζουμε σήμερα, προερχομένη από το "Bηmagazino":

Πηγές ειδήσεων: "Βήμα"

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Ελλάδα - Ισπανία, ο θάνατός της η ζωή μας; / Μείωση ασφαλίστρων στον ΟΑΕΕ - ποιοι δικαιούνται και ποιοι όχι

Είδηση: Την ίδια ώρα που οι δηλώσεις όσων πιστεύουν ότι οι επιπτώσεις μίας διάσπασής της ευρωζώνης θα μπορούσαν να είναι χειρότερες από το κόστος στήριξης της Ελλάδας (τελευταίος ο καθηγητής Οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και μέλος του συμβουλίου οικονομικών εμπειρογνωμόνων του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Κλέμενς Φουστ που δήλωσε ότι
«μία έξοδος της Ελλάδας πραγματικά δεν είναι ελκυστική. Από την άλλη πλευρά, είναι πολύ, πολύ δύσκολο να δοθεί στην Ελλάδα μία προοπτική, μία πραγματική δυνατότητα να ανακάμψει μέσα στην Ευρωζώνη»), η διάθεση στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια της χώρας μας δεν είναι θετική. Τη σχετική είδηση, την αντιγράφουμε από την εφημερίδα "Παρόν" χωρίς περαιτέρω σχόλια - δεν χρειάζονται εξάλλου αφού τα όσα αναφέρονται είναι ιδιαιτέρως γλαφυρά:


"Θα είναι μεγάλη βοήθεια για την Ελλάδα, έτσι και «σκάσει» η Μαδρίτη, και αναγκαστεί να προσφύγει στον μηχανισμό διάσωσης… Κι όσο πιο γρήγορα συμβεί αυτό, τόσο το καλύτερο για μας, γιατί θα αλλάξουν όλα τα δεδομένα. Στον Νότο το κλίμα θα είναι καλό για μας και πλέον δεν θα είναι η Ελλάδα το μόνο απολωλός πρόβατο, ο λεπρός, που πρέπει να απομονωθεί για να μην κολλήσουν και οι άλλοι της Ευρωζώνης.  Αυτή είναι η… ευχή που κάνουν στα υψηλά δώματα της κυβέρνησης. Και σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πηγές, ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Γιούνκερ εξέφρασε την ανησυχία του, ότι μέσα στις επόμενες μέρες, αν η Ισπανία πέσει, θα την ακολουθήσει η Ιταλία. Δηλαδή το αμέσως επόμενο θύμα της οικονομικής κρίσης που πλήττει όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα είναι η ιβηρική χώρα.

Σύμφωνα με κυβερνητικούς κύκλους, από τη στιγμή που η Ισπανία θα προσφύγει στον μηχανισμό, τότε στα μέτρα που θα πρέπει να πάρει η ΕΕ θα αναγκαστεί να συμπεριλάβει και την Ελλάδα.

Από εκεί και πέρα, η συνάντηση με τον Γιούνκερ χαρακτηρίστηκε ως μέτρια και αυτό ήταν αναμενόμενο, τονίζουν παράγοντες του Μαξίμου. Ήταν ολοφάνερη, διάχυτη η θετική διάθεση υπέρ της κυβέρνησης, αλλά και η θέληση να βοηθήσει, όμως ο βέλγος επικεφαλής του Eurogroup δεν περιορίστηκε σ' αυτό που δημόσια είπε, στις δηλώσεις του μετά το τέλος της συνάντησης με τον πρωθυπουργό, ότι είναι η τελευταία ευκαιρία που έχετε και ότι το παιγνίδι εξαρτάται από εσάς…

Προειδοποίησε, στη συζήτηση πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μαξίμου, ο κ. Γιούνκερ ότι μπορεί να υπάρξουν και άλλα εμπόδια. Και αυτή η φράση δεν ήταν ό,τι το ευτυχέστερο…

Ένα από τα εμπόδια ήταν, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ότι μπορεί η «τρόικα» να εκτιμήσει ότι τα 13,5 δισ. ευρώ δεν θα φθάσουν και θα πρέπει να βρουν μέτρα απόδοσης 15,5 δισ. ευρώ, που σημαίνει ότι οι περικοπές θα είναι ακόμα αγριότερες… Το παιγνίδι, τόνισε ο κ. Γιούνκερ, δεν είναι ευθεία γραμμή, θα χρειαστούν πολλές στροφές και τρόποι στους χειρισμούς που πρέπει να γίνουν. Επανειλημμένα τόνισε ο Γιούνκερ στην κλειστή συνάντηση με τον πρωθυπουργό ότι το τεράστιο πρόβλημα είναι η αναξιοπιστία της Ελλάδος και ότι όλοι έχουν απηυδίσει και πρέπει να κάνετε ό,τι είναι δυνατόν για να αποκατασταθεί η αξιοπιστία σας.

Δείξτε ότι υλοποιείτε τις δεσμεύσεις που έχετε αναλάβει, προχωρήστε στις αποκρατικοποιήσεις, ώστε το κλίμα να γίνει θετικό για την Ελλάδα.

Άφησε να εννοηθεί ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για την επιμήκυνση. Και εδώ… κουμπώνουν οι πληροφορίες από μεγάλα «σπίτια» (επενδυτικά και αγορές) ότι η Ελλάδα θα πάρει την επιμήκυνση, αλλά με την τακτική του καρότου και του μαστίγιου. Με τη συνέχιση του… μαρτυρίου της θα γίνει δηλαδή αυτό που ζούμε τους τελευταίους μήνες, μέχρι να θελήσουν να μας δώσουν τα 31,5 δισ. ευρώ.

Ως προς τα 20 δισ. ευρώ που είναι το κόστος της επιμήκυνσης, δεν θα υπάρξει πρόβλημα, δεν θα χρειαστούν δηλαδή έξτρα λεφτά. Τα 20 δισ. ευρώ η ΕΚΤ έχει πολλούς τρόπους να τα καλύψει. Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει. Μερικές κινήσεις αν κάνει η κυβέρνηση, η εικόνα θα γυρίσει. Όλα θα κριθούν στη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου, όπου εκεί θα παρθούν οι αποφάσεις για την οριστικοποίηση της επιμήκυνσης για δύο χρόνια. Εκεί ίσως τεθεί και το θέμα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.

Υπάρχει πάντως η ανησυχία στις αγορές για τη στάση της αντιπολίτευσης, με τα μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση για τα 13,5 δισ. ευρώ που θα έχουν οδυνηρές επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία. Συνεχώς αυτό που ρωτάνε είναι αν ο Τσίπρας θα προχωρήσει σε δυναμικές κινητοποιήσεις και αν θα μπορεί να κατεβάσει τον κόσμο, που θα πληγεί από τα μέτρα, στους δρόμους.

Εκείνο πάντως που δεν πρέπει να παραβλέπουμε είναι ότι η Ουάσινγκτον έχει «συστήσει» στην ηγεσία της ΕΕ δεν πρέπει να υπάρξουν αναταράξεις μέχρι τις αμερικανικές εκλογές, που θα γίνουν στις αρχές Νοέμβρη. Παράγοντες οικονομικοί και χρηματιστηριακοί, που έχουν πρόσβαση στα συμβαίνοντα στο εξωτερικό αλλά και στην Αμερική, υποστηρίζουν ότι το νέο κλίμα, το πώς θα πάνε οι εξελίξεις στην οικονομία και οι παρεμβάσεις, θα φανεί με την ανατολή του 2013.

Βέβαια ο αμερικανός Πρόεδρος φοβάται ολική κατάρρευση της Ελλάδας και ότι η έξοδός της από το ευρώ θα προκαλέσει απώλεια ψήφων των Ελληνοαμερικανών.

Ως προς τις αγορές, αυτό που τονίζουν οι ίδιοι παράγοντες, τα «παιδιά» (εννοούν τις αγορές) είναι ακόμη σε διακοπές και με την επιστροφή τους θα παίξουν το γνωστό παιγνίδι, που ξέρουν καλά, την άνοδο των σπρεντ που στόχο θα έχει την Ιταλία και την Ισπανία, για να πυροδοτήσουν την έκρηξη νέου γύρου στον χώρο της Ευρωζώνης. Την Ελλάδα την αφήνουν στην άκρη, το παιγνίδι με τη χώρα μας το θεωρούν γι' αυτούς τελειωμένο…"

Και για να μην ξεχνιόμαστε...  Διαβάσαμε στην "Ημερησία" ότι 33.500 ελεύθεροι επαγγελματίες επέλεξαν να κατέβουν ασφαλιστικές κατηγορίες λόγω της κρίσης και της έλλειψης ρευστότητας και αυτό γιατί από το δίμηνο Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου, θα αρχίσουν να πληρώνουν χαμηλότερα ασφάλιστρα στον ΟΑΕΕ. Σύμφωνα με στοιχεία του οργανισμού  26.100 ζήτησαν να μεταταγούν δύο κατηγορίες χαμηλότερα και 7.400 κατά μία κατηγορία, σε εφαρμογή του νόμου 4075/2012 που παρέχει τη σχετική δυνατότητα έως και τις 31/12/2014. Το όφελος είναι από 98 ευρώ έως 146 ευρώ στο δίμηνο, ανάλογα με την ασφαλιστική κατηγορία και η μείωση αφορά τα ασφάλιστρα για τον κλάδο της σύνταξης.
Τα πράγματα βέβαια στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο ευχάριστα, αφού η μεταγωγή σε χαμηλότερη κατηγορία έχει επίδραση στις συντάξιμες αποδοχές και όχι μόνο (στο μέλλον οι διαφοροποιήσεις αναμένονται να γίνουν και στις παροχές). Πάντως από το "καθόλου ασφάλιση" καλύτερη η κάλυψη, έστω και σε χαμηλότερη κλίμακα. Παράλληλα αυτό το μέτρο ίσως αποτελέσει ανάσα για τον ΟΑΕΕ, αφού οι απλήρωτες εισφορές χτυπούν κόκκινο. Την ίδια ώρα το ΕΤΑΑ (το πιο υγιές - προ Μνημονίου - ταμείο) αποφάσισε την ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ αύξηση των εισφορών, πράγμα που δείχνει το πως ορισμένοι καρεκλοκένταυροι, δεν κατανοούν ότι η κρίση στο επάγγελμα του μηχανικού και οι ήδη υψηλές ασφαλιστικές εισφορές δεν δικαιολογούν τέτοιες κινήσεις.

Όσο αφορά τον ΟΑΕΕ, να σημειώοουμε ότι δικαίωμα επιλογής κατώτερης ασφαλιστικής κατηγορίας από την κατηγορία στην οποία υπάγονται υποχρεωτικά έχουν σύμφωνα με εγκύκλιο της διοικητή του ΟΑΕΕ Γ. Κωτίδου:
*Οι ασφαλισμένοι που κατά την υποβολή της αίτησης δεν έχουν ληξιπρόθεσμη οφειλή ή έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση και είναι ενήμεροι.
*Οσοι είχαν επιλέξει προαιρετικά ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία. Οι ασφαλισμένοι αυτής της κατηγορίας, ωστόσο, θα πρέπει πρώτα να υποβάλουν αίτηση για να επανέλθουν στην υποχρεωτική κατηγορία από την πρώτη του επόμενου έτους (δηλ. από 1/1/2013) και, στη συνέχεια να ζητήσουν να ενταχθούν σε χαμηλότερη κλάση.
*Αντιθέτως, δεν έχουν δικαίωμα επιλογής χαμηλότερων ασφαλίστρων, οι προαιρετικά ασφαλιζόμενοι και οι απασχολούμενοι συνταξιούχοι, οι οποίοι καταβάλλουν προσαυξημένες έως 50% εισφορές, αν εισπράττουν υψηλή σύνταξη με βάση το ισχύον πλαφόν.
Η κατάταξη στην κατώτερη κατηγορία αρχίζει από το αμέσως επόμενο και μετά την αίτηση δίμηνο και ισχύει για όσο διάστημα είναι ενήμεροι στην καταβολή των τρεχουσών εισφορών και στις δόσεις της τυχόν ρύθμισης. Αν ο ασφαλισμένος δεν είναι ενήμερος, επανέρχεται αυτοδικαίως στην κατηγορία στην οποία βρισκόταν προηγουμένως, ενώ όσοι επέλεξαν κατώτερη ασφαλιστική κατηγορία μπορούν, οποτεδήποτε, με αίτηση, να επανέλθουν στην υποχρεωτική. Υποχρεωτικά θα επανέρχονται, ωστόσο, από την 1/1/ 2015, όλοι οι ασφαλισμένοι που έχουν επιλέξει χαμηλότερη κλάση έως τις 31/12/2014. Και μάλιστα θα κατατάσσονται αυτοδίκαια από 1/1/2015 στην κατηγορία που θα υπάγονταν εάν δεν είχαν υποβάλει αίτηση» (θα επιβαρυνθούν, τότε, και με την υποχρεωτική, ανά τριετία αλλαγή σε ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία).

Πηγή ειδήσεων: "Ημερησία", "Παρόν"

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Και φοροδιαφυγή και μη είσπραξη προστίμων / Ηλεκτρονική διασταύρωση όλων των συναλλαγών

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν για μια εκτεταμένη έλλειψη σεβασμού στο δημόσιο χρήμα (διαβάστε εδώ κι εδώ παραδείγματα), σε σημείο να γινόμαστε κουραστικοί. Διαπιστώνουμε όμως ότι το πλέγμα διαπλοκής που υπάρχει όχι μόνο λειτουργεί έμμεσα εις βάρος των δημοσίων ταμείων αλλά και άμεσα αφού όπως αναφέρεται στο παρακάτω ρεπορτάζ, η έλλειψη "διάθεσης" είσπραξης προστίμων έχει καταντήσει ανυπόφορη και εις βάρος όλων μας:



Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έίχαμε αναφερθεί στις αλλαγές στο φορολογικό και την επιβολή εκτεταμμένου πόθεν έσχες (λεπτομέρειες εδώ) με την χρήση ηλεκτρονικών αρχείων (ειδική ανάρτηση εδώ). Τα πράγματα φαίνεται πως προχωρούν ένα βήμα παραπέρα αφού όπως διαφαίνεται στο παρακάτω ρεπορτάζ, θα γίνεται πλέον διασταύρωση όλων των συναλλαγών μέσω ολόκληρου του πλέγματος αρχείων που υπάρχει - ενώ παράλληλα θα υπάρξει προσπάθεια ώθησης της χρήσης της φοροκάρτας. Δε θα σχολιάσουμε το εν λόγω μέτρο - απλά θα περιμένουμε να εφαρμοστεί στην πράξη. Έχουμε βέβαια ενστάσεις για το γενικευμένο ηλεκτρονικό φακέλωμα και θεωρούμε ότι η αδυναμία του κράτους είναι απλώς το πρόσχημα ελέγχου όλων των δραστηριοτήτων μας από μηχανισμούς που σταδιακά θα περάσουν στον έλεγχο ιδιωτικών εταιρειών. Μακάρι να βγούμε λάθος...
 Πηγές ειδήσεων: "Real News", "Επίκαιρα"

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Αναβολή εξόφλησης εξωτερικών δανείων μέχρι νεωτέρας από την χώρα μας; / Θα "αξιοποιηθούν" και βραχονησίδες; / Νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ;

Και για να μην ξεχνιόμαστε (1)... Πριν τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε "ανέφικτη οικονομική πολιτική", συμπεριφερόταν "ανεύθυνα", "μας εξέθετε στις αγορές". Σύμφωνα πάντως με ρεπορτάζ στον ημερήσιο τύπο, η κυβέρνηση φαίνεται να υιοθετεί τις απόψεις του όσο αφορά τη διαχείριση του δημόσιου χρέους! Πιο συγκεκριμένα ο Α.Σαμαράς, φέρεται έτοιμος να ζητήσει αναβολή της εξόφλησης των δανείων στην ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο σχεδιασμός αυτός έχει απορριφθεί στο παρελθόν κατηγορηματικά από τον Αντωνη Σαμαρά ενώ έχει αποτελέσει τον κορμό του οικονομικού σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος του οικονομικού επιτελείου είναι να λυθεί το θέμα του χρηματοδοτικού κενού που ανακύπτει σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο με απόφαση του Eurogroup και της Συνόδου Κορφής. Ετσι θα αποφευχθεί εμπλοκή των κοινοβουλιών τα οποία δύσκολα θα ενέκριναν αίτημα για νέα χρηματοδότηση. Το ρεπορτάζ (που δημοσιεύτηκε σε μια κατεξοχήν φιλοκυβερνητική εφημερίδα - "Τα Νέα") ερμηνεύει τη δήλωση του πρωθυπουργού στη Bild πως «δεν απαιτούμε επιπλέον χρήματα» ως αποκάλυψη της πρόθεσης της κυβέρνησης να διεκδικήσει οπωσδήποτε διετή παράταση του Μνημονίου, έως το 2016, έτσι ώστε η προσαρμογή να γίνει σταδιακά και με ηπιότερο τρόπο. Αναζητεί όμως τρόπο ώστε να μη συνοδεύεται από αίτημα για άμεση νέα χρηματοδότηση. Όπως φαίνεται το ρεπορτάζ διαθέτει πληροφορίες από το υπουργείο Οικονομικών καθώς περιγράφει και τη φόρμουλα που θα χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη του στόχου: " Ενας τέτοιος τρόπος είναι η αναβολή της εξόφλησης των δανείων που λήγουν τη διετία 2015-2016 ή και αργότερα". Επικαλείται μάλιστα σχέδιο του συμβούλου του πρωθυπουργού κ. Μουρμούρα που είχε διαρρεύσει στους FT βάσει του οποίου "η αναβολή  αποπληρωμής των δανείων θα μπορούσε να είναι έως το 2020".


Η εφημερίδα αναφέρει ότι υπάρχει και εναλλακτικό σχέδιο (!!!) για έκτακτο δανεισμό από τον ESM στα πρότυπα του μοντέλου της Ισπανίας. Ενώ αναφέρει και  τρίτο τρόπο που έχει συζητηθεί και από ξένους παράγοντες είναι το ενδεχόμενο ενός νέου κουρέματος των δανείων κρατών και Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Κάτι που η κυβέρνηση, ωστόσο, δεν θίγει καθόλου καθώς φοβάται ότι θα αποτελέσει κόκκινο πανί. «Σε κάθε περίπτωση, οι Ευρωπαίοι θα υποχρεωθούν να αποδεχθούν μια λύση», έλεγε ο ίδιος οικονομολόγος, χαρακτηρίζοντας ανόητη πολιτική το να κλείνει κανείς τα μάτια του στην πραγματικότητα. Κι εμείς τα λέγαμε από καιρό, αλλά ποιος μας άκουγε...
Και για να μην ξεχνιόμαστε (2)... Σε ευρωπαϊκή περιοδεία βρίσκεται ο Πρωθυπουργός μας (επιτέλους;;;) και όπως ήταν φυσικό αυτή συνοδεύεται από επαφές και παρουσιάσεις στα ξένα ΜΜΕ. Σε συνέντευξή του στην Le Monde, ερωτηθείς για το εάν η κυβέρνηση εξετάζει την πώληση νησιών, ο κ. Σαμαράς δήλωσε πως η Ελλάδα δεν διαθέτει ιδιωτικά νησιά, παρά μόνο μερικές ιδιωτικές νησίδες, η πλειονότητα των οποίων είναι ακατοίκητη: "Δεν υπάρχουν ιδιωτικά νησιά, αλλά μόνο μερικές βραχονησίδες, ακατοίκητες, στο μέσο του αρχιπελάγους. Στην περίπτωση που δεν τίθεται πρόβλημα εθνικής ασφάλειας, αυτές οι βραχονησίδες μπορούν να έχουν μία εμπορική εκμετάλλευση. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να ξεπουληθούν, αλλά να μετατραπεί ένα άγονο (που δεν χρησιμοποιείται) έδαφος, σε ένα κεφάλαιο το οποίο μπορεί να αποδώσει έσοδα, σε μία σωστή τιμή". Κοινώς όλα πωλούνται, αρκεί να μας το ζητήσει η φίλη μας η Άγγελα...

Και για να μην ξεχνιόμαστε (3)... Όλα τα 'χε η Μαργιορή οι αυξήσεις στο ηλεκτρικό της έλειπαν... Δύο σενάρια για την απελευθέρωση των τιμολογίων του ηλεκτρικού και τη σταδιακή προσαρμογή τους ώστε να αντανακλούν το κοστος παραγωγής, που θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί τον Ιούνιο του 2013, εξετάζει το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Οι υποχρεώσεις και το χρονοδιάγραμμα για απελευθέρωση και υιοθέτηση κοστο-στρεφών τιμολογίων απορρέουν από το μνημόνιο και η σταδιακή προσαρμογή των τιμολογίων εξετάζεται να γίνει είτε χρονικά, είτε ανάλογα με το προφίλ και την κατηγορία κατανάλωσης. Σε κάθε περίπτωση, πρόσθεσε, θα υπάρχει ειδική μέριμνα για τους ευάλωτους καταναλωτές (χαμηλά εισοδήματα, ειδικές ομάδες πληθυσμού, κλπ.).  Πληροφορίες επ' αυτού αναφέρουν ότι στους ευάλωτους καταναλωτές, για τους οποίους θα ισχύουν χαμηλότερα τιμολόγια, δεν θα περιλαμβάνονται μόνο οι δικαιούχοι του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου (ΚΟΤ) αλλά ευρύτερες ομάδες πληθυσμού. Δεν έχει αποκλειστεί δε το ενδεχόμενο να τεθεί σε εφαρμογή ο μηχανισμός που προτείνει η ΡΑΕ για αναθεώρηση του κόστους παραγωγής της ΔΕΗ ανά εξάμηνο, ανάλογα με τη μετάβολή των τιμών των καυσίμων, διευκρίνισε ωστόσο ότι αυτό δεν σημαίνει ότι θα αναπροσαρμόζονται κάθε εξάμηνο τα τιμολόγια του ηλεκτρικού. Από κει και πέρα αναμένονται και εξελίξεις σύντομα για την πώληση τεσσάρων λιγνιτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ και την ανταλλαγή ενέργειας μεταξύ ΔΕΗ και ιδιωτών, προκειμένου να εκπληρωθεί ο σχετικός όρος του μνημονίου. Όλα στο βωμό της τρόικας!

Πηγές ειδήσεων: "Εξπρές", "Τα Νέα"

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Εξελίξεις στις ιδιωτικοποίησεις δημοσίων ακινήτων (Ελληνικό, Αφάντου κ.ά.) και μέσων μαζικής μεταφοράς

Όπως αναφέραμε πρόσφατα η δημόσια περιουσία παίρνει το δρόμο του πλήρους ξεπουλήματος. Ήδη έχουν πάρει το δρόμο του ΤΑΙΠΕΔ με αδιαφανείς διαδικασίες τα Κρατικά Λαχεία (λεπτομέρειες εδώ) και τα περιφερειακά λιμάνια της χώρας μας (διαβάστε σχετικά εδώ), ενώ αποκρατικοποιήθηκε με τρόπο που επισείει ποινικές ευθύνες και η Αγροτική Τράπεζα (διαβάστε εδώ λεπτομέρειες). Για την τελευταία αξίζει τον κόπο να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο του Α. Μητρόπουλου, που αναφέρεται στον τρόπο που έγινε η αποκρατικοποίηση και πως οι υποσχέσεις για προστασία θέσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων εξαφανίστηκε σ' ένα βράδυ:

Στις αποκρατικοποίησεις όμως σημαντικό ρόλο θα παίξουν και τ' ακίνητα. Διαβάζοντας βέβαια τη λίστα των ενδιαφερομένων "επενδυτών" μας πιάνει μελαγχολία, όπως επίσης μας προκαλεί θυμηδία ο τρόπος με τον οποίο αυτοί προβάλλονται. Δεν είναι δυνατόν π.χ. να προβάλλεται ως σοβαρή περίπτωση η "Minoan Group Plc" μια εταιρεία που εδρεύει στο σπίτι του ιδιοκτήτη της, δημιουργήθηκε με μετοχικό κεφάλαιο 1 βρετανικής λίρας και που κουβαλάει μαζί της την αμαρτία του Κάβο Σίδερο (για την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ γλαφυρές λεπτομέρειες). Ούτε επίσης να θεωρείται ως "σωτήριο" το ενδιαφέρον του ομίλου ΤΕΜΕS (που βρίσκεται πίσω από την επένδυση στο Costa Navarino), ενός ομίλου που υποσχέθηκε μονάδες αφαλάτωσης και έργα προστασίας του περιβάλλοντος προκειμένου να πάρει άδεια οικοδόμησης αλλά στην πορεία "ξέχασε" να τα κατασκευάσει (ενώ την ίδια στιγμή δεν αμέλησε να φιλοξενήσει δωρεάν, στρατιές δημοσιογράφων και πολιτικών διαφόρων πολιτικών παρατάξεων). Και επίσης δεν μπορεί να μας προκαλεί χαρά το ενδιαφέρον της "London & Regional Properties", μιας μεσαίου μεγέθους, αγγλικής εταιρείας Real Estate η οποία έχει μεν ένα φάκελο ακινήτων 9 δις ευρώ, του οποίου όμως η αξία είναι ολοένα μειούμενη και η οποία αν και προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τη διοργάνωση των Ο.Α. στο Λονδίνο, απέτειχε παταγωδώς να συμμετάσχει σε κάποιο σοβαρό έργο στο ευρύτερο Λονδίνο, πράγμα που της δημιούργησε οικονομικό πρόβλημα. Για την ύπαρξη ενδιαφέροντος της ΤUI (που χρησιμοποιεί μια κυπριακή, ξενοδοχειακή εταιρεία σε τέτοιους διαγωνισμούς) δεν θα πούμε επίσης πολλά- είναι μια εταιρεία που με βάση τη φιλοσοφία της, λίγα προσφέρει πλέον στις περιοχές στις οποίες δραστηριοποιείται, ενώ ας μην ξεχνάμε ότι πλέον μέσω της First Choice προωθεί πακέτα 100% all-inclusive, που αφήνουν μηδενικά οφέλη στην ευρεία τοπική οικονομία.

Τα ακίνητα είναι επομένως μια πονεμένη ιστορία. Ομοίως πονεμένη είναι και η υπόθεση των δημόσιων μεταφορών. Το παρακάτω (ελαφρώς φιλοκυβερνητικό) ρεπορτάζ, περιγράφει τη θέση της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο τομέα:

Τα πράγματα βέβαια στις δημόσιες μεταφορές είναι απλά: επειδή είναι φτιαγμένες έτσι ώστε να καλύπτουν μεγάλα πολεοδομικά (και μη) συγκροτήματα, περιοχές που μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν "άγονες" και πρέπει να έχουν χαμηλό εισιτήριο, είναι γραφτό να είναι ζημιογόνες είτε άμεσα είτε έμμεσα. Ακόμα και σε χώρες που λειτουργούν σχεδόν υποδειγματικά (βλ. Μ.Βρετανία, Γαλλία, Ελβετία) είτε το κράτος επιδοτεί ολόκληρες κατηγορίες εισιτηρίων με μεγάλο κόστος στον κρατικό προϋπολογισμό και αυτές λειτουργούν ως ιδιωτικές (αλλά στην ουσία είναι κρατικοδίαιτες), είτε είναι υπεύθυνο εξ ολοκλήρου γι' αυτές. Μέση λύση για να είναι αυτές κερδοφόρες δεν υπάρχει, πέραν της κατάργησης δρομολογίων και της υπέρογκης αύξησης των εισιτηρίων. Αλλά όταν αυτό συμβαίνουν παύουν να είναι "μαζικές" και καταντούν "για προνομιούχους".

Πηγή ειδήσεων: "Real News"

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Αρνητικό ρεκόρ προσλήψεων για δασκάλους και καθηγητές / Εικόνα διάλυσης στα ελληνικά ναυπηγεία του Σκαραμαγκά...

Είδηση: Αρνητικό ρεκόρ δεκαετιών σημειώνεται στις προσλήψεις μονίμων εκπαιδευτικών, γεγονός που προϊδεάζει για επιμήκυνση του ωραρίου διδασκαλίας τους. Το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε ότι προσλαμβάνονται μόλις 225 εκπαιδευτικοί σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αντί των 1.065 που υπολόγιζε αρχικά.

O αριθμός αυτός είναι ο μικρότερος που έχει ανακοινωθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, καθώς οι φετινές προσλήψεις είναι λιγότερες από τις μισές ακόμα και σε σύγκριση με πέρυσι που είχαν γίνει 546 προσλήψεις συνολικά και ήταν ήδη οι λιγότερες εδώ και δεκαετίες. Η εξέλιξη ενισχύει τις εκτιμήσεις που έχουν εκφραστεί από τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες για περισσότερες από 10.000 κενές θέσεις εκπαιδευτικών που θα προκύψουν κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Το υπουργείο μελετά να αντιμετωοιστεί το πρόβλημα -πέραν των προσλήψεων αναπληρωτών και
ωρομισθίων- και με επιμήκυνση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών κατά τουλάχιστον μία ώρα. Οι εκπαιδευτικοί αντιδρούν σε αυτή την εξέλιξη, υπογραμμίζοντας ότι το πραγματικό ωράριο εργασίας τους είναι κατά πολύ ευρύτερο από το ωράριο διδασκαλίας, καθώς ο χρόνος διδακτικής  προετοιμασίας και αξιολόγησης των μαθητών ποικίλλει ανάλογα με την ειδικότητα και την εποχή του σχολικού έτους.

Σχόλιο: Η είδηση τα λέει όλα από μόνη της. Σε μια εποχή που η έξοδος από το Δημόσιο είναι μαζική μέσω συνταξιοδοτήσεων, που οι ιδιοφυϊες της κυβέρνησης μιλούν για εφεδρεία για όσους δημόσιους υπαλλήλους (που είναι κατά βάση εκπαιδευτικοί) έχουν υποστεί αλλαγή καθηκόντων λόγω ψυχολογικών προβλημάτων, η εξαφάνιση των προσλήψεων των εκπαιδευτικών ολοκληρώνει την εικόνα της παιδείας που είχαν κατά νου οι κυβερνήσεις Παπαδήμου και Παπανδρέου (διαβάστε εδώ για την μείωση της χρηματοδότησης και εδώ για το κλείσιμο των σχολείων): μια παιδεία που οι "υμέτεροι" παιρνούν καλά (δείτε σχετικά εδώ), που δάσκαλοι δεν υπάρχουν και που η ελληνική γλώσσα αποδομείται με ταχείς ρυθμούς...

Η αντικατάσταση των μόνιμων εκπαιδευτικών με ωρομίσθιους και αναπληρωτές έχει τρία προβλήματα: α) επηρεάζει αρνητικά το ασφαλιστικό σύστημα (αφού αυτοί συνεισφέρουν λιγότερο και για λιγότερους μήνες), β) είναι στην ουσία αντι-συνταγματική (αφού εμπίπτει στις διατάξεις περί συμβασιούχων) και γ) επιτείνει το πρόβλημα αφού δεν υπάρχει σταθερότητα ούτε όσο αφορά την κάλυψη αναγκών, ούτε την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Είναι δε σημαντικό ότι προτιμάται να υπάρχουν κενά μέχρι τα μέσα του Οκτώβρη και τις αρχές του Νοέμβρη προκειμένου να γίνεται οικονομία, δείχνοντας καθαρά ότι για ορισμένους η παροχή παιδείας είναι πάρεργο, μπρος στο "στόχο ζωής τους" που είναι η εξυπηρέτηση της τρόικας.

Η αύξηση του ωραρίου κατά μία και δύο ώρες δεν λύνει το πρόβλημα. Μπορεί να δώσει μια λύση στα Γυμνάσια και στα Λύκεια - σε ορισμένες ειδικότητες και τάξεις. Τα κενά όμως παραμένουν και θα παραμείνουν και δε θα καλυφθούν με αλχημείες.

Παράλληλα δε, θα πρέπει και οι απαιτήσεις να αναπροσαρμοστούν. Με 690 ευρώ πρώτο μισθό για δασκάλους και καθηγητές, που θα βρεθούν μακρυά από το σπίτι τους, θα πρέπει να προετοιμάζονται πολλαπλάσιες ώρες από αυτές του ωραρίου τους, έχοντας να αντιμετωπίσουν "θηρία" διαφόρων ηλικιών και με την εφεδρεία να κρέμεται - θα πρέπει να περιμένουμε υπερβάσεις για να έχουμε το σωστό και επιθυμητό αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα θα δείξει αν η κυβέρνηση προσέγγισε σωστά τον τομέα αυτό ή όχι - και δυστυχώς θα κάνουμε χρόνια για να το δούμε.

(Και ένα σχόλιο σχετικά με την εφεδρεία στους εκπαιδευτικούς: όπως σημειώσαμε παραπάνω, συζητείται η τοποθέτηση σε εφεδρεία όσων έχουν μειωμένα καθήκοντα λόγω ψυχολογικών προβλημάτων. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι εξ αυτών υπηρετούν σε θέσεις γραφείου, μια τέτοια ενέργεια θα δημιουργήσει κενά στα γραφεία εκπαίδευσης τα οποία κάπως θα πρέπει να καλυφθούν. Ακόμα και αν υπάρχουν υπερβολές στα οργανογράμματα κάτι τέτοιο θα είναι αναπόφευκτο. Επίσης μια τέτοια κίνηση θα δώσει δικαιώματα προσφυγών στα δικαστήρια αφού όσοι πραγματικά απέκτησαν ψυχολογικά προβλήματα, θα μπορούν δικαίως να επικαλεστούν την εργασία τους ως πηγή του προβλήματος. Η κοινοτική νομοθεσία δικαιώνει και μάλιστα παχυλά τέτοιες περιπτώσεις, αφού είναι υποχρέωση του εργοδότη η παροχή ενός σωστού εργασιακού περιβάλλοντος. Προφανώς αν κάποιος αποκτά προβλήματα υγείας, αυτό δε συμβαίνει και η αποζημίωση είναι κοντά).

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Εικόνα βγαλμένη από το εφιαλτικό Μνημονιακό μέλλον αποτελεί η σημερινή του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά, με τις λέξεις να μην μπορούν να περιγράψουν την τραγική κατάσταση του άλλοτε μεγαλύτερου ναυπηγείου της Ανατολικής Μεσογείου. Η ανακοίνωση της διοίκησης της εταιρείας για εκ περιτροπής εργασία με ένα μεροκάματο την εβδομάδα μετατρέπει τον, ήδη απαξιωμένο, χώρο εργασίας σε πραγματικό κάτεργο, ενώ την ίδια ώρα ο εμπνευστής της “τραγωδίας” και υπουργός Άμυνας το 2010- όταν οι AbuDhami Mar και Thysen Kroup πήραν τα ηνία του Ναυπηγείου- Ε. Βενιζέλος, σχεδιάζει τις νέες του, κυβερνητικές αυτή τη φορά, επιδιώξεις. Ακόμα ηχούν στους διαδρόμους του υπουργείου Άμυνας οι πανηγυρισμοί του “τσάρου” του ΠΑΣΟΚ Ε. Βενιζέλου, όταν ως υπουργός τότε δήλωνε περήφανος για τη συμφωνία σωτηρίας που ο ίδιος “διαπραγματεύτηκε” με τους νέους ιδιοκτήτες. Δεν πέρασε καιρός και η διοίκηση του Ναυπηγείου επαλήθευσε τους φόβους όσων έγκαιρα είχαν προειδοποιήσει για την καταστροφική συμφωνία των δύο πλευρών και τότε λοιδορούνταν δημοσίως από τον Ε. Βενιζέλο. Την περασμένη εβδομάδα μάλιστα η διοίκηση ανακοίνωσε πως “το Ελληνικό Δημόσιο δεν εκπλήρωνε τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει με σύμβαση που ψήφισε η Βουλή και έχει ισχύ νόμου" και ότι "παραμένει η απαγόρευση να έχει εργασίες από ξένες χώρες και επιπλέον με βάση ερμηνεία που δίνει το υπουργείο Άμυνας απαγορεύεται και η συμμετοχή σε διαγωνισμό του Ελληνικού Ναυτικού για συμβόλαια συντήρησης". Επίσης ανέφερε πως “το πρόγραμμα κατασκευής υποβρυχίων σταμάτησε επειδή το Ελληνικό Δημόσιο δεν καταβάλλει τις προβλεπόμενες από τη σύμβαση, υποχρεώσεις".
Η περίπτωση του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά είναι χαρακτηριστική των εγκληματικών πολιτικών που ακολούθησαν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. σε βάρος του δημοσίου πλούτου. Η παράδοση του ναυπηγείου στα ιδιωτικά χέρια είχε ξεκινήσει και προετοιμαστεί χρόνια πριν το 2001, όταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και οι ελεγχόμενες υπό αυτές συνδικαλιστικές ηγεσίες πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση και το κατάφεραν. Η εκποίηση του 75% των μετοχών στους Γερμανούς της HDW/Ferrosstar φέρνει στη μνήμη κάποια από τα μεγαλύτερα φαγοπότια σε βάρος του δημόσιου οφέλους.
Περίπου 9 χρόνια μετά, τον Οκτώβριο του 2010, μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα και προτού στεγνώσει το μελάνι της συμφωνίας μεταβίβασης των μετοχών στην Abu Dhabi Mar (ADM), η εταιρεία “μετατράπηκε” σε... Privinest, ιδιοκτησίας του Γαλλολιβανέζου Ι. Σάφα, και η οποία, όπως λέγεται, συνδέεται με την ADM.
Την ίδια ώρα, τα πυροτεχνήματα χαράς του Ε. Βενιζέλου και τα επικοινωνιακά του παιχνίδια είχαν σαφή στόχο να αφήσουν στο σκοτάδι μια από τις επαχθέστερες σε βάρος του Δημοσίου συμφωνίες. Συγκεκριμένα η συμφωνία περιλάμβανε μεταξύ άλλων πως για δεκαπέντε χρόνια, το Ναυπηγείο απαγορεύεται, βάσει αποφάσεων της Ε.Ε. - η οποία απαιτεί να επιστραφούν παράνομες επιδοτήσεις - να κατασκευάζει εμπορικά πλοία, να έχει επισκευαστική δραστηριότητα, να κατασκευάζει και να επισκευάζει πολεμικά πλοία άλλων χωρών.
Παράλληλα, επιτρέπεται να έχει μόνο έναν πελάτη, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, ώστε να εξυπηρετούνται μόνο οι ανάγκες της Ελλάδας - για τον λόγο αυτό το Ναυπηγείο χαρακτηρίστηκε από την Ε.Ε. «στρατιωτικό», πλην όμως μόνο για τις ανάγκες της Ελλάδας.
Ταυτόχρονα ο απαράδεκτος και ελλιπής νόμος 3885 του 2010, έχει σταθεί ιδιαίτερα γενναιόδωρος απέναντι στους Γερμανοάραβες της ThyssenKrupp και της Privinvest”, καθώς μετά τη συμφωνία του Σεπτεμβρίου του '10 και την τροπολογία του στις 27.10.10, έχουν ήδη εισπράξει 412 εκατ. ευρώ, ενώ την ίδια ώρα δεν έχουν πλέον τη δέσμευση -απαλείφθηκε ο συγκεκριμένος όρος- να παρουσιάζουν ανάλογα καμία πρόοδο στο έργο τους για να λαμβάνουν επίσης ανάλογα τα επιπλέον χρήματα που προβλέπεται να πάρουν από το Δημόσιο. Επίσης, με τον νόμο αυτό, ο Ε. Βενιζέλος δεν προνόησε (;) κι έμειναν στον αέρα διάφορες εκκρεμότητες του ναυπηγείου, όπως το θέμα με τις συμβάσεις του ΟΣΕ, αλλά και τους 160 εργαζόμενους στο τροχαίο υλικό, της επιχειρηματικής μονάδας την οποία πτώχευσαν το 2010.

Πηγές ειδήσεων: "Τα Νέα", "Αυγή"

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Προετοιμασία νέου πακέτου μέτρων - φήμες, σχόλια και κριτική

Πολλοί φίλοι μας γράφουν και μας ρωτούν γιατί δεν γράφουμε τα όσα ακούγονται για τα μέτρα που έρχονται όσο αφορά τους μισθούς και τις συντάξεις και αναπαράγονται με ρυθμούς πολυβόλου από εφημερίδες, ραδιόφωνα και ιστοσελίδες. Ο λόγος που αυτό δε γίνεται είναι απλός: στο πρόσφατο παρελθόν έχουμε ήδη μιλήσει για το νέο Μεσοπρόθεσμο που έρχεται, για το περουσιολόγιο που ετοιμάζεται στις εφορίες, για τα επιδόματα που οδηγούνται προς εξάλειψη, για τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις σε υποδομές και κερδοφόρους φορείς (βλ. ΟΠΑΠ), αλλά κυρίως είχαμε σχολιάσει το κείμενο της προγραμματικής συμφωνίας των τριών κομμάτων από το οποίο διαφαινόταν ότι ούτε επαναδιαπραγμάτευση θα συνέβαινε και μειώσεις και περικοπές θα έρχονταν παντού -εκτός φυσικά από τους φόρους, τα χαράτσια και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που οσονούπω αυξάνονται. Τα νέα μέτρα εξάλλου είχαν προαναγγελθεί εδώ και καιρό και η υπερψήφιση των κομμάτων του Μνημονίου (που παρά την προσπάθειά τους να κρύψουν την αλήθεια είχαν κατά νου συγκεκριμένες πολιτικές) θα είχε σχεδόν ως σχεδόν σίγουρη επωδό τα όσα μας προετοιμάζουν εδώ και αρκετό καιρό.

Επίσης είχαμε επισημάνει ότι η σκληρή στάση της κυβέρνησης περιοριζόταν στο εσωτερικό της χώρας (θυμηθείτε εδώ τη στάση της απέναντι στη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων για τους μισθούς), αφού επέβαλλε το κούρεμα των ομολόγων μόνο στα ασφαλιστικά μας ταμεία και τους ιδιώτες ομολογιούχους (ακόμα και πολύ πρόσφατα όπως γράψαμε εδώ). Οι υπόλοιποι είτε δε συμμετείχαν στο κούρεμα (βλ. εδώ την περίφημη ιστορία του ομολόγου των 435 εκ.), είτε επανακεφαλαιοποιήθηκαν με ευνοϊκότατους όρους.

Οι επόμενες εβδομάδες αναμένονται με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Η φημολογία εντείνεται και καινούργιες ιδέες για μειώσεις/αλλαγές προστίθενται κάθε μέρα. Η κατάργηση του ΕΚΑΣ στους συνταξιούχους κάτω των 65 (ένα ΕΚΑΣ που έτσι κι αλλιώς δίνεται με εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια), η καταβολή της 2ης σύνταξης (σε όσους έχουν πάντως καταβάλλει κανονικά και υποχρεωτικά επί χρόνια εισφορές) σε μειωμένο ποσοστό και η κατάργηση των φιλοδωρημάτων που δίνονται ως "δώρα" Χριστούγεννα-Πάσχα και διακοπές είναι τα πιο πρόσφατα. Στην πραγματικότητα βεβαίως τα πάντα συζητώνται και απλώς "ελέγχεται" η αντίδραση της κοινής γνώμης σε ό,τι προτείνετε για να συμπληρωθεί το νέο πακέτο μέτρων. Αυτό θα παρουσιαστεί μετά από τις τελικές συζητήσεις μεταξύ αρχηγών - και πιθανότατα θα συνοδευτεί με μια επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους. Τα μέτρα όμως θα ληφθούν και θα παραμείνουν (εδώ η σχετική λίστα με το επικρατέστερο σενάριο).

Το ερωτηματικό βέβαια για μας είναι ένα. Πως θ' αντιδράσει η κοινωνία και ορισμένοι "ευαίσθητοι" βουλευτές. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει πάντα ένας "Ξένιος Ζευς" να χρησιμοποιείται ως αντιπερισπασμός, ούτε μια παρα-φιλολογία για το αν σε κάποιες περιπτώσεις η χρεοκωπία είναι "καλή ή κακή". Κάποια στιγμή τα μέτρα θα έρθουν στην Βουλή και θα πρέπει οι 300 να πάρουν μια θέση. Είτε έτσι - είτε αλλιώς. Όπως και να έχει το δημόσιο χρέος συνεχώς αυξάνεται - πράγμα που δείχνει το πόσο πολύ απέτυχε η συνταγή που ακολουθήθηκε. Αλλά και για να πούμε και του στραβού το δίκιο: για τα μέτρα που λήφθηκαν δεν μας φταίνε τα μνημόνια. Ήταν προαποφασισμένες επιλογές και θα λαμβάνονταν είτε υπήρχε κρίση, είτε όχι...Ο άνεμος που φυσάει είναι αυτός του άκρατου νεοφιλελευθερισμού και είτε κρίση - είτε ευημερία, κάποια αφορμή θα συνέβαινε για τα φορτωθούμε...

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Αύξηση του δημόσιου χρέους (!!!) & ανάγκη αλλαγής πορείας / Τέλος η επιχορήγηση των φωτοβολταϊκών;

Διαβάζουμε την είδηση και μας πιάνει μελαγχολία: σε 303,5 δισ. ευρώ διαμορφωνόταν στις 30 Ιουνίου 2012 το χρέος κεντρικής διοίκησης, από 280,2 δισ. ευρώ στις 31 Μαρτίου 2012, σύμφωνα με στοιχεία της διεύθυνσης Δημοσίου Χρέους του υπουργείου Οικονομικών.Τα ταμειακά διαθέσιμα στα τέλη Ιουνίου ήταν 3,495 δισ. ευρώ, έναντι 4,401 στα τέλη Μαρτίου. Το ύψος των εγγυήσεων ήταν 20,007 από 20,046 δισ. ευρώ το πρώτο τρίμηνο.

Την ίδια ώρα η πορεία προς τον τοίχο του αδιεξόδου συνεχίζεται και οι "καμπάνες" γι' αλλαγή πορείας συνεχίζονται. Συγκεκριμένα, σίγουρος πως με με τη συγκεκριμένη πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, η Ελλάδα θα οδηγηθεί στην πτώχευση είναι ο καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας, Γιάννης Βαρουφάκης. Μιλώντας στο "Πρωινό" του ΑΝΤ1, ανέφερε ότι αυτή τη στιγμή το μόνο πράγμα που απασχολεί τους Γερμανούς, είναι το πως θα γίνει η πτώχευση του ελληνικού δημοσίου. Στη συνέχεια δήλωσε πως οι πιθανότητες αποτυχίας του προγράμματος λιτότητας της τρόικα είναι 100%, ενώ προσέθεσε ότι "η επιμήκυνση που ζητά η Ελλάδα είναι το σκοινί με το οποίο θα κρεμαστεί". "Το ζήτημα δεν είναι η χρεοκοπία ή όχι της Ελλάδας αλλά το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτή θα λάβει χώρα, δηλαδή αν θα γίνει συντεταγμένα ή αν θα γίνει με εκπαραθύρωση της χώρας από την Ευρωζώνη", ανέφερε χαρακτηριστικά. Σε δηλώσεις του άλλωστε την Πέμπτη σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο ίδιος επανέλαβε πως απαιτείται άμεση επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου με τους εξής στόχους:
-Ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών απευθείας από τον EFSF, όπως έχει αποφασιστεί για τις ισπανικές τράπεζες.
- Moratorium στο ελληνικό χρέος με διασύνδεση της αποπληρωμής με την πορεία του ΑΕΠ.
- Outsourcing των αδιάθετων πόρων του ΕΣΠΑ, ύψους 12 δισ. ευρώ, στην ΕΤΕπ, η οποία θα αναλάβει τη διενέργεια άμεσων επενδύσεων στην Ελλάδα.
Αν δεν αλλάξει σύντομα η πορεία και δεν υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση, με στόχους το moratorium και τη μείωση του χρέους η πιθανότητα κατάρρευσης της χώρας, ανέρχεται στο 100% σύμφωνα με τον καθηγητή Οικονομικής Θεωρίας που βέβαια είχε μιλήσει και στο παρελθόν επ' αυτού...

Όσο και αν τον θεωρούν υπερβολικό για τις κατά καιρούς θέσεις του, εδώ μάλλον έχει δίκιο και κυρίως δίνει τρόπους δείχνοντας πως μονόδρομοι δεν υπάρχουν...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Σε πακέτο μέτρων που ανακοινώθηκε χθες από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας περιλαμβάνονται αναστολή επ' αόριστον (τουλάχιστον έως το 2020) της διαδικασίας χορήγησης νέων αδειών για φωτοβολταϊκά, τη δραστική μείωση, που φθάνει και το 46%, των εγγυημένων τιμών αγοράς της ενέργειας από το σύστημα, αλλά και την ενεργοποίηση παλαιότερου νόμου που προβλέπει τη διάθεση μέρους του τέλους υπέρ της ΕΡΤ που περιλαμβάνεται στους λογαριασμούς της ΔΕΗ για την ενίσχυση του λογαριασμού των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Πρέπει να σημειωθεί ότι στο πακέτο των μέτρων, που στόχο έχει τον περιορισμό του ελλείμματος του λειτουργού της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ΛΑΓΗΕ), περιλαμβάνεται και η αύξηση του τέλους υπέρ των ΑΠΕ που εγκρίθηκε προχθές από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου, η δραστική παρέμβαση στην αγορά φωτοβολταϊκών κρίθηκε αναγκαία προκειμένου να αποφευχθεί μεγαλύτερη αύξηση του τέλους ΑΠΕ που πληρώνουν οι καταναλωτές. Μάλιστα εκτιμάται ότι εάν δεν λαμβάνονταν τα συγκεκριμένα μέτρα, το τέλος ΑΠΕ που αυξήθηκε μεσοσταθμικά κατά 34% και για τους οικιακούς καταναλωτές 46% θα έπρεπε να πενταπλασιαστεί.
Η απόφαση για την αναστολή της έκδοσης καινούργιων αδειών προβλέπει ότι δεν θα υποβάλλονται νέα αιτήματα για χορήγηση άδειας παραγωγής και έκδοση προσφοράς σύνδεσης φωτοβολταϊκών, ενώ τα αιτήματα που εκκρεμούν δεν εξετάζονται. Συνεχίζεται όμως κανονικά η αδειοδοτική διαδικασία για έργα με άδεια παραγωγής, καθώς και έργα που εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής και έχουν δεσμευτική προσφορά σύνδεσης. Επίσης εξαιρούνται από την αναστολή τα φωτοβολταϊκά στις στέγες και τα έργα που έως την ημερομηνία της αναστολής είχαν ενταχθεί σε διαδικασία fast track.

Η ισχύς των έργων που δεν υπάγονται στην απόφαση αναστολής της αδειοδοτικής τους διαδικασίας υπολογίζεται σε 5.500 MW, από τα οποία 3.700 MW διαθέτουν άδεια παραγωγής και 1.800 MW, που εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής, διαθέτουν δεσμευτική προσφορά σύνδεσης. Με τα μεγέθη αυτά έχουν ήδη υπερκαλυφθεί οι στόχοι για το 2020 και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που αποφασίστηκε η αναστολή.
Σε ό,τι αφορά τις εγγυημένες τιμές αγοράς της ενέργειας από το σύστημα, πρέπει να σημειωθεί ότι ήταν από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, ενώ το κόστος εγκατάστασης των φωτοβολταϊκών έχει μειωθεί δραστικά τα τελευταία χρόνια λόγω ωρίμασης της τεχνολογίας. Έτσι οι μειώσεις που αποφασίστηκαν αφορούν τις νεοεισερχόμενες μονάδες, δεν έχουν αναδρομική ισχύ και δεν αφορούν τις ήδη λειτουργούσες.

Οι μειώσεις στις εγγυημένες τιμές αγοράς της ενέργειας από φωτοβολταϊκά φθάνουν μέχρι 46% (οι μεγαλύτερες μειώσεις έγιναν στα φ/β που εγκαθίστανται στις στέγες) και, όπως προέβλεπε ήδη η νομοθεσία, οι τιμές θα βαίνουν μειούμενες τα επόμενα χρόνια. Για την τρέχουσα περίοδο (Αύγουστος 2012) οι τιμές διαμορφώνονται ως εξής:
- Για μονάδες ισχύος πάνω από 100 κιλοβάτ στο διασυνδεδεμένο σύστημα, 180 ευρώ ανά μεγαβατώρα (από 271,64).
- Για μονάδες κάτω από 100 κιλοβάτ στο διασυνδεδεμένο σύστημα και για μονάδες ανεξαρτήτως ισχύος στο μη διασυνδεδεμένο σύστημα, δηλαδή στα νησιά, 225 ευρώ ανά μεγαβατώρα (από 305,6).
- Για τα φωτοβολταϊκά στις στέγες η τιμή πέφτει στα 250 ευρώ ανά μεγαβατώρα, από 470,25.
Τέλος, με κοινή υπουργική απόφαση ενεργοποιείται ο νόμος που προβλέπει παρακράτηση του 25% του τέλους υπέρ ΕΡΤ για το λογαριασμό των ΑΠΕ. Τα έσοδα από την παρακράτηση αυτή εκτιμάται ότι θα φθάσουν στα 75 εκατ. ευρώ το χρόνο...

Πηγή ειδήσεων: "Εξπρές"

Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Εκβιασμοί μέσω διαδικτύου - πως τα blogs γίνονται αντικείμενο πιέσεων προς όφελος συμφερόντων

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο μεταφορτώνουμε από το περιοδικό "Hot Doc" σήμερα σχετικό με τους εκβιασμούς μέσω διαδικτύου και το πως η (δίκαιη και αναγκαία) ελευθερία λόγου έχει γίνει μέσο πίεσης προς όφελος ιδιών συμφερόντων για ορισμένους αναλυτές.
Παρά το ότι το έναυσμα για το άρθρο ήταν μια διαμάχη μεταξύ των κυρίων Βαξεβάνη και Παπαγιάννη (η οποία έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης), το πρόβλημα που αναλύεται είναι υπαρκτό και ιδιαίτερα σοβαρό:



Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Απελευθέρωση πλειστηριασμών στο προσκήνιο - Στο παιχνίδι και οι εταιρείες αξιοποίησης ακινήτων.../Ξεπούλημα λιμανιών εν όψη...

Τις τελευταίες μέρες έχει έρθει στο φως της δημοσιότητας η πρόταση της τρόικας για απελευθέρωση των πλειστηριασμών των ακινήτων, σε μια προσπάθεια μείωσης των τιμών της κτηματαγοράς και "απελευθέρωσης" ενός σημαντικού κεφαλαίου (το οποίο όσο ισχύει η απαγόρευση παραμένει ανενεργό) προς όφελος των τραπεζών.

Τα όσα περιγράφονται στο άρθρο είναι χαρακτηριστικά. Πάντως μια πρόχειρη μελέτη στον τρόπο της  λειτουργίας της αγοράς των ακινήτων στην Μ.Βρετανία καταδεικνύει ότι οι πληροφορίες του αρθρογράφου των Νέων για το "αγγλοσαξωνικό" μοντέλο, είναι λανθασμένες: τα δάνεια δίνονται για 25-40 χρόνια και σίγουρα εντός του βίου του δανειολήπτη, με προτίμηση στην μικρότερη δυνατή διάρκεια, πράγμα λογικό αφού έτσι εξασφαλίζεται η αποπληρωμή του δανείου, το οποίο είναι και το ζητούμενο (αφού η αγορά των ακινήτων είναι επισφαλής λόγω αυξομειώσεων της αξίας τους). Αυτό το οποίο όμως συμβαίνει στις "αγγλοσαξωνικές" χώρες είναι η δυνατότητα λήψης δανείων για αποπληρωμή μόνο των τόκων, πράγμα το οποίο έγινε ώστε να υπάρξει η δημιουργία ενός "κύματος" αγορών ακινήτων με σκοπό την ενοικίαση. Αυτό βέβαια στην χώρα μας γινόταν με ιδία κεφάλαια - τουλάχιστον μέχρι σήμερα...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ασυγκράτητη η εγχώρια τρόικα. Περάστε κόσμε και στα λιμάνια. Πέρασαν στο σχετικό Ταμείο 21 λιμάνια και μαρίνες της χώρας που αναμένεται να βγουν στο σφυρί άμεσα... Παράλληλα έρχεται στο φως σχέδιο για την κατασκευή ενός νέου λιμανιού για κρουαζιερόπλοια στο Δέλτα Φαλήρου. Τα λιμάνια που πέρασαν στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων είναι : Ζακύνθου,  Κατακόλου, Τούρλος Μυκόνου, Χίου, Πύλου, Νέας Επιδαύρου, Γλυφάδας, Πόρου, Σκιάθου, Σκύρου, Σούδας, Αγίου Νικολάου, Ρεθύμνου. Διαπιστώνουμε δηλαδή ότι σε αντίθεση με τα όσα συμβαίνουν σε όλο τον προηγμένο κόσμο, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου αποφάσισε να παραχωρήσει όλες τις ναυτιλιακές υποδομές της χώρας μας σε ιδιώτες. Και αυτό σε περιοχές ευαίσθητες (βλ. Επτάνησα, κεντρικό Αιγαίο, Κρήτη και Νότια Πελοπόννησος) με τεράστιο αναπτυξιακό ενδιαφέρον που με την σωστή χρήση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων θα μπορούσαν με μικρό κόστος να αποφέρουν έσοδα σε μικρό βάθος χρόνου. Από κει και πέρα, και επειδή η ζέστη έχει δημιουργήσει μάλλον πρόβλημα στους "εγκεφάλους" της κυβέρνησης, προκρίνουν την παραχώρηση του Δέλτα του Φαλήρου σε ιδιώτες για την δημιουργία ΝΕΟΥ λιμανιού, αντί την μετατροπή κάποιων από τα υπάρχοντα στην ευρύτερη περιοχή (π.χ. του Λαυρίου) για κύρια χρήση του τουρισμού κρουαζιέρας. Αυτό θα έμοιαζε ως σοβαρότερη λύση για δύο λόγους : α) κοστίζει λιγότερο, β) μπορεί να επανέλθει στο μέλλον στην παρούσα χρήση του, δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ο τουρισμός κρουαζιέρας θα είναι πάντα στα πάνω του ή ότι η χώρα μας θα είναι σταθερός προορισμός. Φανταστείτε τι θα γίνει αν ξαφνικά βγούμε εκτός "χάρτη κρουαζιέρας" και έχουμε ένα λιμάνι-φάντασμα σε έναν ευαίσθητο περιβαλλοντικά τομέα... 

Η δικαιολογία; "Ο Πειραιάς δεν έχει τις κατάλληλες υποδομές να εξυπηρετήσει μεγάλο αριθμό επιβατών, ούτε το δίκτυο για τις μετακινήσεις τους προς την υπόλοιπη Αττική". Αυτό δεν το βγάλαμε από μυαλό μας - αλήθεια. Είναι η επίσημη αιτιολόγηση της κυβέρνησης για να δημιουργήσει ένα καινούργιο φαραωνικό έργο, σε μια περιβαλλοντικά προστατευόμενη περιοχή. Δηλαδή μας λένε - στα σοβαρά - ότι ο Πειραιάς με τον "υπόγειο" (που διασυνδέεται με προαστιακό / μετρό / σιδηρόδρομο) και την άριστη λεωφορειακή σύνδεσή του με την υπόλοιπη Αττική "δεν κάνει" κι έτσι θα πρέπει να "τσιμεντώσουμε" και το τελευταίο κομμάτι της Αττικής που έχει μείνει χωρίς μεγάλες παρεμβάσεις. Προφανώς γιατί (με βάση το μυαλό όσων ονειρεύονται καινούργιες μίζες) θα πρέπει, όλες οι μετακινήσεις των επιβατών να γίνονται με τουριστικά λεωφορεία και Ι.Χ., κάτι που βασίζεται σ' ένα πεπαλαιωμένο μοντέλο "επιβάτη κρουαζιέρας" που τείνει προς εξαφάνιση. Αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρχουν σύγχρονα μέσα μεταφοράς που θα μπορούν εύκολα να μεταφέρουν τους επιβάτες οπουδήποτε. Και αυτό μας φαντάζει πιο εύκολο να γίνεται στον Πειραιά παρά αλλού. Αναρωτιόμαστε μήπως θα πρέπει (κατά τους εγκέφαλους του υπουργείου) να δημιουργηθούν και  ξεχωριστές λωρίδες στους δρόμους για να γίνεται και επισήμως διαχωρισμός μεταξύ "ιθαγενών" και "αλλοδαπών".

Κι αυτό την ίδια στιγμή που επίσημοι, κρατικοί οργανισμοί όπως ό Οργανισμός Αθήνας αναφέρουν στο σχέδιό τους για το Ρυθμιστικό Σχέδιο «Αττικής 2021» ότι ο μόνος μικρού μεγέθους συμπληρωματικός χώρος κρουαζιέρας, θα μπορούσε να κατασκευασθεί στο Λαύριο υπό προϋποθέσεις και σε καμιά όμως περίπτωση στο Φαληρικό Όρμο.

Ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς δέχεται τις αντιδράσεις φορέων και ιστιοπλοϊκών ομίλων για το συγκεκριμένο θέμα, οι οποίοι αναφέρουν ότι ο θαλάσσιος χώρος του Φαληρικού Δέλτα αποτελεί ενιαίο εθνικό αθλητικό χώρο και θεωρούν αδιανόητο να επιδιωχθεί η τσιμεντοποίησή του. Αυτό βέβαια μικρή σημασία έχει - στο κάτω-κάτω ο αθλητισμός στην χώρα μας είναι είδος προς εξαφάνιση, κατά την πάγια ελληνική συνήθεια του "ή όλα ή τίποτα".

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Νέες συγχωνεύσεις τραπεζών - σειρά για Εμπορική και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο

Οι εξελίξεις στον τραπεζικό χώρο είναι πραγματικά ραγδαίες, αν και αναμενόμενες, για όσους διάβαζαν το ρεπορτάζ από τις πρώτες επισκέψεις των τροϊκανών, που μιλούσαν καθαρά για συγχωνεύσεις και πωλήσεις των κρατικών τραπεζών (διαβάστε εδώ σχετικά).
Βέβαια το λογαριασμό (όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν) καλούνται να τον πληρώσουν τα συνήθη κορόιδα (δηλ. όλοι εμείς) με χαρακτηριστική επιβάρυνση των δημοσίων ταμείων. Όμως δυστυχώς το θέμα έχει και συνέχεια με σειρά σκανδαλωδών ενεργειών να διαδέχονται η μια μετά την άλλη. Από την μια έχουμε την δωρεάν παραχώρηση της Αγροτικής Τράπεζας, την περιέργη χρηματοδότηση της αύξησης των μετοχικών κεφαλαίων των ιδιωτικών τραπεζών, και από κει περά τον τρόπο με τον οποίο έγινε η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο αφέθηκαν οι συνεταιριστικές τράπεζες στην μοίρα τους - ώστε να στραφούν οι πελάτες στις μεγάλες του κλάδου, δείχνουν ότι μάλλον "στραβά αρμενίζουμε" στον τραπεζικό κλάδο...Τα παρακάτω άρθρο (προερχόμενο από το "Ποντίκι") δίνει το στίγμα των επόμενων κινήσεων στον τραπεζικό χώρο - μας αφορά για δύο λόγους: α) γιατί οι τράπεζες κινούνται με κρατικές εγγυήσεις και χρήμα και β) γιατί αφορά και ένα ακόμα χρυσοφόρο κομμάτι της Δημόσιας περιουσίας, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο:


Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 στο Λονδίνο...

Να λοιπόν που με την τελετή λήξης, ολοκληρώθηκαν οι μετριότεροι και πλέον στρατοκρατούμενοι Ολυμπιακοί Αγώνες του 21ου αιώνα. Αγώνες που σημαδεύτηκαν από το κύκνειο (και επιτυχημένο) άσμα του Φέλπς στην κολύμβηση, την τρομερή παρουσία του Μπολτ και της Τζαμάικα στους δρόμους ταχύτητας και την καθιέρωση της Κίνας ως μιας παγκόσμιας αθλητικής υπερδύναμης στα περισσότερα σπορ.

Για την Ελλάδα αυτοί οι Ολυμπιακοί ήταν οι αγώνες της προσδοκίας ότι κάποια μετάλλια θα μας έβγαζαν για λίγο από την μιζέρια που μας έχει καταβάλει ως λαό. Δυστυχώς αυτές οι προσδοκίες δεν ευοδόθηκαν και ο Κώστας Γκατσιούδης δικαιώθηκε για τη δήλωσή του πριν τους Ολυμπιακούς της Αθήνας ότι "δεν ξέρω πόσα μετάλλια θα πάρουμε εδώ, αλλά στους επόμενους θα πάρουμε ελάχιστα". Οι ευχάριστες εκπλήξεις ελάχιστες, και κυρίως είχαν να κάνουν με μια αξιοπρεπή συμμετοχή σε κάποιο τελικό (όπως του Φιλιππίδη στο Επι Κοντώ, του Λεμπέση στον ακοντισμό) ή στην τελική κατάταξη (όπως της Βουγιούκα στην Ξιφασκία και του Κοκκαλάνη στην Ιστιοπλοϊα) παρά με την κατάκτηση μεταλλίων. Τα μεγάλα φαβορί (με βάση την εμπειρία τους και τη θέση τους στην παγκόσμια κατάταξη) έμειναν είτε μακρυά από τον τελικό, είτε μακρυά από το βάθρο, είτε σε θέση χαμηλότερη από αυτή που αντικειμενικά μπορούσαν να κατακτήσουν.

Και ο Γιαννιώτης μας συγκλόνισε με την προσπάθεια του σε μια κούρσα 10 χλμ. σε "ανοιχτή θάλασσα" που ήταν ποτάμι (!!!) χωρίς όμως να πάρει μετάλλιο ή η Βουγιούκα έδωσε αγώνα τραυματισμένη χάνοντας τη συμμετοχή στα ημιτελικά στις λεπτομέρειες, άλλοι παγκοσμίου επιπέδου (καθ' όλα) αθλητές μας απέδειξαν ότι η διαφορά του χαρακτηρισμού "καλός" από το "σπουδαίος" είναι η διάρκεια και η αγωνιστική συμπεριφορά στους μεγάλους αγώνες.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως θα ήταν τα πράγματα αν ο Λούης Τσάτουμας περνούσε στον τελικό (αφού τα μετάλλια κρίθηκαν λίγο παραπάνω από τα 8μ.) ή αν ο Τσολακίδης προτιμούσε να πραγματοποιήσει το κανονικό του πρόγραμμα και δεν άλλαζε γνώμη κατά τη διάρκεια του αγώνα του ή ακόμα και αν ο Λεμπέσης μπορούσε να κάνει την υπέρβαση και να φέρει ένα μετάλλιο από το πουθενά στην χώρα μας, αφού τα μετάλλια κρίθηκαν λίγο πιο κάτω από τα 85μ. επίδοση που είναι στις δυνατότητές του. Αν το κάναμε όμως θα παραβλέπαμε δύο βασικά ζητήματα:

α) στην Ελλάδα των Μνημονίων η Ολυμπιακή προετοιμασία ήταν το λιγότερο ελλιπής, με ελάχιστες ομοσπονδίες να παίρνουν το μέγιστο από τα (λίγα) χρήματα τα οποία διέθεταν. Δυστυχώς στα χρόνια των παχυών αγελάδων, δεν δημιουργήθηκαν οι σωματειακές υποδομές και το πλάνο για να υπάρχει συνέχεια, με συνέπεια οι αθλητές παγκοσμίου επιπέδου που διαθέτουμε σήμερα να είναι είτε οι "βετεράνοι" της Ολυμπιακής φουρνιάς του 2004 (βλ. Ηλιάδης, Νικολαϊδης, Γιαννιώτης, Μάρας) είτε αποτέλεσμα της δουλειάς που γίνεται σήμερα από λίγες (και πολύ συγκεκριμένες) ομοσπονδίες (βλ. κωπηλασία). Πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει "τρακ" από αθλητές όταν η πρώτη τους συμμετοχή σε μεγάλους αγώνες γίνονται σε Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα ή Ολυμπιακούς Αγώνες; Χωρίς να υπάρχει επιστημονική υποστήριξη ή προετοιμασία στις συνθήκες των Αγώνων; Οι ευθύνες βέβαια γι' αυτό ανήκουν και τόσο στην πολιτεία (που δεν χρηματοδοτεί), όσο και στις ομοσπονδίες που αντί να εκμεταλλεύονται προς όφελος του αθλήματός τους τις επιχορηγήσεις, όλα αυτά τα χρόνια, χρησιμοποιούσαν τη θέση τους ως πηγή δωρεάν ταξιδιών και προσωπικής προβολής, χωρίς οι περισσότεροι να κάνουν το αυτονόητο δηλ. να μειώσουν τα λειτουργικά τους έξοδα και ν' αναζητήσουν χορηγούς.
β) η χώρα μας πλέον δεν τυγχάνει καμίας "προστασίας" και "κάλυψης", ούτε από πλευράς κριτών και διαιτητών, αλλά ούτε από πλευράς διοργανωτών και διεθνών ομοσπονδιών. Αυτό το είδαμε στα κορίτσια του ανσάμπλ (με την εμφανώς χαμηλή βαθμολογία τους στον προκριματικό), στην αντιμετώπιση της Μπουκουβάλα στο τζούντο (με τις "δαγκωματιές" της αντιπάλου της που πέρασαν ατιμώρητες), στην περίπτωση του Τσάτουμα στο μήκος (άσχετα αν η επίδοσή του δεν τον έφερνε στον τελικό) κ.ο.κ.  Το είδαμε και στα προ-ολυμπιακά με την περίπτωση της ομάδας μας στο μπάσκετ (με το τραγικό φάουλ που δεν δόθηκε στον καθοριστικό αγώνα με την Νιγηρία) και στο γυναικείο πόλο. Είμαστε παντελώς ανυπολόπηπτοι - πράγμα που στοίχισε και μας στέρησε καλύτερες κατατάξεις και συμμετοχές σε τελικούς ή ακόμα και στους Ολυμπιακούς. Βέβαια αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει ν' αποτελεί δικαιολογία: η κακή προετοιμασία των ομάδων και των αθλητών μας στις περισσότερες περιπτώσεις, οδήγησε στο να υπάρχει εξάρτηση από τρίτους ή/και μη αγωνιστικούς παράγοντες, πράγμα που δεν έπρεπε εξαρχής να συμβαίνει.

Αποτελεί επίσης μια τραγική πραγματικότητα, το ότι η χώρα μας έχει μείνει πίσω από πλευράς "επιστημονικής" κάλυψης. Αυτό δεν είναι τυχαίο βέβαια - οι εποχές που οι ομοσπονδίες είχαν ολόκληρα εργαστήρια και στρατειές ειδικών από πίσω έχουν περάσει, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα οι καλοί δικοί μας (που σε μικρές ηλικίες να θριαμβεύουν σε παγκόσμια ή ευρωπαϊκά πρωταθλήματα) να μένουν μεγαλώνοντας εκτός τελικών και μεταλλίων.

Όμως είναι αλήθεια ότι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, πολλές ομοσπονδίες αντιμετώπισαν την προοπτική των Ολυμπιακών του Λονδίνου, χωρίς πρόγραμμα και στόχους. Δεν είναι π.χ. δυνατόν η ομοσπονδία της γυμναστικής να μην έχει σαφής πλάνο για συμμετοχή πλήρους ομάδας μέσω μιας σοβαρής καθόδου στο σύνθετο ομαδικό στο προηγούμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα, ενώ η χώρα έχει 5-6 αθλητές παγκοσμίου επιπέδου, που θα έδινε το δικαίωμα συμμετοχής στους Ολυμπιακούς σε όλους εξ' αυτών. Αντ' αυτού αφέθηκαν να "σφάζονται" για μια θέση και να χάνονται 4 (πολύτιμα) χρόνια μέχρι τους επόμενους... Δεν είναι επίσης δυνατόν να θεωρείται αγγαρεία το Προολυμπιακό τόσο στο μπάσκετ των ανδρών, όσο και στο πόλο των γυναικών ή να μην εκμεταλλευόμαστε μια σπουδαία φουρνιά στις Ελπίδες του ποδοσφαίρου - δίνοντας την εντύπωση ότι θα φτάναμε στο Λονδίνο με το όνομα της "φανέλας" και μόνο...

Το ερώτημα που πρέπει βέβαια ν' απαντήσουμε είναι το εξής: τι αθλητισμό θέλουμε; Μαζικό από τον οποίο θα ξεπεταχθούν λίγοι που θα διεκδικήσουν και θα φέρουν μετάλλια, που όμως παράλληλα θα φέρει χαμηλό ποσοστό καρδιοαγγειακών νοσημάτων και καλή ποιότητα ζωής; Ή αθλητισμό λίγων και καλών που θα μας φέρνουν μετάλλεια σε Παγκόσμια και Ολυμπιακούς; Το ζητούμενο βέβαια είναι συνδυασμός και των δύο. Κακά τα ψέμματα, οι επιτυχίες στον αθλητισμό (ανεξάρτητα με την απαξίωση που υπάρχει πλέον λόγω της σύνδεσης των μεταλλίων με απαγορευμένες ουσίες) προκαλούν θετικές γνώμες για μια χώρα στο εξωτερικό και δημιουργούν ανάταση στο εσωτερικό της. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα του σήμερα δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε τίποτα από τα δύο. Με τις επιχορηγήσεις να μειώνονται περαιτέρω και τους τελευταίους των Μοϊκανών (που έχουν την εμπειρία μεγάλων αγώνων και το αθλητικό βάρος που φέρνει επιτυχίες) να βρίσκονται σε ηλικία αποχώρησης από τον ενεργό αθλητισμό, οι προσδοκίες μας στο μέλλον θα πρέπει να είναι ακόμα μικρότερες.

Και για όσους ζήσαμε τις εποχές του Σίνδεϋ και της Αθήνας, αυτό θα αποτελεί μια ακόμα αφορμή για μελαγχολία...

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Νέες πιέσεις για μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα; / Μας αποχαιρέτησαν για πάντα Βερυβάκης και Κατσιφάρας...

Είδηση: Έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν στα νέα μέτρα που προετοιμάζει η κυβέρνηση με αιχμή τους Δημοσίους υπαλλήλους, τους μισθούς και τις συντάξεις (λεπτομέρειες εδώ). Δυστυχώς όμως υπάρχει και δεύτερη ανάγνωση, αυτή που σχετίζεται με πιέσεις για εκ νέου πιέσεις στο μισθολογικό κόστος στον ιδιωτικό τομέα, και παρά την αντίθετη θέση ακόμα και των "σκληρών" των κοινωνικών εταίρων (βλ. θέσεις ΣΕΒ) και την πρόσφατη  συμφωνία γι' αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα (λεπτομέρειες εδώ). Το παρακάτω άρθρο είναι χαρακτηριστικό:

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Απεβίωσαν τις προηγούμενες μέρες δύο ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ο Λευτέρης Βερυβάκης (με μεγάλους αντιδικτατορικούς αγώνες συμμετέχοντας στην οργάνωση του Αλέκου Παναγούλη, "Ελληνική Αντίσταση") και ο Γιώργος Κατσιφάρας (γνωστός για τη φιλία του με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ελάχιστα γνωστός για το έργο που άφησε πίσω του στα υπουργεία που υπηρέτησε). Και οι δυο τους είχαν ουσιαστικά αποστασιοποιηθεί πολιτικά από το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια, και κατά βάση ιδιώτευαν αν και ο Βερυβάκης είχε ενεργό ρόλο σε διεργασίες για πολιτικές κινήσεις προερχόμενες από το χώρο του "πατριωτικού" ΠΑΣΟΚ, που όμως δεν είχαν καταλήξει πουθενά. Χαρακτηριστικό δείγμα αυτού που λέμε "τέλος εποχής" - λίγο μετά τον πολιτικό θάνατο του ΠΑΣΟΚ, μας αποχαιρέτησαν δύο στελέχη τα οποία είχαν συνδεθεί με τη χρυσή εποχή του. Θα τους θυμόμαστε, τον μεν Βερυβάκη για τον αντιδικτατορικό του αγώνα, τον δε Κατσιφάρα για τις φοβερές του δηλώσεις και την πιστή του αφοσίωση στον Ανδρέα Παπανδρέου...

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

Νέες αλλαγές στο σύστημα τεκμηρίων από το 2013; / Δεν επιστρέφουν χρήματα οι φαρμακοβιομήχανοι...

Είδηση: Αλλαγές από το 2013 στο σύστημα των τεκμηρίων σχεδιάζει το υπουργείο Οικονομικών. Τα τεκμήρια πρόκειται να αντικατασταθούν από τις «πραγματικές δαπάνες διαβίωσης» (αγορές, ενοίκια, δαπάνες για λογαριασμούς ΔΕΚΟ κ.ά.) οι οποίες θα αποτυπώνονται στο πόθεν έσχες που θα συνοδεύει, από το 2013, τη φορολογική δήλωση. Μέσω του πόθεν έσχες θα ενημερώνεται το ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο στο οποίο θα αποτυπώνεται η ακίνητη περιουσία του φορολογούμενου, τα εισοδήματά του καθώς και όλα τα στοιχεία για τις καταθέσεις  και τις επενδύσεις του σε ομόλογα, μετοχές κ.ά.

O υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάνης τόνισε σε δηλώσεις του ότι σε πολλές περιπτώσεις τα τεκμήρια δεν επιτέλεσαν το σκοπό για τον οποίο θεσπίσθηκαν και συμπλήρωσε ότι με την εφαρμογή του περιουσιολογίου δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης.

Από το ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο του κάθε φορολογούμενου θα υπολογίζεται το καθαρό διαθέσιμο εισόδημα που μεταφέρεται στον επόμενο χρόνο, δηλαδή το «πόθεν έσχες». Το νέο αυστηρότερο σύστημα ελέγχου του «πόθεν έσχες» θα ισχύει για όλη ανεξαιρέτως την περιουσία και τις αποταμιεύσεις κάθε φορολογούμενου, δηλαδή ακόμη και για την πρώτη κατοικία, τις καταθέσεις, τις μετοχές, τα ομόλογα και τα αμοιβαία κεφάλαια που σήμερα εξαιρούνται από το «πόθεν έσχες» της εφορίας, δηλαδή από τα «τεκμήρια απόκτησης περιουσιακών στοιχείων».

Σχόλιο: Επιτέλους έγινε μια διαπίστωση που ήταν οφθαλμοφανής για όλους όσους ζουν στην Ελλάδα: τα τεκμήρια και δεν αποθαρρύνουν την φοροδιαφυγή (γιατί αυτοί που φοροδιαφεύγουν αποκρύπτουν εισοδήματα και περιουσία μέσω εταιρειών) και προβλήματα δημιουργούν (δεδομένου ότι ουσιαστικά τιμωρείται η ιδιοκτησία που στην χώρα μας αποκτάται σε μεγάλο βαθμό μέσω κληρονομιάς). Σε μια εποχή που τα εισοδήματα καταρρέουν επομένως, η επιβολή σκληρών τεκμηρίων τόσο σε ιδιωτικό όσο και επαγγελματικό επίπεδο (διαβάστε αναλυτικά εδώ) ούτε την πραγματικότητα αντικατοπτρίζει και αδικίες δημιουργεί.

Βέβαια αν οι Έλληνες είχαν την δυνατότητα να πληρώσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, να είστε σίγουροι πως το "κοινό περί δικαίου αίσθημα" δεν θα λαμβανόταν υπόψιν. Όμως με τους απλήρωτους φορολογικούς λογαριασμούς ν' αυξάνουν στις εφορίες με γεωμετρική πρόοδο, πρέπει να γίνουν αλλαγές - και άμεσα.

Τα ερωτήματα βέβαια είναι δύο: α) Τι θα πει η τρόικα επ' αυτού (αφού ουσιαστικά αυτή κάνει κουμάντο στα δημόσια οικονομικά) και β) πως θα εφαρμοστεί το "καινούργιο" σύστημα που προτείνετε καθότι πολύ φοβόμαστε πως τα πράγματα θα εξελιχθούν πολύ χειρότερα...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Την άρνησή τους να καταβάλουν το clawback (σ.σ.: υπέρβαση της προβλεπομένης μηνιαίας δημοσίας φαρμακευτικής δαπάνης την οποία οφείλουν οι φαρμακοβιομηχανίες να επιστρέψουν στα ασφαλιστικά ταμεία), ύψους 152,6 εκατ. ευρώ, για τους τέσσερις πρώτους μήνες του 2012, δηλώνουν οι εταιρείες - μέλη του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ). Συγκεκριμένα, σε επιστολή τους προς τον υπουργό Υγείας Αν. Λυκουρέντζο, την οποία υπογράφουν ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ Κ. Φρουζής και ο γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Φ. Μαγκαλούσης, οι εταιρείες - μέλη του ΣΦΕΕ τονίζουν μεταξύ άλλων χαρακτηριστικά: "Οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις δεν είναι σε καμία περίπτωση διατεθειμένες να καταβάλουν clawback, του οποίου ο υπολογισμός είναι τελείως αδιαφανής, τη στιγμή που πληθώρα θεσμοθετημένων μέτρων δεν έχουν εφαρμοστεί καθόλου ή έχει καθυστερήσει υπερβολικά η εφαρμογή τους". Υπενθυμίζεται ότι η υποχρέωση της φαρμακοβιομηχανίας να καταβάλει clawback προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία της χώρας... Πάντως, σε ερώτηση δημοσιογράφων για το ενδεχόμενο μη καταβολής του clawback από τις φαρμακοβιομηχανίες, ο Αν. Λυκουρέντζος υπαινίχθηκε χθες νομικές συνέπειες εις βάρος των εταιρειών - μελών του ΣΦΕΕ, σε περίπτωση κατά την οποία επιμείνουν στην άρνησή τους: "Εγώ είμαι υπουργός για να εκφράζω τις θέσεις της ελληνικής πολιτείας και να εφαρμόζω τους νόμους της Βουλής των Ελλήνων. Οι φαρμακοβιομήχανοι λένε τη θέση τους, αλλά στη χώρα υπάρχει κράτος δικαίου". Να δούμε ποιος έχει δίκιο...

Πηγή ειδήσεων: "Αυγή"

Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Τα ΜΜΕ στα χρόνια της κρίσης / ακριβά τα ΣΔΙΤ και όχι μόνο στην Ελλάδα

Ο ρόλος των ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα περίεργος - η προσπάθεια τους να κάνουν το "'μαύρο-άσπρο" όσο αφορά τις επιπτώσεις του Μνημονίου, η δαιμονοποίηση κοινωνικών ομάδων και το "παίξιμο" του ρόλου του "δικηγόρου του διαβόλου", είναι χαρακτηριστικά γεγονότα που δε χωρούν αμφισβήτηση. Η προσπάθεια αυτή πολλές φορές είναι τόσο εξώφθαλμη που καταντάει αστεία (δείτε εδώ παράδειγμα) ή ακόμα και επικίνδυνη (διαβάστε εδώ σχετικά). Πέραν της απεμπόλησης της αντικειμενικότητάς τους, τα ΜΜΕ έχουν ν' αντιμετωπίσουν και άλλα δομικά προβλήματα τα οποία παρουσιάζονται στο παρακάτω άρθρο του Π. Μανδραβέλη από την "Καθημερινή":

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Για τα ΣΔΙΤ στην χώρα μας έχουμε γράψει και έχουμε επισημάνει πόσο ακριβά μπορεί να είναι μακροπρόθεσμα για το κράτος (δείτε εδώ σχετικό άρθρο για τα ΣΔΙΤ στην παιδεία).  Βέβαια τα ΣΔΙΤ αποτελούν μέρος της αρχικής πρότασης της ΝΔ (διαβάστε αναλυτικά εδώ) και πολύ φοβόμαστε ότι δε θα τα γλυτώσουμε εύκολα. Πάντως ακόμα και στην Μ. Βρετανία που τα πρωτοανακάλυψαν, διαπιστώνουν εκ των υστέρων ότι είναι πολύ πιο ακριβά απ' ότι οι "παραδοσιακές" κατασκευές:


Πηγές ειδήσεων: "Daily Telegraph", "Καθημερινή"                                            

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Και ύστερα μας φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι (τα παραδείγματα της αντιδικίας με την Λιβύη και της κατάρρευσης της διαφημιστικής Leo Burnett) ...)

Αν διαβάσει κανείς στο διαδίκτυο τα σχόλια στα μεγάλα ειδησεογραφικά sites και τις εφημερίδες ή παρακολουθήσει τα δελτία ειδήσεων, θα νομίζει ότι στην Ελλάδα, τα μόνα θύματα της κρίσης και του Μνημονίου βρίσκονται στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος και τίμιος είναι και σκληρά εργαζόμενος. Ύστερα βέβαια θα βγει μια βόλτα σε μια τουριστική περιοχή και θα δει τις τιμές στα ξενοδοχεία και στα εστιατόρια, θα φωνάξει κάποιον να του φτιάξει το θερμοσίφωνα και θα μπει σ' ένα ταξί και θα διαπιστώσει ότι η αισχροκέρδια και η κοροϊδία "πηγαίνουν σύννεφο" και θα διαπιστώσει ότι θύτες και θύματα υπάρχουν παντού και ότι η κατάσταση είναι αποτέλεσμα νοοτροπίας και όχι τομέα εργασίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η παρακάτω είδηση που αποκαλύπτει ένα τεράστιο "πάρτυ" που έγινε με έξοδα της Λιβυκής κυβέρνησης (τώρα) και των Αραβικών χωρών (μέχρι πρότεινος). Δεν αμφιβάλουμε ότι στο τέλος θα βρεθεί άκρη από τους "ιθύνοντες" αλλά όπως και να έχει, δείχνει ότι πλέον μας έχουν πάρει είδηση και εκτός συνόρων:

"Σε αποπληρωμή του μισού της οφειλής προς την Ελλάδα, προτίθεται να προχωρήσει η λιβυκή κυβέρνηση, ύστερα από διαπραγματεύσεις δύο μηνών, για την εξόφληση των ιδιωτικών θεραπευτηρίων, ξενοδοχείων, ταξιδιωτικών πρακτορείων και άλλων επιχειρήσεων, που είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα αποκατάστασης της υγείας και φιλοξενίας Λίβυων τραυματιών από τον πρόσφατο πόλεμο στην περιοχή. Για τα υπόλοιπα χρήματα, πρέπει πρώτα να διερευνηθούν οι υπερκοστολογήσεις, λέει ο Λίβυος επιτετραμμένος.
Υπενθυμίζεται ότι κατά τη διάρκεια του πρόσφατου πόλεμου στη Λιβύη και κατόπιν αιτήματος των λιβυκών αρχών, συνδιοργανώθηκε με ελληνικά ιδιωτικά θεραπευτήρια και ξενοδοχεία πρόγραμμα νοσηλείας τραυματιών και φιλοξενίας μικρής διάρκειας. Στο πρόγραμμα συμμετείχαν ταξιδιωτικά γραφεία, φαρμακεία και άλλες επιχειρήσεις. Κι ενώ αρχικά όλα έβαιναν καλώς, η κατάσταση άρχισε να αλλάζει, όταν διαπιστώθηκε ότι οι λιβυκές Αρχές δεν ανταποκρίνονταν στις οικονομικές υποχρεώσεις τους έναντι των εξόδων νοσηλείας και διαμονής των τραυματιών. Χρέη ύψους 150 εκατ. ευρώ. «Συνολικά αναγνωρίζουμε χρέη περίπου 150 εκατ. ευρώ προς φορείς, θεραπευτήρια και ξενοδοχεία, αλλά και τα δύο ταξιδιωτικά πρακτορεία, που συνεργάστηκαν στο πρόγραμμα, το «Libyana travel» και το «Middle East». Μέσω αυτών φιλοξενηθήκαν συνολικά περίπου 5.500 τραυματίες που έλαβαν VISA υγείας και ήρθαν στην Ελλάδα. Σήμερα παραμένουν στο ελληνικό έδαφος περίπου 350-500 τραυματίες και είμαστε πεπεισμένοι ότι σύντομα θα αποδεσμευτούν τα ποσά για να αποπληρωθούν όλοι. Σε πρώτη φάση, πάντως, θα αποπληρωθεί το 50% της οφειλής» δηλώνει στο ΑΜΠΕ ο επιτετραμμένος της Πρεσβείας της Λιβύης στην Αθήνα, Ουσάμα Ελεγιάν.
Κι ενώ τα χρέη συσσωρεύονται, αμφιβολίες εκφράζονται για την εγκυρότητα και την αξιοπιστία των τιμολογήσεων. «Ορισμένα τιμολόγια είναι φουσκωμένα, ή έστω, παραμένει απορίας άξιον πώς ξενοδοχεία και ταξιδιωτικά πρακτορεία τιμολογούσαν μαζικά αφήνοντας τα χρέη να σωρεύονται. Λόγω των διαδικασιών μεταβατικής κατάστασης, αλλά και του πολέμου, έχουμε την υποψία ότι ορισμένοι φορείς εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός με σκοπό το κέρδος. Σίγουρα είναι μειοψηφία. Δεν μπορεί, όμως, συγκεκριμένο ξενοδοχείο να δέχεται τη σώρευση 2,5 εκατομ. σε χρέη από φιλοξενία και ταξιδιωτικό πρακτορείο το αστρονομικό ποσό των 24 εκατ. ευρώ» εξηγεί ο Λίβυος επιτετραμμένος.

Παρουσίασε, μάλιστα στο ΑΜΠΕ επίσημες λίστες οφειλών, στις οποίες συγκεκριμένο οδοντιατρείο φέρεται να νοσήλευσε 350 ασθενείς με συνολικό κόστος 450.000 ευρώ, ενώ άλλο οδοντιατρείο τιμολόγησε 800.000 ευρώ για 250 ασθενείς. Προκειμένου να διερευνηθεί το αδιάβλητο των τιμολογήσεων, στις 2.7.2012 η πρεσβεία της Λιβύης στην Αθήνα απέστειλε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο σε όλα τα συνεργαζόμενα ξενοδοχεία ειδική φόρμα καταγραφής χρεών για τις υπηρεσίες τους προς τους τραυματίες. «Αυτά είναι στοιχεία που πρέπει να ελεγχθούν από την επιτροπή, και μετά θα αποπληρωθούν. Το μόνο που θέλουμε είναι μια δίκαιη και σωστή αντιμετώπιση» καταλήγει ο Ουσάμα Ελεγιάν." Τα συμπεράσματα δικά σας...

Το δεύτερο παράδειγμα της "παραδειγματικής" λειτουργίας του ιδιωτικού τομέα έχει να κάνει με τη γνωστή υπόθεση της διαφημιστικής εταιρείας Leo Burnett που κατέρρευσε στο τέλος του προηγούμενου έτους αλλά επανεμφανίστηκε "σαν καινούργια", χωρίς όμως να καλύψει τις υποχρεώσεις της:


Διαβάζοντας αυτά ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο... 
Πηγές ειδήσεων: "Έθνος", "Πρώτο Θέμα" / Για το πρόσφατο θέμα που παρουσιάστηκε στην Βουλή για πρώην υπουργό με 40 αστυνομικούς-φύλακες θα έχετε ακούσει. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε και το ποιος είναι.


Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Ρατσισμός και Έλληνες - θύματα και θύτες...(ιστορική αναδρομή)

Θεωρώντας ότι είναι καλό να γνωρίζει κανείς ιστορία, αναδημοσιεύουμε μια έρευνα από το blog GMT που αναφέρεται στο πως αντιμετώπιζαν οι κάτοικοι στις χώρες υποδοχής τους Έλληνες μετανάστες. Αξίζει να τη διαβάσει κανείς για να σχηματίσει μια εικόνα και ν' αποφεύγει να βγάζει εύκολα συμπεράσματα (το δεύτερο μέρος της έρευνας που αναφέρεται και στο πως συμπεριφερόταν μια μερίδα των Ελλήνων μεταναστών στις χώρες υποδοχής τους, υπάρχει εδώ):

"Διάχυτη στη συντηρητική κοινωνία των ΗΠΑ ήταν η άποψη ότι οι Έλληνες είναι ανάξιοι των προγόνων τους. Φτωχοί συγγενείς της δοξασμένης κληρονομιάς. Ανατολίτες, όχι ευρωπαίοι, άξεστοι και αδύναμοι να σηκώσουν το βάρος του κλέους του αρχαίου πολιτισμού.
Αν πάρουμε, όμως, τα πράγματα απ’ την αρχή θα δούμε ότι οι άνθρωποι που πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς άφηναν πίσω μια πατρίδα που η γη της είχε «ζήσει» την εξευτελιστική ήττα από τους Τούρκους (1897), τον Εθνικό Διχασμό, τους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την αποτυχία της εκστρατείας κατάληψης της Άγκυρας (με συνέπεια τη Μικρασσιατική Καταστροφή) και δύο Χρεοκοπίες (1893 & 1932)…
Την πείνα της περιόδου και την ανάγκη για εργασία εκμεταλλεύτηκαν οι «ευαγγελιστές» της Γης της Επαγγελίας. Άνθρωποι περιέγραφαν με λαμπρούς και γεμάτους μέλι χαρακτηρισμούς τη ζωή στις ΗΠΑ και τον Καναδά (όπως οι δουλέμποροι δείχνουν βίντεο με πισίνες στους «δικούς μας» μετανάστες). «Στο ψωμί τους βάζουν βούτυρο!» έλεγαν στο ξυπόλητο 15χρονο και η οικογένεια αποχωρίζονταν τους άντρες της. Τα ναύλα είτε τα πλήρωναν κανονικά, είτε τα χρωστούσαν στον μεταφορέα με υποθήκη περιουσία τους (σπίτια ή κτήματα). Αν δεν είχαν περιουσία, τότε υπέγραφαν «σύμβαση εκμετάλλευσης» γινόμενοι πια δούλοι υπό ενοικίαση ή πώληση.
Στο ταξίδι τους  κοιμόντουσαν στο κατάστρωμα, είτε στο κουφάρι του πλοίου. Συνωστισμένοι, άπλυτοι επί 30 σχεδόν μέρες ταξίδευαν στη θάλασσα που πολλοί από αυτούς πρώτη φορά έβλεπαν (με αποτέλεσμα πολλούς εμέτους και αρρώστιες).

Φθάνοντας στον κόλπο που στέκει το «νεανικό» τότε Άγαλμα της Ελευθερίας, κοίταζαν και χαιρετούσαν ενεοί τους πελώριους ουρανοξύστες. Η Α’ και Β’ Θέση αποβιβάζονταν για έλεγχο χαρτιών ενώ η Θέση Deck έμπαινε σε πλοιάριο για το… Έλλις Άιλαντ.
Το Έλλις Άιλαντ ήταν το νησί στο οποίο στεγαζόταν οι εγκαταστάσεις υποδοχής των μεταναστών. Ιατρικός έλεγχος. Έλεγχος πολιτικών φρονημάτων. Οι άρρωστοι επέστρεφαν «με το ίδιο εισιτήριο», ενώ το ίδιο γινόταν και σε εκείνους για τους οποίους αντιλαμβάνονταν ότι ήταν θύματα δουλεμπόρου. Οδυρμοί, αυτοκτονίες αλλά και δάκρυα χαράς στα μάτια των Ελλήνων, Ιταλών, Πολωνών κ.ο.κ. μεταναστών.
«Λευκή Γυναίκα εθεάθη με Έλληνα!»
Σοκαριστικός ο τίτλος του άρθρου εφημερίδας της εποχής, όπως μας μεταφέρει ο Έλληνας ομογενής από το Ντιτρόιτ κος Dan Georgakas. Προκαλεί η άποψη ότι στα τέλη του 19ου και στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, οι Έλληνες δεν κατατάσσονταν στους «λευκούς»! Θεωρούνταν, όπως προκύπτει απ’ τα δημοσιεύματα και τις μαρτυρίες της περιόδου, Ανατολίτες και μη Ευρωπαίοι. Αυτό μη σας λυπεί διότι την ίδια αντιμετώπιση επιφύλασσαν οι Αμερικάνοι για όλους τους νοτιοευρωπαίους.
Σε πολλές περιοχές επιβάλλονταν οι «κανόνες» που εφήρμοζαν στους αφροαμερικάνους ή αλλιώς τους «νέγρους», όπως επιτιμητικά τους αποκαλούσαν. Στους κινηματογράφους η πλατεία ανήκε στους λευκούς, ενώ ο «γυναικωνίτης» (το πατάρι) στους νέγρους και στους μη λευκούς (Έλληνες, Ιταλούς κ.ο.κ.).
Μα πώς γίνεται; Το δέρμα μας δεν το έβλεπαν; Ο χαρακτηρισμός «λευκός» δεν απευθυνόταν στο δέρμα και το χρώμα του, αλλά στην κοινωνική τάξη- αντίληψη. Οι βορειοευρωπαίοι, για παράδειγμα, θεωρούνταν λευκοί. Το αστείο είναι φορείς της εν λόγω προκατάληψης ήταν οι εξαμερικανισμένοι Ιρλανδοί που είχαν προηγηθεί ως μεταναστευτικό κύμα και είχαν αφομοιωθεί απ’ την Βορειοαμερικανική κοινωνία των ευγενών προτεσταντών. Οι Ιρλανδοί οι οποίοι υπέστησαν την ίδια διάκριση θεωρούμενοι απ’ τους ντόπιους ως «μη λευκοί»! Είναι ακριβώς, όπως στο ρεπορτάζ που ένας Σύριος μιλά για ληστεία που του έκαναν στο μαγαζί του στο κέντρο της Αθήνας και ζητά εδώ και τώρα να φύγουν οι Μπαγκλαντεσιανοί και οι Πακιστανοί!;! Όπως μια φίλη Ρωσίδα που έχει απηυδήσει με τους Αλβανούς κ.ο.κ..

Την απέχθεια αυτή την σημάδεψε το μένος της Κου-Κλουξ-Κλαν (ΚΚΚ), της περίφημης ρατσιστικής οργάνωσης, που έδειξε ιδιαίτερη συμπάθεια πέραν από τους ανθρώπους μαύρου δέρματος και… στους Έλληνες. Πυροβολισμοί, εμπρησμοί και άλλες κορυφώσεις έγραψε η ιστορία αυτής της «σχέσης».
Ακριβώς, όπως και σήμερα, οι μετανάστες θεωρούνταν πηγή μόλυνσης. Κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Εκεί μας κόλλησαν το «filthy Greeks», δηλαδή «βρωμοέλληνες». Η επαίσχυντη συμπεριφορά θωρούνταν σε μαρκίζες εστιατορίων, όταν οι Έλληνες έκαναν τα πρώτα βήματα στην εστίαση, αναγράφοντας «All American. No rats. No Greeeks» (εδώ, σελ. 22). Μετάφραση; «Αμιγές Αμερικάνικο. Όχι ποντίκια. Όχι Έλληνες». Ακριβώς σαν το πιο πρόσφατο «Απαγορεύονται οι Έλληνες και τα σκυλιά!» που λέγεται για τη Γερμανία και το δικό της ρατσισμό.
Σε αυτά προσθέστε και μια έλλειψη διάθεσης από τους Έλληνες να μάθουν Αγγλικά και να ενταχθούν στην κοινωνία «υποδοχής», πράγμα που στηλιτεύονταν από τους Αμερικάνους. Μαζεύονταν μαζί στα καφενεία τους και μιλούσαν πολιτικά μεταξύ τους πίνοντας και τζογάροντας. Πράγματα ασυνήθιστα για τον συντηρητικό Βορειοαμερικάνο.
Στα εργασιακά; Όπως λέει ο καθηγητής κος D. Georgakas, όταν πρωτοσυστάθηκαν εργατικά συνδικάτα στους μύλους της Ουάσινγκτον, οι Έλληνες αποκλείστηκαν απ’ τις κεντρικές οργανώσεις ως μη λευκοί. Έτσι, για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους σχημάτισαν εργατικό συνδικάτο με τους Τούρκους και τους Αλβανούς μετανάστες.
Οι πόλεμοι του πρώτου μισού του αιώνα σφυρηλάτησαν «σκληρές» καρδιές στους Έλληνες δίνοντας μέσα από το πρίσμα των εχθροπραξιών και απ’ τα στατιστικά που αναφέραμε παραπάνω, την εντύπωση ενός έθνους μιλιταριστών και αμοραλιστών. Όπως οι σύγχρονοι Έλληνες θεωρούν φυλές που έρχονται από περιοχές που οι Αμερικανοί φρόντισαν να εκδημοκρατίσουν, όπως το Αφγανιστάν.
Επιστέφοντας στην εργασιακή συμπεριφορά και οργάνωση οι Έλληνες έδειξαν ένα μεικτό πρόσωπο. Από τη μία πρωτοστάτησαν ή συμμετείχαν σε συνδικάτα και αγώνες, όπως αναπτύσσονται στο βιβλίο  ενός άλλου Dan Georgakas, Έλληνα αναρχικού αυτήν τη φορά.
Από την άλλη, όμως, χρησιμοποιήθηκαν ως απεργοσπάστες όπου η εργοδοσία εύρισκε ανθρώπους που θα ρίσκαραν ώστε να κερδίσουν τα ως προς το ζην. Χαρακτηριστικό ήταν το πογκρόμ που υπέστη η Ελληνική κοινότητα της Νότιας Ομάχα (South Omaha- 1909), πληθυσμού γύρω στους 2.000. Δεν ήταν τα μόνα κρούσματα διωγμών που συνέβησαν εις βάρος των ομοεθνών μας τη δύσκολη εκείνη εποχή. Νιου Χαμσάιρ- 1906, Σικάγο 1907, Γουάιτ Πάιν-1908 κ.α.. Μάλιστα σε ένα συμβάν στην Ουάσινγκτον, Αμερικάνοι έβαλαν Έλληνες σε πλοιάριο και τους είπαν να μην επιστρέψουν γιατί θα πυροβοληθούν…

Τα φθηνά χέρια των Ελλήνων τους έφερναν στις δουλειές και ελέω Μεγάλης Ύφεσης (1929) οι Αμερικάνοι «στενεύονταν» στο καρεκλάκι του σοφρά της ανεργίας. Αλλά κατηγορούσαν τους Έλληνες ότι τους έπαιρναν τις δουλειές στις οποίες την ίδια ώρα οι Αμερικάνοι δεν ήθελαν να εργάζονται θεωρώντας τες κατώτερες και ευτελείς. Όπως δηλαδή, τώρα κατηγορούμε τους μετανάστες για το ότι δεν βρίσκεις δουλειά σε οικοδομή, αλλά ο φραπέ πήγαινε σύννεφο.
Βέβαια, για την εικόνα του μιλιταριστή απεργοσπάστη ευθύνη κυρίαρχη έχουν και τα ΜΜΕ που αναπαρήγαγαν το στερεότυπο την ίδια ώρα που (το «μεικτό» πρόσωπο των Ελλήνων) συμμετείχαν σε διαμαρτυρίες εναντίων εργοδοτών που χρησιμοποιούσαν απεργοσπάστες (βλ. εδώ - σελ. 209 και  εδώ). Καθίσταται σαφές ότι κάθε γενίκευση είναι εξ ορισμού λανθασμένη.
Επιστρέφοντας στην South Omaha, η χρήση Ελλήνων ως απεργοσπάστες σε κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής εξόργισε τον κόσμο. Σε μια ένταση που δημιουργήθηκε συνέπεια αντίδρασης των εργαζομένων, ένας αστυνόμος (Εντ Λόουρι) δολοφονείται από Έλληνα απεργοσπάστη (Γιάννης Μουσουρίδης). Τότε ξεσπά λυντσάρισμα σε όποιον Έλληνα κινούνταν στην πόλη και εμπρησμοί των ιδιοκτησιών (κατοικιών και καταστημάτων) των ομοεθνών μας. Λεπτομέρειες μας παρέχει ο Ελληνοαμερικανός καθηγητής John G. Bitzes εδώ για το πως προστατεύτηκαν οι συμμετέχοντες, για την καλή τύχη του Ι. Μουσουρίδη και την… κακή του Νικόλα Τζιμίκα που δολοφονήθηκε μάλλον ως οφθαλμός αντί του οφθαλμού του αστυνόμου.
Τα γεγονότα της South Omaha αναπαρήγαγαν τα μέσα της εποχής με τρόπο που ερέθιζε το ρατσιστικό ένστικτο, τον φόβο και το μίσος (σας θυμίζει τίποτα;) κατά των Ελλήνων. Αποτέλεσμα ήταν πολύ σύντομα να έχουμε προβλήματα πογκρόμ σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ, όπως το Κάνσας Σίτυ (Κάνσας) και το Ντέιτον (Οχάιο).
Τι έλεγε ο Τύπος της εποχής;
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ. Ξεφυλλίζοντας τις ομογενειακές εφημερίδες της εποχής, διαπιστώνει κανείς ότι τα ρατσιστικά στερεότυπα σε βάρος των ελλήνων μεταναστών αφθονούσαν στις στήλες του αμερικανικού τύπου, με θεματολογία που παρουσιάζει εκπληκτικές αναλογίες με όσα γράφονται κι ακούγονται σήμερα στην Ελλάδα για τους Αλβανούς συμπολίτες μας. Πρώτο και κύριο χαρακτηριστικό που αποδίδεται στους Ελληνες, έτσι γενικά, είναι η υψηλή εγκληματικότητα. Καθρέφτης της σχετικής αρθρογραφίας μπορεί να θεωρηθεί η τακτική στήλη "Ελληνες εν Αμερική" του "Ελληνικού Αστέρος" του Σικάγου, που περιείχε ως επί το πλείστον αναδημοσιεύσεις από τον τοπικό τύπο διάφορων περιοχών: σε σύνολο 149 ειδήσεων που δημοσιεύθηκαν στις 12 πρώτες εβδομάδες του 1909, οι 78 (ποσοστό 52,3%) αφορούσαν πραγματικά εγκληματικά περιστατικά με δράστες Ελληνες μετανάστες ενώ άλλες 16 (10,7 %) ασχολούνταν με παρεμφερείς κατηγορίες που -λανθασμένα ή `φουσκωμένα'- τους απευθύνθηκαν. Ακολουθεί επιλογή από χαρακτηριστικά δημοσιεύματα της εν λόγω στήλης.
ΤΣΑΝΤΑΚΗΔΕΣ. "Η εν Φιλαδελφεία της Πενσυλβανίας συνάδελφος `Ημερολόγιον' γράφει ότι συνελήφθη ο Ελλην Βουζάνης, κατηγορούμενος ότι κατέριψε χαμαί μίαν Αμερικανίδα με τον σκοπόν να της αφαιρέσει τα διαμαντικά και τα πολύτιμα αυτής ενώτια" (15/1/1909).
ΒΙΑΣΤΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ. "Επίθεσις Ελληνος κατά μικράς αμερικανίδος. Εν Πουέβλω της πολιτείας Κολοράδου κατά την εκεί συνάδελφον `Chieftain' συνελήφθη ο Ελλην Ιωάννης Σωτηρίου, διότι νύκτα τινά μεθυσμένος ών κατεδίωξε μικράν τίνα Αμερικανίδα. Εις τας φωνάς της παιδίσκης προσέτρεξαν κλητήρες, οίτινες συνέλαβον τον μεθυσμένον ομογενή, όν οδήγησαν εις το κρατητήριον, όπου την επομένην κατεδικάσθη εις πρόστιμον 100.000 δολλαρίων και τα έξοδα παρ' όλας τας διαμαρτυρίας του ότι ουδέν κακόν διεννοείτο και ότι η μικρά Αμερικανίς ωμοίαζε τα μέγιστα προς την εν τη γενετείρα διαμένουσαν αδελφήν του" (5/2/1909).
ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΟΙ ΑΝΗΛΙΚΩΝ. "Κατά την εν Μέμφιδι της πολιτείας Τεννεσή συνάδελφον `Scimiter' συνελήφθησαν οι Ελληνες Ηλίας και Νικόλαος Καλαμούζος, κατηγορούμενοι επί παραβάσει του περί μεταναστεύσεως νόμου δια της εισαγωγής ενταύθα Ελληνοπαίδων ανηλίκων, ούς ετοποθέτουν ως υπαλλήλους εις στιλβωτήρια υποδημάτων, λεγόντες και διαβεβαιούντες ενόρκως προ των μεταναστευτικών αρχών ότι οι εισαγόμενοι Ελληνόπαιδες ήσαν συγγενείς των" (19/2/1909).
ΒΡΩΜΙΑΡΗΔΕΣ. "Την φρικώδη κατάστασιν των Ελλήνων αναγιγνώσκομεν εν τη Δέμβερ του Κολοράδου συναδέλφω `Νέα'. Κατά την συνάδελφον ταύτην, ήτις δημοσιεύει εν πλάτει την έκθεσιν του εκεί αστυϊάτρου, 800 Ελληνες ζώσιν υπό τους χειρίστους της υγιεινής και ανθρωπότητος κανόνας. Η αστυνομία εύρε περί τους 25 Ελληνας κοιμωμένους και διαιτωμένους εις έν στενότατον δωμάτιον. Αμέσως η αστυνομία εξεδίωξε τούτους εκείθεν και απελύμανε καταλλήλως το δωμάτιον τούτο, εξ ού ηπειλείτο η υγεία και του περιοίκου πληθυσμού. Ενεκα τούτου η συνάδελφος επιτίθεται δριμύτατα κατά των Ελλήνων, λέγει δ' ότι εκ της ελεεινής τούτων υγιεινής καταστάσεως απειλείται η υγεία όλης της πόλεως" (5/3/1909).
ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΕΣ. "Δεν είνε ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά, καθ' ήν συμβαίνει ομογενείς να εργάζωνται ως ανταπεργοί. Τούτο είνε κάκιστον, διότι όχι μόνον μισητοί μεταξύ των άλλων ανθρώπων γενόμεθα, αλλά ενεργούμεν και καθ' ημών αυτών, ενώ εκ του άλλου άι διάφοροι Αμερικανικαί εταιρείαι μας μεταχειρίζονται ως όργανα, η δε ζωή μας διατρέχει τον έσχατον των κινδύνων" (29/1/1909).
ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΟΙ. "Ετερον κρούσμα σωματεμπορίας μας έρχεται από την πόλιν Κάνσας της πολιτείας Μιζούρι, κατά την εκεί συνάδελφον `Αστήρ'. Ενεκα τούτων οι επί της μεταναστεύσεως επόπται ήρξαντο σταυροφορίαν κατά των Ελλήνων, ενώ άι Αμερικανικαί εφημερίδες πλάσσουσι διαφόρους φανταστικάς ιστορίας, αίτινες γράφονται επί το τραγικώτερον προς εξερέθισιν των Αμερικανών κατά των Ελλήνων. Το βέβαιον είναι ότι τοιαύτα κρούσματα συμβαίνουσιν, αλλ' είναι όντως πολύ άδικον να μέμφεται ολόκληρος ο Ελληνικός πληθυσμός δια την παρανομίαν δύο ή τριών Ελλήνων ιδιοκτητών στιλβωτηρίων" (1/1/1909).
Φεστιβάλ Τορόντο- Καναδάς
Θέλετε σουβλάκι και πίτες ωραία ψημένες από Καναδούς; Καλωσορίσατε στο Τορόντο του Καναδά. Εδώ κάθε χρόνο και προς τιμήν των Ελλήνων που εκδιώχθηκαν βάναυσα από την πόλη, με εμπρησμούς και απείρου… μίσους σκηνές, πραγματοποιείται κάτι σαν φεστιβάλ με παραδοσιακές Ελληνικές λιχουδιές, όχι τόσο για τον εξευγενισμό των Καναδών αλλά κυρίως ως αντιρατσιστική πρωτοβουλία συμφιλίωσης και ανθρωπισμού.
Τότε, γύρω απ’ το 1918 (λίγο νωρίτερα για την ακρίβεια) ο Εθνικός Διχασμός επηρέασε την εικόνα των Ελλήνων στο εξωτερικό (;!;). Η μη συμμετοχή της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε εκληφθεί από τους Καναδούς, εν προκειμένω, ως υπεκφυγή. Την ώρα που Καναδοί στρατιώτες άφηναν τις οικογένειές τους για να πολεμήσουν στο πλευρό της Ανάντ.
Η επιστροφή των στρατιωτών βρήκε τους Έλληνες να έχουν κυριαρχήσει στο εμπόριο και να έχουν διεισδύσει στα οικονομικά του Τορόντο με καταστήματα, εστιατόρια κ.λπ.. Αυτό δεν άρεσε στους βετεράνους που με τα χούγια του πολέμου στο σώμα τους αναζητούσαν ελπίδα στη χώρα τους. Το ποτήρι έσταξε τον Αύγουστο του 1918 όταν βετεράνοι και απλοί πολίτες (γύρω στους 20.000) επιτέθηκαν σε ό,τι υπήρχε ελληνικό και δεν άφησαν εστιατόριο για εστιατόριο. Σχεδόν τέσσερεις μέρες οδομαχίες έλαβαν μέρος με τελικό αποτέλεσμα σωματικές βλάβες Ελλήνων (μεταξύ αυτών γυναίκες και παιδιά) και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές.
Αυτά τα γεγονότα είναι, λοιπόν, η αφορμή που το Τορόντο κάθε χρόνο μυρίζει γύρο. Αυτόν τον βίαιο Αύγουστο (Violent August).
Συμπεράσματα:
Σε αυτήν τη μακροσκελή αναφορά προσπαθήσαμε να δώσουμε ένα περίγραμμα τόσο των συμπεριφορών των Ελλήνων μεταναστών όσο και των διακρίσεων τις οποίες υπέστησαν στις αρχές κυρίως του προηγούμενου αιώνα μας.
Ειλικρινή επιθυμία μας ήταν να αντιληφθούμε ότι την εγκληματικότητα δεν πρέπει να την εντοπίζουμε στα Έθνη αλλά στα άτομα. Σε κάθε χρονική στιγμή, όπως είδατε, την εγκληματικότητα την «παράγουν» άλλα κοινωνικά χαρακτηριστικά. Όπως εύστοχα αναφέρει η Έκθεση Wickersham (Τόμος 13, σελ. 69), η συγκέντρωση πολλών αντρών, νέων και χαμηλής καλλιέργειας σε γκετοποιημένες συνθήκες είναι κάποιοι από τους λόγους.
Το αντίδοτο στην αύξηση των πιθανοτήτων παραβατικότητας φέρνει η ισορροπία στη σύνθεση αντρών-γυναικών, η μόρφωση, η εκμάθηση της γλώσσας υποδοχής και άλλες ενέργειες που ωθούν σταδιακά σε αφομοίωση των «ξένων» στη νέα τους πατρίδα.
Η ισορροπία αυτή επέρχεται σταδιακά μετά την Μικρασιατική Καταστροφή όταν άρχισαν περισσότερες Ελληνίδες να περνούν τον Ατλαντικό. Χαρακτηριστική είναι η μείωση της εγκληματικότητας των παιδιών των μεταναστών. Ακόμη πιο μικρή (πάντα σε σχέση με εκείνη των ντόπιων) εκείνη των παιδιών των παιδιών των πρωτο-μετανταστών. Η αφομοίωση εξομαλύνει σχέσεις και συμπεριφορές. Σε σημείο μάλιστα που πολλοί από τους τωρινούς ομογενείς Έλληνες των ΗΠΑ να δυσανασχετούν με την αύξηση της μετανάστευσης στη χώρα του Θείου Σαμ…
Η διάκριση μεταξύ Βορρά-Νότου για τους κατοίκους της Ευρώπης δεν συναντιόταν μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε άλλες Αγγλοσαξονικές χώρες. Η Αυστραλία, λόγου χάρη, έστειλε απεσταλμένο στην Ευρώπη για να ανακοινώσει τη μείωση των μεταναστών που θα δέχεται από Ελλάδα (και άλλες χώρες του Νότου) και την προτίμηση προς χώρες όπως η Γερμανία (και άλλες χώρες του Βορρά).
Η αντίληψη του κόσμου για τον «Έλληνα» άλλαξε όταν ειπώθηκε το ΟΧΙ από τον Ελληνικό Λαό ο οποίος χίμηξε στον άνισο αγώνα κατά της Ιταλικής και μετά της Γερμανικής πολεμικής μηχανής. Στον αγώνα της αξιοπρέπειας (και όχι του ρεαλισμού). Τότε και μόνον τότε το να αποκαλείσαι Έλληνας αποτέλεσε στοιχείο αυτοσεβασμού (εδώ 7η παράγραφος πριν το τέλος).
Απαραίτητη φαίνεται, επίσης, να είναι η ύπαρξη μεταναστευτικής πολιτικής (τί είπα τώρα;). Πολιτική που θα κινείται μακριά από τη "χρήση" των μεταναστών για λόγους εντυπωσιασμού και ψηφοθηρίας από πατριδοκάπηλους και Κάλαχαν. "Χρήση" που επιδεινώνει τη ροπή προς το έγκλημα μιας και ο μηδενισμός οδηγεί σε συμπλέγματα που κάποια φορά μπορεί να εκδηλωθούν παραβατικά. Αλλά μια Πολιτική σύμφωνη με τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και αποφασιστική (με την καλή την έννοια).
Το συμπέρασμα, λοιπόν, από αυτό το κείμενο είναι ότι το «άθλημα» της καλλιέργειας και της αξιοπρέπειας είναι αυτό που δίνει αυθυπαρξία. Δεν είσαι «ψηλός» επειδή είσαι Έλληνας ή Λιθουανός, αλλά επειδή στέκεσαι στη γη ως προσωπικότητα. Δύσκολο αλλά αληθές."